Apr 22, 2006

Boot, strand, lekker weer en heel veel traptreden (Genua update nr. 12)



Maandag 17 april
Vroeg op het ontbijt. Het is druk. Waarschijnlijk iedereen met Paasvakantie en waarschijnlijk iedereen vroeg voor Cinque Terra. Anyway we nemen een vroege bus vanaf het hotel naar de ferry. Via de ferry gaan we langs een aantal dorpjes. Deze dorpjes vormen Cinque Terra, een van redelijk bekend wandelgebied in Italiƫ.
Het eerste dorpjes wat we aandoen is Porto Venere. De plaats waar we eerst zouden zitten. En ik denk dat we daar beter af geweest zouden zijn. Wat een leuk knus dorpje. Onthouden v oor de volgende keer. Zodra we een aantal foto’s vanaf het dek hebben genomen gaat de ferry weer verder. ZOdra je de bocht om gaat krijg je een goed beeld van het fort.
Volgende stop is Riomaggiore. Ziet er vanaf de boot erg leuk uit. Helemaal ingesloten tussen de bergen. Vanaf hier kun je de Via dell’Amore bewandelen. Vroeger kwamen liefdespaartjes hier samen. Nu lopen toeristen er rijen dik over.

De stop daarna is Corniglia. Later hoor ik een plaatselijke iemand zeggen dat dit het leukste dorpje is. Dat had ik graag van te voren geweten, maar ja, wie er ooit nog heen wil dit schijnt dus heel erg leuk te zijn.
Vervolgens Vernazza en dan Monterosso. Normaal gesproken gaat alles hier langzamer, maar op de een of andere manier zijn we hier bijna anderhalf uur eerder…. Nou ja, het zal wel kloppen. We wandelen de boot af en kijken rond. Aan de andere kant van de berg ligt deel 2 van Monterosso en als we het vanaf de boot goed hebben gezien is daar ook het strand. We hebben dan wel geen strandspullen bij ons, maar met een steeds sterk brandend zonnetje besluiten we wel die kant op te lopen om aan het water in de zon te gaan zitten.
Terwijl we genieten van koffie, water, cola en later een salade besluit ik dat de strandstoelen hier echt geweldig zijn. Begrijp me niet verkeerd, wij zitten op het terras, maar die stoelen voor ons hebben een dakje dat je boven je stoel kunt plaatsen (tegen de zon) maar ook achter de stoel als een tafeltje en je kunt er in zitten, hangen en op liggen….die moet ik voor op mijn balkon vinden! Als we weer aan het aanbranden zijn (ondanks factor 20 en factor 60, maar ja dan moet je geen randjes vergeten) besluiten we een treinticket terug te kopen waarbij je bij elk station waar je wilt kunt uitstappen. In Vernazza springen we er weer uit. We besluiten toch maar een stuk te lopen en we besluiten van Vernazza terug te lopen naar Monterosso. Het ziet er op het plaatje prima uit. Gaat niet te hoog en is ongeveer anderhalf uur lang. Er staat nog wel vermeld dat je goed schoeisel aan moet trekken. Ja ja, komt goed…. Het stukje door Vernazza is leuk, maar snel zijn we via natuurlijke trappen een berg aan het beklimmen. Redelijk snel loop ik paars aan en begeeft mijn knie het beetje bij beetje, treetje voor treetje. En telkens denken San en ik wel dat we zo goed als op de “juiste hoogte” zitten. Volgens mij mogen ze best wel zeggen dat je heen ruim 45 minuten trappen loopt, vervolgens over paadjes van 50 cm breed langs een afgrondje waar ook je ook nog eens mensen moet passeren en vervolgens ben je weer 30 minuten bezig met trappen lopen om weer naar beneden te gaan. Die laatste waren trouwens voor mij wel fijn. Echte traptreden en lekker naar beneden. Dan heb ik geen last van mijn knie. En het was wel lekker om te weten dat de mensen die je tegen komt nog minimaal 20 minuten moeten klimmen, maar dan ook al paars aangelopen zijn…zelfs de mensen die pas 5 minuten bezig waren liepen al paars aan. Moge duidelijk zijn dat wij deze wandelroute aan de juiste kant begonnen waren… Het was leuk om te doen, maar als ik het ooit weer doe, tel ik minimaal nog een uur bij de berekende tijd op (want die klopt toch niet) en zorg ik voor juist schoeisel, kleding en eten….En vertrek ik niet rond half drie of zo, maar vroeg in de ochtend. Anyway, wij hadden weer iets sportiefs gedaan en waren er hard aan toe even op een terrasje in de schaduw wat te drinken!
Eenmaal bijgekomen stappen we weer op de rein. Daar zitten we als opgejaagd vee in een vrachtwagen op elkaar. Omdat het al redelijk laat is kunnen we niet meer overal stoppen. Riomaggiore leek mij vanaf het water wel leuk, maar om vanaf de trein in de stad te komen, moeten we naar de andere kant van de berg. Inderdaad, weer bergje op en bergje af. Als we dat eindelijk gedaan hebben blijkt dat er aan de waterkant niet heel veel eetmogelijkheden zijn en dat degene die er al wel zijn uitpuilen. We kunnen dus weer terug naar de trein en verder. Dan maar terug naar La Spezia. Maar al snel blijkt dat hier bijna niets zit en dat alles wat er zit dicht is. Heel fijn. Dan terug naar het hotel en naar I mitili…. Bij het hotel blijkt dat dicht te zijn. Als we naar het straatje lopen, blijken ook alle andere restaurants dicht te zijn. Heel fijn! Gelukkig zit er nog wel een mega bios en slaan we daar drop en popcorn in voor avondeten en zijn bijna net zoveel kwijt als we kwijt waren geweest bij een leuk restaurantje. Verdorie. Totaal gefrustreerd keren we terug, eten wat van onze ingeslagen spulletjes en gaan daarna pitten. Laatste avond in een gedeeld bed. Gelukkig, want je slaapt toch minder lekker met z’n tweetjes in bed!

No comments: