Thialf dag 3. De bal is rond en het ijs is glad

Ontbijtlucht

Deze morgen konden we heerlijk lang uitslapen. Geen B-groep (dat was dan wel weer bijzonder jammer) en geen rij om in te staan omdat we staanplaatsen hebben. Helaas is er vandaag bijzonder weinig te beleven, maar al zittend zullen we ons prima vermaken. Terwijl we rustig wakker worden en gaan douchen, blijft het ook in de kamers om ons heen heerlijk rustig. De schaatsers slapen blijkbaar ook uit!

Als we dan uiteindelijk toch naar beneden lopen, blijkt de beslissing om een yochurtje op de kamer te eten voor mij geheel geen slechte beslissing. De warme walmen van gebakken spek en eieren komen ons in grote vlagen tegemoet. Mijn maag is me dankbaar dat we daar niet gaan hangen. Wel gaan we buiten hangen!

Buiten stukje wandelen langs de golfcourse

De omgeving van het hotel doet ons erg vakantieparkachtig aan. Niet in de laatste plaats door de golfcourse die tussen de huizen doorslingerd (jammer dat we geen fototoestel bij ons hebben, met al die harkjes en zo hadden we best een grappige fotosessie kunnen maken, haha). We kijken naar het nieuwe huis van Sven (nou ja, of iets dergelijks, hij vertelde zelf dat het hier ergens stond, maar precies weten doen we het ook niet) en naar de appartmenten van de DSB schaatsers (en dat weten we wel zeker). ook groeten we de halve buurt die al buiten bezig is in de tuin of de hond uit laat of zelfs al een balletje aan het slaan is. Ook halen we een enkele kat aan die op ons afgesprongen komt of ons volgt.

Zelfs na deze actie is het nog geen tijd voor lunch of Thialf, dus bellen we mijn zus en zetten haar opde luidspreker.Zo kletsen we nog een half uur en besluiten dan nog heel even wat te eten en te hangen en pakken dan onze spullen om naar Thialf te kruipen. Als we door de prikkelbosjes willen kruipen, wil daar net Beorn ook met de fiets doorheen, maar die is zo vriendelijk via een kleine omweg te gaan (elkaar passeren geeft alleen wat doornen in ieders bil) zodat wij veilig onze weg kunnen vervolgen. Bij Thialf wandelen we in een keer door naar onze zitplekken op rij een en vallen neer. We zitten niet helemaal perfect, maar goed zat. Ik hang Schwarz nog even uit en Tucker/George houden we nog even vast. Lang twijfelen we of we Tucker of Joji zullen roepen, maar na wat halfslachtige pogingen houden we er mee op. Dan heb je toch net nog een extra stem nodig om de afstand te overbruggen. Gelukkig wordt deze gedachtengang onderbroken. nadeeltje is dat dit is door Rene Becker... Again... en weer hetzelfde repertoire....

Grote deceptie

Dan begint eindelijk de 1000m. De vrouwen trappen weer af. We moeten nog een beetje wennen aan het feit dat we zitten (wel relaxt, maar het kijken over de baan is toch net anders, net als de sfeer) en we nog even nadenken over wat we straks met spandoek voor Schwarz doen maar we krijgen natuurlijk wel een aantal goede ritten goed mee. Zo rijdt Van Deutekom een geweldige race en zo ook Anni Friesinger. Het is even kijken wanneer je kunt gaan staan en zo, maar flink met de pompoms schudden kan natuurlijk altijd! Terwijl wij dus vrolijk aan het schudden zijn komt er opeens op orkaankracht een aanmoediging voor Elli (Ochowicz red) voorbij die zijn weerga niet kent. We maken ons enigszins zorgen over wat er over ons heen komt bij Shani Davis of Kip Carpenter...

En dan komt de mannen 1000m. Ik leef voornamelijk uit naar de zesde rit, maar tot die tijd vermaken we ons prima met wat Noren en Russen. Als de zesde rit is aangebroken, zijn we klaar om met het spandoek te wapperen. Maar Samuel (Schwarz red) gaat te snel uit zijn bocht (zoals ie het zelf zegt) om snel te wisselen en stapt dan op een blokje. Ontzettend jammer en balen en we stoppen het spandoek snel weg... Dat komt nog wel. Gelukkig krabbelt ie snel op, en maakt hij zijn race af. In zijn uitrijronde wapperen we nog een beetje met het spandoek. Jammer dat hij in zijn val Dimitri Lobkov (ook een van mijn favo's) gehinderd heeft en dus gediskwalificeerd wordt.

Mooi uitzicht op de 100m

Vanaf waar we zitten hebben we een mooi uitzicht op de 100m. Van te voren dachten we dat we slecht zouden zitten, maar eigenlijk heb je een mooi zicht op hoe de schaatsers versnellen. Zo begint Kato helemaal niet snel, maar haalt hij iedereen in na zo'n zeventig meter. En gaat Wolf eigenlijk vanaf de streep op kop. Nou ja, verder weinig over te vertellen, het viel ons in ieder geval alles mee.

Hoeveel ritten... vier?

We hebben ons er al enige tijd over lopen verbazen, maar als dan de teampersuit eindelijk begint, blijkt dat er daadwerkelijk maar twee ritten per sekse van start gaan. Terwijl het in het stadion toch best leuk is om te volgen. Ik heb net een drankje wat wat zurig is achterover gegooid en voel me per direct echt beroerd, dus ik kijk wat glazig naar de vrouwen die voorbij rijden. Het enige wat mij echt opvalt is dat kaykan hele stukken vooruit geduwd moet worden door haar teamgenoten. Niet dat dat verbazingwekkend genoemd mag worden, aangezien zij soms al moeite met de 1000m lijkt te hebben.

De mannen zijn nog best spannend, vooral omdat nederland een tijd moet zetten. Maar aangezien nederland een goede tijd zet is de tweede rit een stuk minder interessant.

Nogmaals, ik snap niet waarom er niet meer ritten werden gereden. Als Nederland zo'n stuk opschuit in het klassement, dan had een land welke vijfde of zesde staat ook nog wel behoorlijk had kunnen opschuiven.

Meteen nadat de Noren geschaatst hebben, schuift Mikael Flygind-Larsen naast ons aan om bij zijn vriendin en een van de ouders te hangen en even bij te kletsen. Het is dan ook vaag om degene die wordt opgeroepen om op het podium te staan voor de prijsuitreiking eigenlijk gewoon naast je zit.

Op het podium kan Sven Kramer het niet laten om in het achterwerk van Ivan Skobrev te knijpen. Te grappig om te zien, vooral omdat er minimaal een aantal man daarna wat ongemakkelijk op een te klein podium staat. Tsja, Sven blijft erg fout, maar ook erg grappig. Ondertussen is Denny Morrison op weg naar mer om zijn bloemen bij haar af te leveren.

Tour de winnaars

Hierna wordt het ijs geleegd voor een ronde van de winnaars. Alleerst woren zij op het podium gehuldigd, en daarna mogen ze plaats nemen in een soort van motor of in de cabrio (voor de team persuit). Het idee is aardig, maar had best een ronde korter gemogen, en had toch alsjeblieft We are the Champions eerst ingezet, in plaats van Abba. Dat is toch het ultieme winnaarslied (of ben ik als Ajax fan nou bevooroordeeld, hahaha, good old times). Als Sven even voor ons stil stat gaat ie nog even flink aan de flirt met de vriendin van Flygind-Larsen.... Is ie toevallig een beetje jaloers omdat deze zo'n knappe vriendin heeft? Als Havard Bokko vervolgens naar de vriendin van de vriendin een knuffel gooit, loopt deze meer dan rood aan ....Hierna is het tijd om Thialf gedag te zeggen en richting Heidehof te gaan voor het avondeten.

Das ist Schwarz

Na de 100m komt Samuel Schwarz voorbij gelopen. Als hij bijna bij ons staat draait hij in eerste instantie om, maar komt daarna als nog langsgelopen om zijn banner te bekijken. Hij verteld dat het zijn eerste echte banner is en dat hij er blij mee is. Verder vertelt hij nog iets over de val en dat hij beter hier kan vallen dan in Nagano (mee eens ook al is het jammer voor mij) en neemt dan in het Nederlands afscheid van ons. Een stukje verderop neemt Eef nog even een foto van hem. Hij weet daar nog steeds mijn naam en vraagt dan ook of die voor mij is... Ehm ja, blijkbaar, hahahaha. Mijn naam weet ie dus voorlopig nog wel. Vraag is of dat nou echt positief is.

Een jammerlijk einde van het weekend

Nadat we even rustig in onze kamer hebben gehangen gaan we weer naar beneden voor het avondeten. In het restaurant is het ongelofelijk warm en de kaart is duur en het eten niet echt bijzonder. De kamer in de heidehof mag beter zijn, maar ik mis het eten van Haje.

Als ik een paar happen eten naar binnen heb kunnen krijgen gaan we terug naar de kamer om wat tv te kijken. Uiteindelijk besluiten we ook nog even een drankje in het centrum te doen. Maar eenmaal in het centrum zijn we ook zo weer weg. Cafe Bak zit vol met stomdronken locals. Niet echt mijn ding. Een paar leuke locals, wat schaatsers en wat fans is leuk als afscheid, dronken locals die zich doorde hele toko gooien niet. dan maar een drankje in onze "thuis"bar unter Wetter. Gezellig met twee Lee's, hahahahahahhahha

Foto's: http://www.meijco.nl/ en foto van Samuel Schwarz: Evelien