Superkarakter van de underdog, prachtige winnaar! (wat een debuut)

Vanmorgen een dag dat ik lekker wilde uitslapen. Maar altijd als je zoiets bedenkt worden die twee kleine ettertjes boven mij vroeg wakker. Ook zo vandaag. Als een stelletje debielen renden ze door al gillend en schreeuwend door het huis uiteindelijk gevolgd door hun vader die ook steeds harden begon te schreeuwen, gillen en vloeken. En dat allemaal nog ver voor tienen. Het zou verboden moeten worden. Al snap ik ook niet dat er mensen in een twee kamerappartement gaan wonen als ze 1/3 van de tijd er nog twee kinderen bij hebben. Maar ja, sommige dingen zijn er gewoon om nooit te kunnen bevatten. Bij mijn eerste blik naar buiten zag ik ook dat weer eens een van mijn plantjes bij de voordeur is verdwenen. Ik zal weer eens bij de buren gaan kijken, ze hebben hem vast in de buurt neergezet. Stelletje eikels. Vandaag van het gekreun van de mannen op Roland Garros. Maar eerst even langs bij mijn ouders om koffie te drinken en wat andere familie te ontmoeten die even op bezoek komt. Na koffie met appeltaart en een uitgebreide lunch weer met een gevuld buikje richting de TV in Apeldoorn.

Om even voor drieën plof ik neer en ben ik er klaar voor. Het mannengeweld. De finale is dit jaar tussen de Argentijn Mariano Puerta en Spanjaard Rafael Nadal. Het niet onaardige gezicht tegen het prettige achterwerk. (als allen maar 10 procent van de mannen er in Buenos Aires zo uit ziet, dan vermaak ik mij daar prima met alleen al om mij heen kijken.) Ik heb het hele toernooi niet gezien, en heb dus niet een echt goed idee hoe men ervoor staat, maar ik geloof er net in dat het een net zo saaie finale als gisteren gaat worden. De mensen die dat zeggen mogen van mij direct wegzappen naar iets anders. Gelukkig blijkt de eerste set ook een heel ander beeld te geven. Van beide kanten veel kansen en een Puerta die na een blessurebehandeling opeens compleet losgaat en de eerste set naar zich toe trekt. Op dat moment zie ik mijn hoop op een vijfsetter ook bijna verwerkelijken, maar Nadal komt weer zeer sterk terug en mept Puerta uiteindelijk toch redelijk makkelijk van het gravel. Een terechte winnaar al had ik het Puerta ook wel gegund. Nadal krijgt zeker nog meer kansen en bij Puarta vraag ik mij dat af. Maar ik vond ook de mentaliteit van de Argentijn geweldig was. Hoe vaak zie je in een finale niet dat als het zo goed als duidelijk is dat de verliezende partij aan het verliezen is deze opgeeft en zich van de baan laat slaan. Maar Puerta bleef ook in de vierde set vechten. Top. Van beide spelers overigens. Fijn waren alle slowmotion beelden die een goed beeld geven van hoe de backhands en forehands gaan. Ik als nono op tennisgebied kan daar met plezier naar kijken. Ook erg lachwekkend vond ik de wave van het publiek in de vierde set. Het leek er zelfs op dat er bij Nadal een kleine glimlach doorkwam. Maar wat wil je, als zelfs de VIPboxen fanatiek een rondje meedoen (dat kost bij het schaatsen heel wat meer moeite).

Wat mij trouwens ook opvalt zijn de wisselingen aan de top de laatste tijd. Steeds meer jonge spelers breken door, maar ze verdwijnen ook weer redelijk snel door blessures van de eerste positie. Ik vraag het me af of het bijvoorbeeld wel zo goed is dat een net 19e jarige jongen zoveel in de gewichten hangt. Dat moet een enorme belasting voor zijn gewrichten en spieren zijn. Daarnaast heeft hij ook nog eens een ontzettend vol prgramma. Hij draait meer dan volop mee. Ik ben dan ook benieuwd tot op welke leeftijd een Hewitt, Federer, Roddick en Nadal kunnen blijven spelen. Halen ze de dertig wel. In het vrouwentennis zie je tenslotte al dat de vrouwen er steeds vroeger weer uit gaan door blessures.

Als laatste nog even een paardensportnieuwtje. Anky van Grunsven wint twaalfde Nederlandse titel. Dit keer met Salinero en een score op de kür van 87 procent. Hier heeft Edward gal ook duidelijk zijn titel verloren want tot die tijd gingen ze nog close. Maar Gal scoorde maar een percentage van 82 procent en verloor alsnog met een redelijk groot percentage. Dit voor vandaag. Morgen weer meer.