De grand prix van Canada, wat had moeten zijn en niet was….
Dit had de race van Fernando Alonso moeten zijn, de race waarin hij het verschil zou maken met Kimi Raikonnen. Maar laat ik het verhaal maar chronologisch vertellen. Het was een fantastische kwalificatie van Albers, welke zomaar de Jordans achter zich liet. Ook Michael Schumacher had een fantastische ronde, hij stond samen met Button (eindelijk weer een keer een goedresultaat) op de eerste startrij. Fernando Alonso stond ook niet slecht, op de tweede rij namelijk.
De start van de beide Renaults waren subliem. Allebei waren snel van hun plek en haalden alles wat voor hun lag in. Fiscichella lag op kop en Alonso kon er lekker achteraan. Terwijl Sato er in de 23ste ronde (of zoiets) uit ging, had Alonso al een keer gevraagd of hij Fisci mocht inhalen. Dat mocht ie niet, maar Fisci kreeg wel de opdracht wat harder te gaan rijden. Niet lang erna vroeg Alonso het weer en de derde keer kreeg ie eindelijk toestemming. Karthycaen, de Indiër had op dat moment net al zijn auto zachtjes langs de muur laten rijden en kon zijn auto in de pits achterlaten. Op het moment dat Alonso Fisci inhaalt heeft deze ook meteen hydrolische (of zoiets) problemen, waardoor hij stilvalt. Montoya maakt hier dankbaar gebruik van en haalt in een keer Fisci in en vervolgens ook Alonso (toch balen dat ie pas zo laat toestemming kreeg om er langs te gaan) Helaas bleek dit nog maar het begin van de rampspoed te zijn, want niet lach erna maakt Alonso ook een stuurfout bij de muur (welke gek plaatst nou ook daar een muur, ik weet dat dit parkoers half uit echt weg bestaat, maar Jezus stel dat ze tegen de muur aan smashen met 300 km per uur, dan mag je de bestuurder er af krabben) en kan zijn wagen ook aan de kant gezet worden. Nadat ik mezelf weer uit de verstijfde schrikpositie had gehaald (en Anna meteen opgebeld had), vliegen ook Friesacher en Heidfelt eruit (niet dat ik daar wat aan miste, maar het is het vermelden waard). In de 50ste ronde komt Sato er weer in met een andere auto. Ondertussen heb ik besloten dat nu Button of Montoya wel mag winnen. Dom natuurlijk, want Button is de volgende die de muur raakt en eruit gaat. Deze auto blijft alleen op een lastig punt staan en dus safetycar situatie. Hierin tankt Montoya bij en rijdt de pits uit terwijl deze gesloten is en het stoplicht op rood staat. Hij krijgt dus een zwart vlag. En nu worden nachtmerries dus werkelijkheid, Raikonnen rijdt op kop en ongeveer alle favo’s liggen eruit! Als klap op de vuurpijl vallen ook nog Trulli en Sato (voor een tweede keer) uit en komt Raikonnen als eerste over de finish, op de voet gevolgd door Schumi en Barichello (Ferrari was het na alle misère wel weer een keer gegund om goed te rijden. Was ook fijn te zien dat die twee op het podium vooral met elkaar bezig waren en weinig met de Fin)
En dan sluit ik nog even af met een stukje ergernis aan de commentatoren. Lik niet zo aan Raikonnen. Hij is goed, maar zo goed ook weer niet! En wees ook eens enthousiast voor Alonso en al die anderen!
Dan andere sport, het is ongelofelijk maar waar, de Amsterdam Admirals hebben de super bowl gewonnen (net dat jaar dat ik naar geen enkele wedstrijd ga) en zijn als tweede in de competitie geëindigd (als enig niet Duits team)
De start van de beide Renaults waren subliem. Allebei waren snel van hun plek en haalden alles wat voor hun lag in. Fiscichella lag op kop en Alonso kon er lekker achteraan. Terwijl Sato er in de 23ste ronde (of zoiets) uit ging, had Alonso al een keer gevraagd of hij Fisci mocht inhalen. Dat mocht ie niet, maar Fisci kreeg wel de opdracht wat harder te gaan rijden. Niet lang erna vroeg Alonso het weer en de derde keer kreeg ie eindelijk toestemming. Karthycaen, de Indiër had op dat moment net al zijn auto zachtjes langs de muur laten rijden en kon zijn auto in de pits achterlaten. Op het moment dat Alonso Fisci inhaalt heeft deze ook meteen hydrolische (of zoiets) problemen, waardoor hij stilvalt. Montoya maakt hier dankbaar gebruik van en haalt in een keer Fisci in en vervolgens ook Alonso (toch balen dat ie pas zo laat toestemming kreeg om er langs te gaan) Helaas bleek dit nog maar het begin van de rampspoed te zijn, want niet lach erna maakt Alonso ook een stuurfout bij de muur (welke gek plaatst nou ook daar een muur, ik weet dat dit parkoers half uit echt weg bestaat, maar Jezus stel dat ze tegen de muur aan smashen met 300 km per uur, dan mag je de bestuurder er af krabben) en kan zijn wagen ook aan de kant gezet worden. Nadat ik mezelf weer uit de verstijfde schrikpositie had gehaald (en Anna meteen opgebeld had), vliegen ook Friesacher en Heidfelt eruit (niet dat ik daar wat aan miste, maar het is het vermelden waard). In de 50ste ronde komt Sato er weer in met een andere auto. Ondertussen heb ik besloten dat nu Button of Montoya wel mag winnen. Dom natuurlijk, want Button is de volgende die de muur raakt en eruit gaat. Deze auto blijft alleen op een lastig punt staan en dus safetycar situatie. Hierin tankt Montoya bij en rijdt de pits uit terwijl deze gesloten is en het stoplicht op rood staat. Hij krijgt dus een zwart vlag. En nu worden nachtmerries dus werkelijkheid, Raikonnen rijdt op kop en ongeveer alle favo’s liggen eruit! Als klap op de vuurpijl vallen ook nog Trulli en Sato (voor een tweede keer) uit en komt Raikonnen als eerste over de finish, op de voet gevolgd door Schumi en Barichello (Ferrari was het na alle misère wel weer een keer gegund om goed te rijden. Was ook fijn te zien dat die twee op het podium vooral met elkaar bezig waren en weinig met de Fin)
En dan sluit ik nog even af met een stukje ergernis aan de commentatoren. Lik niet zo aan Raikonnen. Hij is goed, maar zo goed ook weer niet! En wees ook eens enthousiast voor Alonso en al die anderen!
Dan andere sport, het is ongelofelijk maar waar, de Amsterdam Admirals hebben de super bowl gewonnen (net dat jaar dat ik naar geen enkele wedstrijd ga) en zijn als tweede in de competitie geëindigd (als enig niet Duits team)
No comments:
Post a Comment