tapas en mensen in de trein

Gisteren gezellig met Winnie bij Manzano gaan eten. Daar wilde ik ook met mijn verjaardag gaan eten, maar dat vonden ze allemaal wel heel erg lastig (en ik vond hun wat lastig) Maar met minder dan acht personen kun je daar prima neervallen en dat heb ik dan ook gedaan. We hadden heerlijke tapas besteld (ik heb volgens mij bijna alle gamba’s in knoflook op, dus volgens mij heb ik wel een knoflookkegel vandaag, en alle koffie van vanmorgen lijkt ‘m niet echt te maskeren) en gezellig geklets. Om ongeveer kwart over negen wandelden we weer naar buiten en ben ik in de tram naar centraal gesprongen. Tot mijn grote plezier had ik de trein van half tien (met gemak, al was het wel wat flauw dat er maar een hal op centraal open was, en dat was niet de hal waar ik heen liep)

In de trein zat er in de rij naast mij een man van een jaar of 85. Die ben ik al wel vaker laat in de avond tegen gekomen. Hij lijkt mij, qua kleding, boer en heeft overduidelijk een kunstgebit (niet dat ie dat er uithaalde of zo, maar het lijkt wel of de mondvorm van die mensen verandert). Ik vind hem altijd vertederend (op de manier dat een klein kind ook vertederend kan zijn) Hij stalt na het instappen altijd zijn eten uit op het tafeltje voor en naast hem (als ie alleen zit, wat meestal wel lukt zo in de avond op een doordeweekse dag) voor hem zijn eten (deze keer een pakket met zeker 5 bruine boterhammen) en op het andere tafeltje een blikje met zoiets als fanta. Het pakket met bruine boterhammen had ie of snel op, of heel snel in de prullenbak gegooid want toen ik even later weer die kant op keek, was ie begonnen aan een pakket met afbak(saucijzen) broodjes. Tussen het eten door is ie nog wel in slaap gevallen, maar toen ik uitstapte zat er nog maar eentje in het pakket. En het smaakte hem overduidelijk. In Amersfoort ben ik overgestapt en ging deze meneer door richting Zwolle of Leeuwarden. Het is verder niets bijzonders, maar ik wilde het even kwijt…..