07-07 Londen blasts; mijn mening
Als bezitter van een blog kan het eigenlijk niet zo zijn dat ik mijn mening over de London blasts niet ventileer. Want ik heb er natuurlijk een mening over. Ik hoorde het gisteren via Anna. Ik was eerst verbaasd. Aan de ene kant verwacht je het aan de andere kant toch ook weer niet. Londen lag natuurlijk redelijk voor de hand. Waarschijnlijk nog wel meer dan Madrid toentertijd. Als eerste dacht ik aan Tristan en Juliana, die beide in Londen wonen. Hopelijk zijn zij ok. Het is natuurlijk erg wat er gebeurd, maar je denkt toch altijd als allereerst aan de mensen die je kent. Voor de rest is het ook verschrikkelijk, maar ongrijpbaar.
Op het werk merkte ik dat iedereen schrok, het opzocht op Internet en vervolgens weer verder aan de slag ging. Het was allemaal heel erg, maar ook een soort van gewoon. Iets wat gebeurt. Dit keer waren er geen studenten op de opleiding (niet veel in iedergeval) dus het bleef ook redelijk rustig. Ten tijden van Van Gogh was er namelijk redelijk wat onrust ontstaan. Vooral binnen de opleiding SJD is de meerderheid van allochtone afkomst.. Het gros van de studenten is het niet met de acties van Al Qaida eens, maar een deel ook wel. En dat is eng. (wat doe je dan hier, je kiest er toch voor om hier te wonen en te leven).
Op Internet merk je bij sommigen ook iets van paniek. Mensen die niet meer in de metro willen stappen, of in de trein, of wat dan ook. Ik kan me wel iets van die angst voorstellen, aan de andere kant niet. Er vallen per jaar vele verkeersslachtoffers, en worden elke week weer mensen vermoord; die aantallen liggen net zo hoog of vele malen hoger dan de doden die gisteren gevallen zijn. Je loopt nog steeds meer kans om door een auto geschept te worden of in een botsing te overlijden dan tijdens een terreuraanval. En daarbij, deze reactie is precies wat die terroristen willen. Ze willen ons veiligheidsgevoel onderuit halen en onze economie. EN dat doe je als je de straat niet meer op durft. Want zo meteen is er geen vorm van vervoer meer over.
Dan over de ideologie achter de aanslagen. De Oosterse (islamitische) wereld (en nu generaliseer ik, dus val me daar niet op aan) wil heersen over de wereld. Wat denken de westerlingen wat onze ideologie is? Wij proberen toch ook onze denkwijze in de islamitische delen van de wereld op te dringen? Is dat in principe niet hetzelfde? En nee, wij doen dat niet met zelfmoordaanslagen, maar wel met oorlogvoering. Is dat niet net zo erg? (daar vallen ten slotte ook onschuldige slachtoffers bij) En wat zouden wij doen als de situatie andersom was? Zouden wij ons ook niet verzetten op een manier die bij onze cultuur en denkwijze past? Begrijp mij niet verkeerd. Ik keur het absoluut af, maar wat doen wij in het Midden Oosten, moeten we daar ook gewoon niet van afblijven en niet onze gedachten opdringen. Wat is Afghanistan er mee opgeschoten, en Irak? Ok, er vielen toen ook veel doden, maar het enige verschil nu is, is dat de doden niet anoniem zijn, maar in onze krant staan. Omdat ze voor onze gedachten gestorven zijn.
Mijn conclusie; we moeten ophouden onze ideologie en cultuur bij anderen op te dringen. Het heeft Afrika in beginsel geen goed gedaan (hoeveel eeuwen geleden zijn we daar wel niet begonnen en we zijn er nog steeds aan het roeren in de pot der onrusten), en het is de vraag wat het met het Midden Oosten gaat doen. Wij zijn trots op wat wij bereikt hebben, trots op onze normen en waarden en wij zijn zo verwend deze op te dringen bij anderen. Want de Islamieten zijn net zo trots op hun normen en waarden. En in ons gevoel zit daar iets scheef in de machtverhoudingen etc, maar wie zegt dat dat bij ons allemaal zo lekker zit?
Ik vind dat alle mensen die ons land en de westerse cultuur vervloeken zich hier niet moeten ophouden. Vertrek alsjeblieft naar je eigen land. Maar dan moeten wij ons ook uit hun landen terugtrekken. Het is geven en nemen, en nu geven wij ons gevoel van veiligheid om hun onze cultuur te geven.
Bijna weekend!
groet
Op het werk merkte ik dat iedereen schrok, het opzocht op Internet en vervolgens weer verder aan de slag ging. Het was allemaal heel erg, maar ook een soort van gewoon. Iets wat gebeurt. Dit keer waren er geen studenten op de opleiding (niet veel in iedergeval) dus het bleef ook redelijk rustig. Ten tijden van Van Gogh was er namelijk redelijk wat onrust ontstaan. Vooral binnen de opleiding SJD is de meerderheid van allochtone afkomst.. Het gros van de studenten is het niet met de acties van Al Qaida eens, maar een deel ook wel. En dat is eng. (wat doe je dan hier, je kiest er toch voor om hier te wonen en te leven).
Op Internet merk je bij sommigen ook iets van paniek. Mensen die niet meer in de metro willen stappen, of in de trein, of wat dan ook. Ik kan me wel iets van die angst voorstellen, aan de andere kant niet. Er vallen per jaar vele verkeersslachtoffers, en worden elke week weer mensen vermoord; die aantallen liggen net zo hoog of vele malen hoger dan de doden die gisteren gevallen zijn. Je loopt nog steeds meer kans om door een auto geschept te worden of in een botsing te overlijden dan tijdens een terreuraanval. En daarbij, deze reactie is precies wat die terroristen willen. Ze willen ons veiligheidsgevoel onderuit halen en onze economie. EN dat doe je als je de straat niet meer op durft. Want zo meteen is er geen vorm van vervoer meer over.
Dan over de ideologie achter de aanslagen. De Oosterse (islamitische) wereld (en nu generaliseer ik, dus val me daar niet op aan) wil heersen over de wereld. Wat denken de westerlingen wat onze ideologie is? Wij proberen toch ook onze denkwijze in de islamitische delen van de wereld op te dringen? Is dat in principe niet hetzelfde? En nee, wij doen dat niet met zelfmoordaanslagen, maar wel met oorlogvoering. Is dat niet net zo erg? (daar vallen ten slotte ook onschuldige slachtoffers bij) En wat zouden wij doen als de situatie andersom was? Zouden wij ons ook niet verzetten op een manier die bij onze cultuur en denkwijze past? Begrijp mij niet verkeerd. Ik keur het absoluut af, maar wat doen wij in het Midden Oosten, moeten we daar ook gewoon niet van afblijven en niet onze gedachten opdringen. Wat is Afghanistan er mee opgeschoten, en Irak? Ok, er vielen toen ook veel doden, maar het enige verschil nu is, is dat de doden niet anoniem zijn, maar in onze krant staan. Omdat ze voor onze gedachten gestorven zijn.
Mijn conclusie; we moeten ophouden onze ideologie en cultuur bij anderen op te dringen. Het heeft Afrika in beginsel geen goed gedaan (hoeveel eeuwen geleden zijn we daar wel niet begonnen en we zijn er nog steeds aan het roeren in de pot der onrusten), en het is de vraag wat het met het Midden Oosten gaat doen. Wij zijn trots op wat wij bereikt hebben, trots op onze normen en waarden en wij zijn zo verwend deze op te dringen bij anderen. Want de Islamieten zijn net zo trots op hun normen en waarden. En in ons gevoel zit daar iets scheef in de machtverhoudingen etc, maar wie zegt dat dat bij ons allemaal zo lekker zit?
Ik vind dat alle mensen die ons land en de westerse cultuur vervloeken zich hier niet moeten ophouden. Vertrek alsjeblieft naar je eigen land. Maar dan moeten wij ons ook uit hun landen terugtrekken. Het is geven en nemen, en nu geven wij ons gevoel van veiligheid om hun onze cultuur te geven.
Bijna weekend!
groet
No comments:
Post a Comment