Hello early morning, good afternoon Nagano

Net iets te vroeg voor mijn doen

Als om kwart voor zes mijn wekker gaat geloof ik het helemaal niet. Ik lig er wat verkrampt bij. Heb ik altijd als ik weet dat ik er vroeg uit moet. Lig ik een hele nacht in een houding (ik werd precies op dezelfde manier in de dekens gewikkeld als ik een paar uur daarvoor er in gerold was) en ben bang dat ik niet wakker word van mijn wekker. Geheel onzin, want ik ben op slag wakker. Laat de eerste snooz lopen en bij de tweede ga ik er uit om wat kleding aan te trekken, computertje aan te zetten, theewater aan te klikken en de tv aan te zetten.

Als ik ga zitten zegt Dyon haar laatste woorden, schenk ik theewater in en tik ik het wachtwoord van de computer in. Hello Nagano!

Vrouwen 1500m

Behoorlijk brakkig (ik ga er morgen echt niet om vier uur uit, half zes wil nog wel, eerder ECHT niet) zit ik naar de eerste ritten te kijken en vraag mij af waarom ik er in hemelsnaam uit ben gerold. Wat zijn dit voor namen (zijn dit echt de beste van de wereld?) en wat zijn dit voor tijden (Natalia Czerwonka, 2.07.10).

Als ik echt wakker ben, zijn Brittany Schussler en Jorien Voorhuis gestart. Voorhuis heeft een goed seizoen gedraaid, maar ben niet echt fan van haar. Voor Schussler ben ik wel een beetje. De Canadeze is dan ook de eerste die onder de 2 minuten rijdt (1.59.40). Hierna begint het echte geweld aan te treden, en dat ik de vorm van Anni Friesinger. Het baanrecord van Marianne Timmer gaat er in deze rit na tien jaar aan. Ze eindigt haar rit in 1.56.06.

Hierna is het meteen Van Deutekom weg, samen met Nesbitt. Weer een superspannende rit lijkt dat op voorhand! maar het valt tegen. Nesbitt wordt er geheel door Van Deutekom afgereden in een tijd van 1.57.36 . En dan is het al weer tijd voor de laatste rit. Ireen Wist tegen Christina Groves. Groves rijdt in een keer bij Wust weg, maar wust komt terug, maar lijkt het podium heel erg ver weg. Ireen Wust wordt vervolgens in de volgende bocht helemaal weg gereden en eindigt op de zevende plek in een tijd van 1.59.52. Anni Friesinger mag naar het bovenste treedje, waardoor het duitse volkslied door de lege ijshal zal schallen (hier tiende wereldtitel afstanden in totaal). Daaronder staat Van Deutekom en op het laagste treetje staat Christina Groves.

5000m mannen, deel 1

Na een kleine make-up break (voor de tv wat geklets over de vorm en dergelijke om de dweil te vullen) zit ik weer voor de televisie om de mannen de vijf kilometer te zien schaatsen. De namen van de eerste rit komen mij niet bekend voor van de startlijst, maar zijn natuurlijk niet echt onbekend. Elm is nou niet direct een favoriet, maar het is een aardig richtpunt voor het begin. Zijn eindtijd (6.39.41) staan dan het eerst komende kwartier wel. De volgende ruim zes minuten worden besteed aan het Zweedse en Russische team. Waarom er geen winnende russen meer zijn, en waarom Rojler het dit het neit goed doet, net als de rest van zijn team terwijl ze helemaal speciaal naar Berlijn zijn verhuisd. Ik gebruik deze tijd om mijn pakket post door te nemen en wat spullen door te sturen naar de vorige eigenaar van dit huisje (en dat is toch al ruim twee jaar van mij).

Terwijl er weer een rit van start gaat verteld men over de operatie van Harvard Bokko. Als je hoort wat het uiteindelijk was is het bijzonder dat hij hier nog zo lang mee geschaatst heeft! Helaas voor hem mag hij de komende vier maanden niet op de weg fietsen, dus aangepast veilig binnen trainen wordt een anti-zomersgevoel voor hem.

In rit zes begint het echte geweld langzaamaan op stoom te komen met de start van Shani Davis. Ik als anti-fan hoop er natuurlijk niet al te veel van. En dat wordt bewaarheid. Het record van Gianni Romme staat dus nog een 20 minuten langer.

Bart&Chad

Tijdens de dweil komt dan eindelijk het item waar ik al het hele seizoen op wacht. Een interview tussen chad en Bart. Wat ik al verwachtte komt ook wel naar voren. Ze zijn beide driftig en in hart een true sportsmen. Een super duo wat samen helemaal naar de top gaat. Saampjes gaan ze op zoek naar een sponsor (in Nederland) en naar drie (hopelijk toch niet te succesvol dagen, tav van de Nederlanders) succesvolle dagen in Vancouver in 2010. Maar die glimlach van beide als ze het over het oefenen van zinnetjes in het Nederlands hebben (voor interviews voor volgend jaar), doet het spannendse vermoeden voor volgend jaar.

5000m mannen deel 2

In de eerste rit na de dweil kan ik nog even van mijn plek. Marco Weber was twee weken geleden op de vijf kilometer (in HV) twee seconden sneller dan Bob de Jong met val.

Terwijl Anna en ik bedenken of Samuel Schwarz zijn wenkbrauwen epileert finisht Weber voor Skobrev en wordt Tobias Schneider naar huis gereden door Hiroki Hirako.

Rit zeven stelt een beetje teleur. Arne dankers begint veel te langzaam en komt laat terug in de race. Dan komt in rit acht eindelijk een Nederlander in de baan, Carl Verheijen. Ookal doet hij het, na alles wat er dit seizoen is gebeurt, niet slecht, het voelt toch minder. En terwijl ik mij met Anna nog aan het verheugen ben (en dat over MSN) over de rit van Chad Hedrick en Enrico Fabris, maakt Chad meteen een enorme fout door voorlangs te willen kruizen op de eerste kruizing en is het zo goed als zeker game over. Fabris rijdt vervolgens bijzonder goed door en rijdt het baanrecord de boeken uit. Super gereden en dit maakt de laatste rit meteen spannend.

Hoewel Kramer al wedstrijden lang het sterkst is, blijf ik het altijd spannend vinden. Vallen is zo gebeurt, of een verzwikking of zo... terwijl ik geheel in spanning vast zit gekleefd aan mijn kleine teeveetje, word ik gebeld door het werk, voor een liveupdate. In de laatste twee ronden gaat Sven er voor werken en wint hij met drie seconden voorsprong en een nieuw baanrecord. Wouter Olde heuvel wordt derde.

Terwijl de mannen uitrijden, sprint ik naar mijn spullen voor het werk en vertrek naar het werk. tot morgen!