Dag 11: Walvis onder de boot

28 augustus

Vannacht echt geen oog dichtgedaan. Het stormt dus het woud boven mijn dak piept en kraakt. Zelfs de dieren onder het dak houden zich stil. Regina (eigenerasse) is in de avond in geen voelden of wegen te bekennen, dus ik ben de enige op het terrein. En daar houd ik niet van. Ik slaap nog wel even, tot dat de hond voor mijn deur het op een grommen en blaffen zet. Weg nachtrust, ik doe geen oog dicht (schijterd die ik ben).
Om kwart over zes gaat de wekker. Ik zet ´m op snooze. Dat denk ik tenminste. Half uur later schiet ik wakker en schiet rechtdoor onder de douche. Trek wat kleding aan en check of regina wakker is. Heb echt geen idee waar ik heen moet en zij was dus gisterenavond niet te vinden. Heb wel een idee maar dat loopt dood.
Snel ren ik terug naar de guesthouse en daar is ondertussen wel iemand aanwezig. Ik maan haar om toch Regina maar even wakker te maken en zij belt dat ik wat later kom. De whale watching wil ik niet missen!
Gelukkig loopt ze even mee (alles gaat hier via kleine steegjes tussen huizen, maar soms begint het paadje pas een paar meter naast de weg, bijna niet te zien, vandaar dat ik het miste).

Tien minuten te laat kom ik aan, maar als ik aan het betalen ben komt het busje wat ons er heen brengt pas aan. Ik verwacht dat we echt in Praia do Rosa gaan kijken, maar het busje brengt ons een stukje verder naar Laguna. Hier staan we op een zeer winderig strand, waar we naar zeer hoge golven staren. Ik ben blij dat ik naast twee sultana´s nog niets gegeten heb ... en het duitse koppel naast mij lijkt hetzelfde te denken. Dat is nog eens een wild watertje....

Ik krijg terwijl ik wat bleekjes naar het water staar een regenjas aangehezen (en dat met een windjack eronder en heb het nog steeds koud) en krijg instructies broekspijpen op te rollen... we moeten via het water instappen (hmmm). Snel gooi ik rugtas met camera en slippers in de boot. No way dat ik hier foto´s ga maken en tik een pilletje wat ik krijg aangereikt achterover.
Kwartiertje later (na het praatje van de beschermingsman van de baleia frances en een interview met een van de cameracrews) springen we in de boot. Niet veel later verlaten we de branding en komen in nog veel hogere golven terecht. Gelukkig verteld de man dat we in een rediingsboot zitten en dat die dus veel kan hebben. En als we het water in stuiteren... (we vallen een paar keer een half metertje of zo naar beneden) dan moeten we goed luisteren naar de instructies. Ik kijk eens naar de aanstormende golven die minimaal net zo hoog zijn als het bootje en denk er het mijne van. Ik blijf wel in het bootje. Whatever happens.

Gelukkig werkt het pilletje bijzonder goed (altijd fijn) en heb ik bijnan ergens last van. Heb het wel een beetje koud met de hoos die we af en toe over ons heen krijgen, maar dat is snel vergeten als we de eerste walvis kop en later staart zien. In het uur dat volgt zien we nog zeker 7 andere walvissen en als we de motor uitdoen naderen ze ons langzaam. Tot twee keer toe gaat ie onder ons door (dat denk ik in ieder geval want eerst was die zwarte rug links van mij boven het water uit en het volgende moment rechts van mij boven het water uit... hoe we daar overheen zijn gekomen ... geen idee, zal wel een golf zijn... en ook nog een keer van voor naar achter). Het is echt enorm.

Een krappe twee uur later staan we weer met beide beentjes op de grond. Ik ben ondertussne drijfnat wat een golf sloeg precies door alle kieren heen... had dus toch eigenlijk mijn bikini moeten aantrekken. Volgens de mannetjes zijn we precies op tijd terug, de westerwind trekt verder aan en het is nu onmogelijk om nogmaals het water op te gaan. Men hoopt morgen te kunnen, maar twijfelt daaraan.... Weer krijg ik een kort interviewtje en als mij gevraagd wordt daarna mijn naam uit te spellen krijg ik een wat achterdochtig gevoel... hoezo, die heb ik toch net op het blaadje geschreven.... Ja, dat is van de organisatie.... wij zijn van de tv.... Zij zijn voor een zender in Sao Paulo en wij hier regionaal in Sante Catarina (provincie) Oh shit.... hadden ze dat niet voor dit hele uitje kunnen zeggen?!?! Komt mijn geneuzel (werd onder andere iets gevraagd over verschil met in Valdez Argentinie walvissen kijken) straks gewoon op tv? Mag toch hopen dat ze mij er uit knippen!! Tot mijn overgrote geluk is het interview straks ook op internet terug te zien. Tuurlijk, dat kon er ook nog wel eens bij. Volgende keer denk ik nog wel een keer na voordat ik iets onzinnnigs loop te brabbelen!

Rest van de dag hang ik wat rond (word bijna van het strand de zee in geblazen op strand van rosa) en hoop dat ik vanavond om negen uur (niet echt mijn etenstijd krijg dan nooit iets door mijn strot) nog wat vis te eten, want ben uitgenodigd om samen met Regina en de filmploeg uit Sao Paulo (de andere dus) hapje te eten.

Morgen naar Praia Grande (hele dag in de bus voor een stukje van 300 kilomter, pfff) Ben benieuwd!