Jul 29, 2007

Le tour de France - mijn gevoel


Het is nu de laatste dag van de tour en op deze laatste dag kan ik het niet voor mij houden om toch iets over deze afgelopen Tour de France en haar renners te schrijven.

Leukste ritten sinds tijden
De tour met Armstrong vond ik altijd leuk omdat ik het knap vond wat die man deed en wat zijn toewijding was. Hoe is het mogelijk dat iemand zijn leven in dienst stelt van drie weken Tour de France in het jaar en hoe is het mogeljk dat je een heel peleton zo jouw wil op kan leggen. Prachtig!
Maar na een wat laffe tour vorig jaar, ging het dit jaar geheel los. Veel jonge veelbelovende rijders in de tour, weinig echt grote renners en veel aanvallen. Wellicht was het een geluk bij een ongeluk dat Vinokourov al snel zo hard onderuit ging, zodat er eigenlijk geen echt uitgesproken kanshebber was.

Vinokourov

Een gedrocht van een ventje, een worst op poten, maar toch inspirerend. Veruit de grote favoriet, gaat onderuit, krijgt iets van 30 hechtingen in z'n lichaam en rijdt toch door. Wellicht niet slim, maar wel dapper. Daar moet je toch respect voor hebben. Dat ie dan ook betrapt werd op verboden middelen verbaasde mij erg. Al jaren schoon en nu opeens in zo'n grote ronde niet. Had ie altijd al gebruikt en kwam het nooit aan het ligt en door de minder goede staat van het lichaam na het ongeluk wel, of was het ongeluk de reden van een positieve test? We zullen het nooit weten, maar een rijder die zo hard vecht voor z'n onschuld, zou die echt gebruikt hebben? Ondanks de harde testuitslagen blijft er de twijfel.


Rasmussen
Misschien was de tour ook wel leuker door het goede rijden van Rasmussen. Degene die riepen dat hij nog nooit goed had gereden en nu opeens wel, hebben zeker niet naar de afgelopen twee afleveringen van de Tour de France gekeken. Op zich mocht het geen heel grote verrassing zijn dat ie het in de bergen zo goed deed. Dat deed ie ten slotte al twee jaar. Dat de tijdrit zo goed ging was wel een verrassing, maar schijnt het geel geen vleugels te geven?

Ik geloof dat ik dan ook nog zelden zo gefrustreerd ben geweest toen ik om iets voor zevenen in de ochtend een smsje kreeg dat Rasmussen doorde Rabobank uit de Tour de France was gezet.

Want het is tenslotte het woord van een oudwielrenner tegen een huidig wielrenner (wie zegt dat die commentator de data goed had onthouden, en dat het geen grootspraak was) en stel dat ie had gelogen, dan heeft ie daar een boete voor betaald, maar al met al is Rasmussen nog nooit schuldig bevonden. En toen hij ook nog eens werd gefilmd in zijn huis in Italie..... werd de mogelijkheid van een mixup in data wel een erg goede mogelijkheid.

Anyway, ik hoop dat hij aan de hand van vliegticket en dergelijke kan bewijzen dat hij in Mexico was en dat de Rabobank fout zat, want dan mogen zij zich voor hun kop slaan en flink op hun knietjes gaan. Zomaar het geel uit de ploeg gooien is toch te dwaas voor woorden.


Schuldig tot onschuld is bewezen
In dit licht doen ook een aantal andere dingen wat vreemd aan. Bijvorbeeld Contador. Was hij vorig jaar nog het zwarte schaap, dit jaar is hij de belichaming van de gewenste overwinnaar. En wat over de geruchten van Soler, ook niets bewezen maar wel onrust. Vervolgens de uitspraak dat van nu af aan elke wielrenner die wordt verdacht schuldig is, totdat deze zijn onschuld bewezen is, is werkelijk van de zotte! Zelfs moordenaars krijgen een respectvollere behandeling. Zij zijn onschuldig tot schuld bewezen is, en in een sportwedstrijd wordt een Rasmussen die tot op de dag van vandaag schoon is geweest aan de schandpaal genageld en veroordeeld.


Degene die aan de schandpaal moeten komen zijn de L'Equipe en de mensen de alle geruchten en daadwerkelijke dopingsgevallen te snel naar buiten brengen. Natuurlijk is het fout, maar in geen enkele andere sport worden mensen eerst zo neergemaaid. Om overigens vervolgens net zo snel weer in de armen gesloten te worden, want is nu de dopingszondaar van twee of drie jaar, geleden (Millar) niet degene met de grootste mond dat men schoon moet rijden? De sport moet eens duidelijke regels opstellen en leiding nemen en niet van die rare sprongen op grond van geruchten doen zodat een geweldige man in het geel de Tour de France wordt uitgeknikkerd en degene in de top 5 bijna allemaal verdacht zijn.

Alberto Contador
En wat denk ik van Contador. Tsja, het is gewoon de enebeste man in de Tour de France. De man met de enalangste adem en daarmee nu de beste man van het geheel. Vind ik het leuk. Nee, had het dit jaar dan liever aan Cadel Evans gegevens, zodat deze zijn one day of fame zou hebben en dan zou Contador volgend jaar een mooie opvolger zijn geweest. na het jongerenklassement de gele trui. Nu heeft ie beide en mogen we hopen dat ie schoon blijft en kunnen we kijken of hij over 11 maanden en een week de druk aankan om het weer te presteren.

Viva la Holande, Vive la Tour


En de Nederlanders? Boogerd was geweldig. Helemaal top die goed geplaatste hoek naar dat vervelende gastje. Wat jammer dat ie eruit gaat. Tanking en De Jongh hebben het ook bijzonder goed gedaan en Thomas Dekker ook, al denk ik dat ik nooit fan van hem zal worden.Net iets te chagerijnig en heeft altijd wel een excuus waarom het minder ging. maar he, heb ik niet vaker mijn woorden terug moeten nemen, dus hierover maar geen vaste uitspraak. Kijken of hij volgend jaar zijn woord over de lange tijdrit al waar kan maken. En dat het volgend jaar maar weer net zo'n mooie Tour de France mag worden, schoon van ophef veroorzaakt door L' Eguipe en een lachende Mikael Rasmussen aan kop van het peleton.


1 comment:

Anna said...

Ik ben het helemaal met je eens! (ok behalve vinokoerov die verdenk ik al 2 jaar, maar toch vind ik het sneu)
Wat schandalig hoe de renners worden behandeld. En al die machtsbeluste organisaties.

Ik vond het echt zoooo enorm zielig voor Rasmussen.
Ben blij dat ik niet meer bij de Rabobank werk ;-)
Groot geworden door klein te blijven, zwichten onder druk om zo maar mooi voor de dag te kunnen blijven komen. Zou Discovery nooit hebben gedaan!

Wel veel mooie bergetappes gezien gelukkig! Alle restzaken buiten beschouwing gelaten was dat toch genieten.