A sweet farewell (dinsdag 17 april)

Vandaag al weer de laatste paar uur in Barcelona. Pfff, wat was het lekker relaxte om hier een weekje rond te hangen. Dat had nog wel een weekje mogen duren! Vanmorgen scheen het zonnetje bij het wakker worden weer. Na het douchen snel de laatste spullen inpakken en dan richting Starbucks voor koffie (jippie!) en een muffin. Na een uurtje genieten van de koffie, de muffin en alle voorbijgangers gaan we nog even wat schoenenwinkels af. Ik slaag helaas niet (die leuke schoentjes waren er niet meer in mijn maat... dus nu maar fanatiek shoppen thuis in Amsterdam), maar Anna slaat nog een zeer leuk paar schoenen in.

Hierna slenteren we nog wat door terwijl ik diverse foto's schiet van de huizen om mij heen. Rond elven zijn we terug in het appartement om de sleutels in te leveren en de koffers te pakken. Anna heeft weer eens ruzie met haar koffer, de stang wil er neit uit en even is het vrezen voor een heel eind zeulen. Geullig kan een sjaal tijdelijk de stang vervangen en beginnen we aan de tocht richting de Starbucks voor het inslaan van de lunch. Voor mij weer een muffin (maar deze keer geen vanilla met chocolade muffin maar bosvruchtenmuffin) en een heerlijke pastasalade.

We hebben nog genoeg tijd over voor een drankje op het terras, dus vallen we op de Passeig de Gracia neer en drinken een fruitig sapje voor de laatste vitamientjes. Hier krijgt Anna de stand uit de koffer en kan de sjaal in de tas. We gaan op zoek naar de trein, maar dit valt neit mee. Ik dacht dat ie bij de metro zat, maar dat was niet zo. Ongeveer 500 meter later vinden we de juiste ingang, maar helaas betekend deze wel eindeloos heen en weer sjouwen met de koffer. Trappetje op en trappetje af en weer op. Daarna even uitpuffen bij de kaartjesautomaat en dan het perron op.

De trein komt snel en we springen erin. We zijn natuurlijk weer veels te vroeg op het vliegveld en zoeken daar het grasveld op om onze lunch in de zon op te eten. Hmmmm, wat is zonnig weer toch heerlijk!

Twee uur voordat we vliegen checken we in. Nou ja, gaan we in de rij staan. Ik weet niet wat ze daar precies doen, maar het gaat niet snel.... Ongeveer een half uur later zijn we ingecheckt en kunnen we naar de douane. In Amsterdam leverde dat voor mij behoorlijk wat moeilijkheden op. Ik had naar mijn idee alles af- en uitgedaan (deze keer zelfs geen riem om) maar toch ging het alarm af en werd ik eerst volledig met het apparaatje bekeken.... geen gepiep meer en kreeg daarop nog een bodysearch (brrrr, met je handen in andermans okselzweet, kruis en onder de bh). Maar hier ging alles makkelijk. We liepen zelfs met een te grote fles deo door de douane... wat doet men dan streng op Schiphol ....

Bij alle winkeltjes komen we nog een voordeel van voetbalvrouw zijn tegen ... wat moet je daar lekker kunnen shoppen met een gevulde portemonaie. Ik doe het met een fles 43 en stap het vliegtuig in.

Met ons geluk komt er een echtpaar met een babytje voor ons zitten wat de eerste 15 minuten zo hard krijst dat onze oren bij aankomst op Schiphol nog tuttuttut doen en achter mij zit iemand die mijn achillespees door midden probeert te trappen. En naast mij een jongen die heel romantisch de hele vlucht de hand van zijn vriendin aan de andere kant van het gangpad vasthoudt. Pfff, gelukkig duurt dit maar 2 uur!

Na het landen is het wachten op de koffers en is de vakantie voorbij. Terug naar huis, boodschappen doen en morgen alle verhaaltjes typen, foto's kijken en nog even relaxen totdat het werkpreoces weer op mij wacht tot de laatste week van augustus, wanneer ik weer terugkeer naar Argentinie.....