Het laatste schaatsweekend van het seizoen in Heerenveen...

... en ik ben er niet bij. Ik had er niet echt zin in omdat ik er met mijn hoofd niet bij was. Ik wilde mij even een weekend in mijn eentje mij zielig voelen. En daarom, ook al koste het even wat moeite, heb ik besloten niet te gaan. Meteen wel even gebruik gemaakt van het moment door een aantal muren een nieuw kleurtje te geven zodat ik al wat kasten tegen de muur kan gaan zetten (en boeken uit dozen kan halen. Het enige wat nu pijnlijk duidelijk wordt is dat het plafond echt geschilderd moet worden...Blugh.... Dus morgen even een nieuwe roller halen en met amoniak alles een beetje vetvrij maken.... Als iemand zich geroepen voelt om mij te helpen, let me know....

Maar omdat ik toch wel van schaatsen kijken houd, leg ik zodra het schaatsen op tv komt wel de kwast weg om te gaan kijken. En wat een laatste weekend. Het leek wel of er alleen maar afmeldingen waren en of iedereen alleen maar gefeest had, maar de tijden lijken nu iets heel anders te zeggen. Want wat een toptijden worden er aan het einde van een moeilijk seizoen en spannend seizoen nog gereden.

Vrijdag

De 500 meter mannen heb ik grotendeels gemist, en mijn gedachten waren ook niet helemaal bij de 500 meter van de vrouwen, maar bij de 5 kilometer van de mannen was ik er weer helemaal bij. En gelukkig maar, want wat werd er hard gereden. En vooral door Sven Kramer. Je kon de agresse en woede van Turijn er nog af voelen spetten..en het resulteerde in een enorme rit. Leuk ook was jet interview met Chad Hedrick. Die wordt ook met de week "softer". Wat was ie blij dat ie overal in shows mocht verschijnen en ook dat ie een rol aangeboden heeft gekregen..ik denk dat ie er wel uren over had kunnen praten. Jammer alleen dat de interviewe maar door bleef zeuren over het feit dat ie net pas was aangekomen. Het mag toch wel algemeen bekend zijn dat je of vlak van te voren aan moet komen of dat je een langer van te voren moet aankomen.

Zaterdag

Zaterdag leek mij in eerste instantie de minst leuke dag met alleen maar de 1000 meter en de 3 kilometer vrouwen. De 1000 meters waren leuk om te kijken, en zowaar wasde vrouwen misschien nog wel leuker door de mannen. Niet in de laatste plaats natuurlijk door het ontzettend goede rijden van Ireen Wust. Zij zag het toch een beetje als revanche op Turijn... Ik zou het denk ik toch anders gezien hebben, want als je hier zo goed rijdt, wat moet het dan ontzettend frustrerend zijn dat je dat gevoel in Turijn op de 1000 meter niet deed.

Zondag

Zondag staat misschien wel in het teken van het grote afscheid nemen, want ik schat zo in dat wij een heleboel mensen voor het laatst op een internationale schaatsbaan staan. We weten het bijvoorbeeld van Barbara de Loor, Bart Veldkamp, Chris Witty, en Joey Cheek, maar wat zal Zhurova doen en Simionato, Hughes, Ritsma, Pechstein, Fitzrandolph en nog heel wat anderen... En dan het jaartje er tussen uit van Wotherspoon, zie we hem ooit nog terug?

Dan de races. De 500 meter vrouwen is in mijn ogen toch behoorlijk spannend. Het lijkt of Marianne Timmer op het podium komt (zullen we die volgend jaar daadwerkelijk op de schaatsbaan zien...misschien komt er wel een kindje aan?), maar in de laatste rit wordt zij van de derde plek afgereden door een vlammende Zhurova. Het baanrecord van Le May is nu ook hier van het bord.

De 1500 meter moet nu nog gereden worden en daar ga ik zo maar eens naar kijken....