Het is alweer eventjes geleden.....
Zo, het is weer even geleden, dus eerst maar weer even een update van de laatste paar dagen.
Donderdag
Na een ontzettend benauwde en hete dag op kantoor, was het tijd voor een HBO Rechten borrel bij een van de docenten in Amsterdam Zuid. Het was ook daar ontzettend warm, maar ook ontzettend gezellig. Tijdens de avond kwam ik erachter dat een van de docenten een huis te koop heeft staan in de Indische Buurt (bij station Amsterdam Muiderpoort). Momenteel is hij nog in overleg met een van de docenten, maar als die het niet wil ben ik de eerstvolgende in de rij….Kan niet wachten tot na het weekend! ARond negen uur was het tijd om snel naar buiten te gaan, om zo nog een beetje op tijd thuis te komen. De tram stopte precies om 21.35 en mijn trein vertrok om 21.36, dus ik moest nog even rennen. Om 22.45u was ik weer thuis en klaar om een verkoelende douche te nemen.
Vrijdag
Ondanks het feit dat ik dacht dat ik wel moe zou zijn, ben ik al voor de wekker wakker en reis ik af naar het Amsterdamse. Het is buiten al warm, maar binnen nog veel warmer. Het is nu al niet te harden en meestal is de gang een warme plek, deze keer is het een koele plek. Na een dag werken, ga ik vroeg naar huis. Ik heb in het begin van de week voldoende uren gemaakt. Vanavond heb ik een soort tapasavond met San via haar personeelsvereniging. San denkt te weten waar het restaurantje is, maar dat blijkt een grieks restaurant met een geheel andere naam te zijn. Dus weer snel terug naar mijn appartement om in de gouden gids uit te vinden waar we heen moeten. We bellen even voor een routebeschrijving en zijn er een zeer krappe tien minuten later. Het eten is heerlijk, de mensen zijn gelzellig en het is erg warm binnen en buiten. Aan het einde van de avond nemen wij net als iedereen afscheid, waarop de eigenaar erg teleurgesteld reageert…hij had nog vanalles en nou ging iedereen weg. Natuurlijk vonden wij dat zielig (waarom ging de organisator dan ook zo weg eigenlijk, die had niet helemaal door wat er allemaal geregeld is)….vervolgens dus nog koffie met Turks Fruit en wat gewone Amaretto en een turkse variant Amaretto. Om een uur lopen we met dichtvallende ogen weg. Morgenochtend toch maar niet zwemmen….
Zaterdag
Vandaag is het DE dag voor mijn ouders. Hun tuin heeft open dag. Als ik wakker word, zie ik dat het druilerig weer is. Niet alleen balen voor mij dus (ik vond dat ik stralend mooi weer had verdiend na een week werken in zulk warm weer) maar helemaal voor mijn ouders. Zelf doe ik niet heel erg veel. Ik ga naar de markt en doe wat andere boodschappen en verder geniet ik van de dag. In de middag gaan we naar mijn ouders om te kijken of er nog wat mensen zijn komen opdagen. Onderweg krijg ik van Anna een berichtje over de wedstrijd Nederland-Nigeria (WK onder 20).Het staat een- nul voor Nigeria door een knoepert van een fout van Van der Struijk (wie anders….die jongen is opbouwend bagger, maar verdedigend ook niet echt sterk). Eenmaal in Emst ga ik zo spoedig mogelijk naar de tv…tijdens de tweede helft van de wedstrijd (voor een verslag van de wedstrijd verwijs ik naar Anna’s site) komen er steeds meer familieleden kijken en op het einde zit iedereen behalve mijn zusje Sofie voor de tv. De frustratie van mijn kant wordt steeds groter. Ze lijken wel niet vooruit te branden! Die Nigerianen lopen gewoon twee keer zo snel….. Na twee keer 15 minuten gaat het dan weer gebeuren…Nederland moet aan de slag met strafschoppen…Op het moment dat ik Anna wil bellen belt zij al en komt zij er ook bij. Als eerste komt een van ons minst favo spelers achter de bal staan.Colin John. Eigenlijk tot onze verbazing schiet ie raak. Helaas schiet een van onze favo’s (Kruys) mis…Gelukkigerwijs missen de Nigerianen dezelfde strafschoppen en na vijf stuks staan we nog gelijk. En dus gaan we verder. Als er acht genomen zijn word ik door mijn broertje bijna aangevallen omdat ik via Anna al eerder weet wat er is gebeurt….De schotel bij mijn ouders is wat langzamer. Na negen strafschoppen vind ik het echt te eng worden. Deze mensen staan zo ver weg op de lijst, die willen liever niet trappen heb ik altijd het idee. Na tine strafschoppen sloeg de twijfel over de telefoon en in de woonkamer toe…de keepers tegenover elkaar? Ik had nog de stille hoop dat het allemaal goed zou komen. Vermeer zat bijna aan elke bal, het zou niet lang meer duren of hij zou er daadwerkelijk een te pakken hebben. Helaas mocht het niet zo zijn en kregen Anna en ik ons gelijk. John miste. Wel heeft het WK een nieuwe lichting spelers gebracht, denk maar aan Vermeer, Vlaar (die was er eigenlijk al) Babel (nu ff wat minder, maar bij Ajax heeft ie al wel wat laten zien), Maduro, Emanuelson en Kruys (ongetwijffeld ben ik er nu een paar vergeten, maar ja) Van Quincy ben ik niet zo gek. Hij pingeld te veel. Vincken moet nog ver gaan groeien, hij loopt zicht regelmatig vast. Hij is wel snel. Een soort Overmarsje…
De avond was toch een beetje verpest. In de avond ook niet veel meer gedaan en gezien (naast een enorme overtreding in Spanje- Argentinie in een van de laatste minuten) De avond heb ik afgesloten met de serie Las Vegas.
Zondag
En toen was het al weer zondag…. Een teen buiten het bed vertelde het al…het was weer warmer! HEERLIJK, eindelijk wat zon voor Liselot! Een blik uit het raam bevestigde dit. Snel het bed uit en spulletjes pakken en de telefoon opnemen omdat San ook graag naar de zon wil.Om half elf zijn we zo ver en vertrekken we weer richting Emst. Hello Sunshine. Helaas vergeet ik echt goed in te smeren en dat moet ik aan het einde van de dag bekopen. Het einde maak ik mee vanonder een sarong (of hoe zo’n ding ook heet).Heerlijk een loom dagje in de zon.We besluiten de dag met een ijsje. Helaas zijn twee van mijn drie favo smaken weg en moet ik het zonder After eight en Straciatella doen. Al rond tien uur lig ik in bed.
Maandag
Omdat er zaterdag niet gezwommen is, gaan we nu op maandag maar zwemmen. Meteen een mooi moment voor mij om te kijken of dit wat is in plaats van mijn dinsdagavondjes die gaan verdwijnen. Daar baal ik behoorlijk van. Dinsdagavond is alweer de laatste keer. Ze hadden het badwater nodig voor een andere activiteit. Ondanks dat half acht nog steeds erg vroeg is, ging het wel lekker. Het kan dus wel een blijvertje worden. Toch wil ik er ook nog wat anders bij vinden. Een of andere vorm van aerobic en dans. Halverwege de dag belt de collega op dat de andere collega het huis niet wil, en of ik morgen (dinsdag) ochtend langs kan komen voor een eerste blik. Om nog even snel wat info te krijgen over de straat (welke huizen staan er nog meer te koop). Hetgeen waar ik mij het meest zorgen over maak is dat de woning aan het spoor ligt. Ik weet dat elke woning in Amsterdam wel iets heeft, vooral in de prijscategorie waarin ik zoek…lastig. Nou ja, ik zie het allemaal wel. Ik houd jullie volgens deze manier op de hoogte.
Nu aan het werk!
Groetjes!
Donderdag
Na een ontzettend benauwde en hete dag op kantoor, was het tijd voor een HBO Rechten borrel bij een van de docenten in Amsterdam Zuid. Het was ook daar ontzettend warm, maar ook ontzettend gezellig. Tijdens de avond kwam ik erachter dat een van de docenten een huis te koop heeft staan in de Indische Buurt (bij station Amsterdam Muiderpoort). Momenteel is hij nog in overleg met een van de docenten, maar als die het niet wil ben ik de eerstvolgende in de rij….Kan niet wachten tot na het weekend! ARond negen uur was het tijd om snel naar buiten te gaan, om zo nog een beetje op tijd thuis te komen. De tram stopte precies om 21.35 en mijn trein vertrok om 21.36, dus ik moest nog even rennen. Om 22.45u was ik weer thuis en klaar om een verkoelende douche te nemen.
Vrijdag
Ondanks het feit dat ik dacht dat ik wel moe zou zijn, ben ik al voor de wekker wakker en reis ik af naar het Amsterdamse. Het is buiten al warm, maar binnen nog veel warmer. Het is nu al niet te harden en meestal is de gang een warme plek, deze keer is het een koele plek. Na een dag werken, ga ik vroeg naar huis. Ik heb in het begin van de week voldoende uren gemaakt. Vanavond heb ik een soort tapasavond met San via haar personeelsvereniging. San denkt te weten waar het restaurantje is, maar dat blijkt een grieks restaurant met een geheel andere naam te zijn. Dus weer snel terug naar mijn appartement om in de gouden gids uit te vinden waar we heen moeten. We bellen even voor een routebeschrijving en zijn er een zeer krappe tien minuten later. Het eten is heerlijk, de mensen zijn gelzellig en het is erg warm binnen en buiten. Aan het einde van de avond nemen wij net als iedereen afscheid, waarop de eigenaar erg teleurgesteld reageert…hij had nog vanalles en nou ging iedereen weg. Natuurlijk vonden wij dat zielig (waarom ging de organisator dan ook zo weg eigenlijk, die had niet helemaal door wat er allemaal geregeld is)….vervolgens dus nog koffie met Turks Fruit en wat gewone Amaretto en een turkse variant Amaretto. Om een uur lopen we met dichtvallende ogen weg. Morgenochtend toch maar niet zwemmen….
Zaterdag
Vandaag is het DE dag voor mijn ouders. Hun tuin heeft open dag. Als ik wakker word, zie ik dat het druilerig weer is. Niet alleen balen voor mij dus (ik vond dat ik stralend mooi weer had verdiend na een week werken in zulk warm weer) maar helemaal voor mijn ouders. Zelf doe ik niet heel erg veel. Ik ga naar de markt en doe wat andere boodschappen en verder geniet ik van de dag. In de middag gaan we naar mijn ouders om te kijken of er nog wat mensen zijn komen opdagen. Onderweg krijg ik van Anna een berichtje over de wedstrijd Nederland-Nigeria (WK onder 20).Het staat een- nul voor Nigeria door een knoepert van een fout van Van der Struijk (wie anders….die jongen is opbouwend bagger, maar verdedigend ook niet echt sterk). Eenmaal in Emst ga ik zo spoedig mogelijk naar de tv…tijdens de tweede helft van de wedstrijd (voor een verslag van de wedstrijd verwijs ik naar Anna’s site) komen er steeds meer familieleden kijken en op het einde zit iedereen behalve mijn zusje Sofie voor de tv. De frustratie van mijn kant wordt steeds groter. Ze lijken wel niet vooruit te branden! Die Nigerianen lopen gewoon twee keer zo snel….. Na twee keer 15 minuten gaat het dan weer gebeuren…Nederland moet aan de slag met strafschoppen…Op het moment dat ik Anna wil bellen belt zij al en komt zij er ook bij. Als eerste komt een van ons minst favo spelers achter de bal staan.Colin John. Eigenlijk tot onze verbazing schiet ie raak. Helaas schiet een van onze favo’s (Kruys) mis…Gelukkigerwijs missen de Nigerianen dezelfde strafschoppen en na vijf stuks staan we nog gelijk. En dus gaan we verder. Als er acht genomen zijn word ik door mijn broertje bijna aangevallen omdat ik via Anna al eerder weet wat er is gebeurt….De schotel bij mijn ouders is wat langzamer. Na negen strafschoppen vind ik het echt te eng worden. Deze mensen staan zo ver weg op de lijst, die willen liever niet trappen heb ik altijd het idee. Na tine strafschoppen sloeg de twijfel over de telefoon en in de woonkamer toe…de keepers tegenover elkaar? Ik had nog de stille hoop dat het allemaal goed zou komen. Vermeer zat bijna aan elke bal, het zou niet lang meer duren of hij zou er daadwerkelijk een te pakken hebben. Helaas mocht het niet zo zijn en kregen Anna en ik ons gelijk. John miste. Wel heeft het WK een nieuwe lichting spelers gebracht, denk maar aan Vermeer, Vlaar (die was er eigenlijk al) Babel (nu ff wat minder, maar bij Ajax heeft ie al wel wat laten zien), Maduro, Emanuelson en Kruys (ongetwijffeld ben ik er nu een paar vergeten, maar ja) Van Quincy ben ik niet zo gek. Hij pingeld te veel. Vincken moet nog ver gaan groeien, hij loopt zicht regelmatig vast. Hij is wel snel. Een soort Overmarsje…
De avond was toch een beetje verpest. In de avond ook niet veel meer gedaan en gezien (naast een enorme overtreding in Spanje- Argentinie in een van de laatste minuten) De avond heb ik afgesloten met de serie Las Vegas.
Zondag
En toen was het al weer zondag…. Een teen buiten het bed vertelde het al…het was weer warmer! HEERLIJK, eindelijk wat zon voor Liselot! Een blik uit het raam bevestigde dit. Snel het bed uit en spulletjes pakken en de telefoon opnemen omdat San ook graag naar de zon wil.Om half elf zijn we zo ver en vertrekken we weer richting Emst. Hello Sunshine. Helaas vergeet ik echt goed in te smeren en dat moet ik aan het einde van de dag bekopen. Het einde maak ik mee vanonder een sarong (of hoe zo’n ding ook heet).Heerlijk een loom dagje in de zon.We besluiten de dag met een ijsje. Helaas zijn twee van mijn drie favo smaken weg en moet ik het zonder After eight en Straciatella doen. Al rond tien uur lig ik in bed.
Maandag
Omdat er zaterdag niet gezwommen is, gaan we nu op maandag maar zwemmen. Meteen een mooi moment voor mij om te kijken of dit wat is in plaats van mijn dinsdagavondjes die gaan verdwijnen. Daar baal ik behoorlijk van. Dinsdagavond is alweer de laatste keer. Ze hadden het badwater nodig voor een andere activiteit. Ondanks dat half acht nog steeds erg vroeg is, ging het wel lekker. Het kan dus wel een blijvertje worden. Toch wil ik er ook nog wat anders bij vinden. Een of andere vorm van aerobic en dans. Halverwege de dag belt de collega op dat de andere collega het huis niet wil, en of ik morgen (dinsdag) ochtend langs kan komen voor een eerste blik. Om nog even snel wat info te krijgen over de straat (welke huizen staan er nog meer te koop). Hetgeen waar ik mij het meest zorgen over maak is dat de woning aan het spoor ligt. Ik weet dat elke woning in Amsterdam wel iets heeft, vooral in de prijscategorie waarin ik zoek…lastig. Nou ja, ik zie het allemaal wel. Ik houd jullie volgens deze manier op de hoogte.
Nu aan het werk!
Groetjes!
2 comments:
Hele verhalen zeg, je hebt je niet verveeld! Wat betekent 'open tuin' bij je ouders precies?
Oh en zeg maar even sorry tegen je broertje over het voortijdig verklappen van de penalty-uitslagen...
Verder, heb je tijdens die bezichtiging nog iets gemerkt van de treinen daar in de buurt? Of viel het mee?
open tuin betekend dat zij hun tuin hadden open gesteld voor bezoek...daarom was het ook zo jammer dat het slecht weer was.... het huisje was leuk, en het geluid van treinen viel mee, ik zit meer met de opleverdatum en de grootte.... We hebben trouwens historie geschreven met 24 panelties, er zijn maar twee andere keren geregistreerd, heeeeeel lang geleden...
Post a Comment