Berevroeg
Als de wekker om vier uur gaat, blijf ik nog een snooz liggen. Vond ik het gisteren belachelijk vroeg, dat was nog peanuts in vergelijking bij vandaag. Nou hoef ik vandaag dan wel niet naar mijn werk (het is belachelijk hoe relatief fit ik nog was na van 07.16u tot 17.47u gewerkt), maar er staat wel veel op het programma. Meteen na het schaatsen moet ik op de trein stappen naar Hilversum om mijn zus te meeten en om bij mijn opa en oma op de thee te gaan. Hierna stappen we in het het autootje om heel even kort wat dingen op te pikken bij de Ikea (we zouden een hele homeshopping tour doen maar met Argentinie in het achterhoofd niet handig en helemaal neit nu ik mij zo ontzettend brak voel), de auto daar te laten staan en dan de metro en trein richting Schiphol te pakken en dan naar Schiphol te gaan voor een opbeurend kopje koffie bij Starbucks. Daarna nog wat kleine boodschappen en voor een middagdut naar huis..... pffffff.
500m vrouwen, eerste omloop. Wolf regeert.
Als ik dan eindelijk om vijf over vier mijn bed uit sprint, zie ik Elli Ochowicz nog net richting de finish sprinten. Langzaam laat ik mijn laptop opstarten en hang ik voor het teveetje. Tegen de tijd dat Marianne Timmer op het ijs komt, en even later Annette Gerritsen hang ik er iets levendiger bij.
Ik hoop heftig op een groot wonder, maar de tijden van de nederlandse dames lijken voor mijn gevoel iets tegen te vallen (uiteindelijk vijf en zes in omloop een, en dat is al veel meer dan de nederlandse mannen mogen zeggen). Alleen de tijd van Jenny Wolf (37.89) en die van Beixing Wang (38.18) vallen echt op.
Tegen de tijd dat de laatste vrouw aan het uitrijden is ben ik wakker en doe ik even snel een afwasje en ruim mijn sporttas van gisterenavond op. Hierna zak ik snel weer neer achter mijn computer en voor de tom de mannen de gaan bekijken.
Wenkbrauwstaren op de 1000m mannen
De mannen beginnen vandaag met de 1000m. Tegen de tijd dat Nick Pearson (Anna, meot jij ook nog steeds maar aan een begrip bedenken als je hem ziet) start moet ben ik al niet meer verbaasd dat hij kan rijden. Heb gisteren al gekeken naar de loting, dus daar was ik al van bijgekomen.
Terwijl ik naar Yesin kijk, maak ik mij op voor wat nieuwerwets wenkbrauwstaren. Het is verbazingwekkend wat kleine informatie over mogelijk epileren van wenkbrauwen bij je los maakt. (ehm, niet dat ik Yesin daarvan beticht overigens).
Hierna mag Pekka Koskela van start. Die heeft een lange voorbereiding in Nagano achter de rug. Ging hij op de 500m nog hard onderuit door de snelheid, in de 1000m vertrek hij nu weer lekker snel, maar gaat in de laatste rit bijna weer onderuit en finisht in een teleurstellende tijd van 1.10.07. Ik hoop dat hij er volgend jaar weer staat.
Twee ritten ,ater staan Samuel Schwarz en Mika Poutela tegenover elkaar. Bijna zie ik een Heerenveentje van Schwarz hergebeuren, maar het gaat allemaal goed. Hij blaast zich hier wel geheel op en valt zwaar tegen. Poutela daarintegen gaat goed verder en is de eerste onder de 1.10.00 (1.09.92).
Hierna volgt Lalenkov, naar mijn gevoel outsider, die het niet echt mee heeft zitten dat hij tegen Kip Carpenter rijdt (toch niet echt in vorm dit jaar) en zijn favo 1500m niet mag rijden. Voor mijn gevoel gaat het allemaal nog niet heel erg snel, maar er is wel een evenaring van het baanrecord 1.09.39.
Bij Tuitert durf ik niet echt te kijken en type en doe ik even snel een zoekopdracht voor Argentinie. Voordat ik dat Tierra del Fuego heb ingetikt hoor ik opeens.... Wat doet hij nu? Vallen in de buitenbocht. Als ik de herhaling van de val zie is ie minimaal spectaculair, want over een halve bocht spat er veel ijs op. De ijsreparatie gaat dan ook wel even duren.
Een paar minuten verder gaat lee en Moon van start. Moon is voor mij een van de grote kanshebbers. Spannend. Maar uiteindelijk valt tegen en wint zelfs Lee de rit.
Hopelijk is Bos niet te veel aangeslagen door de val en het tijdsoponthoud. Voor Davis gelden natuurlijk heel andere dingen en die mag van mij part onderuitgaan. maar de voodoo slaat verkeerd over en Bos is kansloos en weg is Davis op weg naar de eerste plek in 1.08.99.
Tot mijn grote verdriet halen Denny Morrisson en Kuipers het bij verre neit en is Shani davis wereldkampioen. Hmmmm. Toch weer een beetje teleurstellende dag voor mijn favorieten.
Goed nieuws is wel dat de Russen hun doel hebben gehaald en hij de 1500m mag gaan rijden en niet meer alles van de ploegenachtervolging afhangt.
Der Wolferin wint de tweede omloop (500m vrouwen)
De eerste riten op de 500m vrouwen doen me niet heel erg veel. Ik hang een beetje verdwaasd voor de tv en de laptop. Ik zoek vast wat leuke sites voor uitjes voor volgend jaar (trabantje door Berlijn etcetc) en bedenk wat ik zo nog allemaal moet opruimen. Dit houdt mij bezig tot de rit van Kaykan.
Vooraf had ik ook voor haar nog wat hoop, maar Rempel haalt haar bijna in en dat betekent weinig goeds voor het eindklassement van Kaykan. Hierna volgt Marianne Timmer tegen Osuka. Natuurlijk starten we met een valse start en wordt het even billenknijpen. Het lijkt een superrace te worden, maar de eerste bocht gaat niet lekker. Erg jammer, want het is verder een superrace.
maar geen tijd om hier lang over na te denken van Anette Gerritsen staat al weer aan de start. Zij is gelukkig wel in een keer weg, maar de rit lijkt tegen te vallen. Totdat we over de finish komen en het toch een mooie tijd wordt. Nog een rit voor de derde plek te gaan. De spanning stijgt bij mij voor het eerst dit weekend. Pleassssse, laten we gewoon voor brons gaan!
Na de rit van Yoshi en Zhang halen het uiteindelijk niet en Anette Gerritsen is verzekerd van brons.
Normaal gesproken kan er voor Wang en Wolf weinig fout gaan en dat gaat er ook niet. Het seizoen wordt op de 500m mooi afgesloten. De dames kunnen met een gerust hart met vakantie.
10k mannen
De eerste paar ritten hoor ik wel voorbij komen, maar merk er weinig van. Rustig ruim ik mijn huis iets op, maak me op en trek fatsoenlijke kleding aan. Ik breng het oud glas en papier weg tijdens de dweil en schakel weer net op tijd in om Mark Ooijevaar te zien wegrijden. Tot op dat moment staat Marco Weber op plek een. Op zich wel verbazingwekkend, want de laatste keer dat ik hem live zag op de 5 kilometer in Heerenveen werd hij enalaatste. Wellicht met recht een stayer.
Terwijl ik mij weer installeer voor een rustige rit voor de tweede dweil in de 10 kilometer zie ik nog net hoe Chad Hedrick de draak steekt met het armpje van Oystein Grodum.
(hmm, hier had ik net iets getikt maar dat is weg dus nog een keertje) Als Chad Hedrick en Sven Kramer van start gaan duikt Sven heel even achter Chad om er vervolgens vandoor te gaan en een paar rondes later Chad te dubbelen. Chad krijgt een korte opleving en raced achter Sven aan, maar het mag niet baten. Sven finisht met ongeveer 30 seconden voor op de rest van het veld.
Hierna is het de buurt aan Enrico Fabris en Bob de Jong. Heb gisteren meteen na de loting besloten dat van mijn twee antifavo's Fabris de favo is. Gelukkig voor mij neemt Enrico een voorsprong en rijdt vanaf het begin vooraan. Met een achterstand van 21 seconden op Sven Kramer komt hij over de finish. Bob de Jong doet er nog zeven seconden langer over.
Sven mint dus magistraal. Als Shimizu keizer is, wat is hij dan? Ik bedoel, Bokko had zich ertussen kunnen rijden, maar die tijd? Wow.
Nu weer even eten. Dan nog stukje vrouwen voordat ik er snel vandoor moet. morgen het laatste stukje!
Labels:
Amsterdam,
Weather
Na een heerlijk Paasmaal in Emst (jammergenoeg zat mijn hoofd nog beetje dicht, neus was okay... vandaag is het weer precies andersom, leuk dat wisseleffect) werd ik vanmorgen in Apeldoorn wakker en hoorde wat bedompte geluiden buiten en kwam er gedempt licht binnen vallen. Terwijl ik mijn ogen langzaamaan opende zag ik dat er sneeuw op de schuinstaande ramen lag. Meteen even mijn bed uitgejumpd en uit het raam geloerd. Vervolgens gecheckt of zuslief al wakker was en even naar buiten gerend om wat foto's te maken van het laagje sneeuw.
Hierna lekker pistoletje opgewarmd en besmeerd met boter en jam en daarna richting auto gelopen om in de trein te duiken en richting het Amsterdamse te gaan.
Tot mijn verbazing zat ik in de rechtstreekste trein naar Amsterdam CS (oh ja, die rijden rond spitstijden doordeweeks) en plofte ik neer in de stiltecoupe. 
Hier naar de volgende trein gewandeld. Nog wel even de conducteur bedankt voor het in ieder geval proberen in te grijpen en nog even verder gekletst en toen verder in de sprinter richting Muiderpoort gestapt.
Onderweg nog even wat foto's vanuit de trein van omgeving Amersfoort en het Naardermeer gemaakt. Altijd leuk om te doen.
Huis van mijn opa en oma, waar ik met de trein in vliegende vaart langs kom....
Afgelopen zaterdag hielden we het echt niet meer uit en hebben we dus de trein richting Schiphol gepakt voor een enige echte kop koffie bij Starbucks. En aangezien we ook honger hadden hebben we er een heerlijke carrotcake bijgenomen... hmmmmmm... zou bijna per direct weer op de trein willen stappen! We hebben eerst een halve blik geworden op de ophaalbalie tegenover de Burger King, maar die was toch echt te crowded. Vervolgens zijn we naar aankomsthal nummer vier geslenterd om daar heelrijk ustig te kunnen neervallen!
