Pruimtomaten en zo...
ZOndag was het dan eindelijk z over, San en ik zouden weer aan het koken slaan. Zaterdagochtend snel alle boodschappen gedaan.Eerst de AH bij mij om de hoek geplunderd en vervolgens de markt op. Mijn zus haalt bij kraam een wat fruit voor zichzelf en twee citroenen voor het eten. Vervolgens halen we bij een ander kraampje de groenten en kruiden. Voor het voorgerecht hadden we onder andere pruimtomaten nodig, maar de groenteman had geen flauw idee wat dat waren. Toen we het gerecht noemde zei hij dat trostomaten ook wel konden. Prima, dan nemen we die toch? San zou de weg naar huis nog wat dingetjes bij de Turk halen (wat nootjes en zo) en dan zouden we zondag na het zonnen bij paps in de tuin aan het koken slaan.
Zondag netjes alle spullen die bij mij lagen ingepakt en naar Emst vertrokken. Vandaar ook weer netjes alle ingredienten weer richting Apeldoorn meegenomen (San was natuurlijk met de auto en ik moest nog wel terug om de fiets op te halen, maar dan waren alle spullen al op de plek) San was er ondertussen al wel achter gekomen dat de citroenen gewoon kiwi’s waren, maar toen ik bij haar aankwam was ze er ook achter dat de tomaten er niet bij zaten. Of die toevalligerwijs nog bij mij lagen. Eh, nee. Dit had natuurlijk al een voorbode moeten zijn, maar dat drong toen nog niet echt door.
Als eerste zijn we begonnen met het maken van Auberginerolletjes met tomaten Antiboise. Op zich ging het allemaal wel goed, al was het wat jammer dat we maar 1 tomaat hadden. Halverwege het maken van de marinade kwam San erachter dat we vergeten waren dat ik ook nog ff de maizena had moeten pakken. Terwijl de aubergineplakjes lagen te marineren ben ik dus weer op de fiets geklommen en ging San verder met de voorbereidingen voor het nagerecht. Toen ik na een half uur terug kwam lagen de aubergine rolletjes (aubergine plakjes met daarin geitenkaas en olijven met marinade) al in de oven. San had bij de eerste vergeten dat ze als een kruis gevouwen moesten worden, dus het zag er wat vaagjes uit, maar an sich best smakelijk. Het was wel goed dat we er een druipbakje onder hadden gezet, want de marinade lag in zijn geheel in het druipbakje.(toch al snel 250 ml olie) Behalve dan dat deel van de marinade die we misschien nog even van de aubergines hadden moeten deppen…. Maar ik blijf erbij, ff het recept een klein beetje aanpassen (afdeppen!) en het kan aan de familie voorgeschoteld worden… Ondertussen schoof San het eerste deel van het toetje de oven in….
Toetje:Schuimgebak met Karamelsaus….. Helaas was ze er toen al achter gekomen dat ze iets op het boodschappenlijstje was vergeten te plaatsen; de bosvruchten…. Terwijl we nog niet d eerste happen van ons voorgerecht hadden genomen, was het nagerecht al lichtelijk verknald, de schuimtaart was aan een kant aangebrand…Oven ff opnieuw ingedeeld, temperatuur stukje lager dan de aangeraden stand en weer verder eten. Tijdens de eerste voorbereidingen van het hoofdgerecht (rode wijn pasta met paddestoelen) ging het echt fout met het toetje. Ik had net nog even gegrapt dat het schuim aan het openbreken was (waarschijnlijk het punt dat het klaar is) toen ik een brandlucht rook….De schuimdingen er snel uitgetrokken, maar fout was het al gegaan. Ondertussen snel verder met de pasta. Deze was lekker. Niet heel bijzonder, maar prima te eten. De film die we aan het kijken waren (the Manchurian candidate) was wat vaag, maar dat kon de lol niet drukken toen we met het toetje verdergingen. Tijdens het uitbikken van het schuim (goh, volgens mij hebben we dat al een paar keer eerder gedaan toen we tot een nervous breakdown toe geprobeerd hebben schuimkoekjes te maken en ongeveer alle bakplaten en blikken verminkt hebben) hebben we nog wel wat stukjes gevonden die niet heel erg verbrand waren….Tijdens het maken van de andere onderdelen van de taart ging het van kwaad naar erger…. De lobbige room (wat is dat? We hebben aangenomen dat slagroom ook ok is) was door diverse ingrediënten (een citroen) wat zurig geworden en leverde komische gezichten aan de kant van mijn zussenhelft op. Met bosvruchten vast wel lekker, maar de vraag is of het zonder bosvruchten wel goed gaat komen…. Vervolgens moest er alleen nog karamel gemaakt worden. Na tien minuten na wat suiker gestaard te hebben, draaien we het gas geheel open (het zou binnen vijf minuten moeten karameliseren). Niet heel slim, want nadat w e wat gelachen hebben dat het wel lava lijkt (het borrelt onder de witte suiker naar boven) kunnen we tijdens het toevoegen van de room (hmm, volgens mij zijn we dat ooit in een vorige poging vergeten) het pannetje aan de hand van de spatel omhoog houden. Gelukkig is een deel van de suiker nog wel bezig met karameliseren anders zou het wel een erg sneue bedoeling zijn geweest….
Als we onze tanden in het toetje zetten, vallen bij San al snel de historische woorden: gatver, ik heb nog nooit zo vies gegeten! Al grinnikend eten we het toetje toch maar op. Hoe vaak krijg je kans om twee soorten aangebrand te proeven (schuimtaart en karamel)?
Nee, voordat we een voor een eventuele schoonfamilie gaan koken, moeten we nog eventjes oefenen….. Ook voordat ik voor vrienden of zo ga koken trouwens, maar volgens mij hebben jullie die wens ondertussen ook niet meer echt, of wel dan?
De film bleef trouwens vaag, we hadden de uitleg nog wel ff nodig om erachter te komen waarom de zaken op het eind zo liepen als ze liepen. Niet echt een aanrader dus.
Zondag netjes alle spullen die bij mij lagen ingepakt en naar Emst vertrokken. Vandaar ook weer netjes alle ingredienten weer richting Apeldoorn meegenomen (San was natuurlijk met de auto en ik moest nog wel terug om de fiets op te halen, maar dan waren alle spullen al op de plek) San was er ondertussen al wel achter gekomen dat de citroenen gewoon kiwi’s waren, maar toen ik bij haar aankwam was ze er ook achter dat de tomaten er niet bij zaten. Of die toevalligerwijs nog bij mij lagen. Eh, nee. Dit had natuurlijk al een voorbode moeten zijn, maar dat drong toen nog niet echt door.
Als eerste zijn we begonnen met het maken van Auberginerolletjes met tomaten Antiboise. Op zich ging het allemaal wel goed, al was het wat jammer dat we maar 1 tomaat hadden. Halverwege het maken van de marinade kwam San erachter dat we vergeten waren dat ik ook nog ff de maizena had moeten pakken. Terwijl de aubergineplakjes lagen te marineren ben ik dus weer op de fiets geklommen en ging San verder met de voorbereidingen voor het nagerecht. Toen ik na een half uur terug kwam lagen de aubergine rolletjes (aubergine plakjes met daarin geitenkaas en olijven met marinade) al in de oven. San had bij de eerste vergeten dat ze als een kruis gevouwen moesten worden, dus het zag er wat vaagjes uit, maar an sich best smakelijk. Het was wel goed dat we er een druipbakje onder hadden gezet, want de marinade lag in zijn geheel in het druipbakje.(toch al snel 250 ml olie) Behalve dan dat deel van de marinade die we misschien nog even van de aubergines hadden moeten deppen…. Maar ik blijf erbij, ff het recept een klein beetje aanpassen (afdeppen!) en het kan aan de familie voorgeschoteld worden… Ondertussen schoof San het eerste deel van het toetje de oven in….
Toetje:Schuimgebak met Karamelsaus….. Helaas was ze er toen al achter gekomen dat ze iets op het boodschappenlijstje was vergeten te plaatsen; de bosvruchten…. Terwijl we nog niet d eerste happen van ons voorgerecht hadden genomen, was het nagerecht al lichtelijk verknald, de schuimtaart was aan een kant aangebrand…Oven ff opnieuw ingedeeld, temperatuur stukje lager dan de aangeraden stand en weer verder eten. Tijdens de eerste voorbereidingen van het hoofdgerecht (rode wijn pasta met paddestoelen) ging het echt fout met het toetje. Ik had net nog even gegrapt dat het schuim aan het openbreken was (waarschijnlijk het punt dat het klaar is) toen ik een brandlucht rook….De schuimdingen er snel uitgetrokken, maar fout was het al gegaan. Ondertussen snel verder met de pasta. Deze was lekker. Niet heel bijzonder, maar prima te eten. De film die we aan het kijken waren (the Manchurian candidate) was wat vaag, maar dat kon de lol niet drukken toen we met het toetje verdergingen. Tijdens het uitbikken van het schuim (goh, volgens mij hebben we dat al een paar keer eerder gedaan toen we tot een nervous breakdown toe geprobeerd hebben schuimkoekjes te maken en ongeveer alle bakplaten en blikken verminkt hebben) hebben we nog wel wat stukjes gevonden die niet heel erg verbrand waren….Tijdens het maken van de andere onderdelen van de taart ging het van kwaad naar erger…. De lobbige room (wat is dat? We hebben aangenomen dat slagroom ook ok is) was door diverse ingrediënten (een citroen) wat zurig geworden en leverde komische gezichten aan de kant van mijn zussenhelft op. Met bosvruchten vast wel lekker, maar de vraag is of het zonder bosvruchten wel goed gaat komen…. Vervolgens moest er alleen nog karamel gemaakt worden. Na tien minuten na wat suiker gestaard te hebben, draaien we het gas geheel open (het zou binnen vijf minuten moeten karameliseren). Niet heel slim, want nadat w e wat gelachen hebben dat het wel lava lijkt (het borrelt onder de witte suiker naar boven) kunnen we tijdens het toevoegen van de room (hmm, volgens mij zijn we dat ooit in een vorige poging vergeten) het pannetje aan de hand van de spatel omhoog houden. Gelukkig is een deel van de suiker nog wel bezig met karameliseren anders zou het wel een erg sneue bedoeling zijn geweest….
Als we onze tanden in het toetje zetten, vallen bij San al snel de historische woorden: gatver, ik heb nog nooit zo vies gegeten! Al grinnikend eten we het toetje toch maar op. Hoe vaak krijg je kans om twee soorten aangebrand te proeven (schuimtaart en karamel)?
Nee, voordat we een voor een eventuele schoonfamilie gaan koken, moeten we nog eventjes oefenen….. Ook voordat ik voor vrienden of zo ga koken trouwens, maar volgens mij hebben jullie die wens ondertussen ook niet meer echt, of wel dan?
De film bleef trouwens vaag, we hadden de uitleg nog wel ff nodig om erachter te komen waarom de zaken op het eind zo liepen als ze liepen. Niet echt een aanrader dus.
3 comments:
Ik hou niet zo van koken, maar zo klinkt het wel erg gezellig!
En die pruimtomaten, ik bedacht me, zouden dat geen pomodori tomaten zijn? Want er is ook een bepaald soort pruimen (eierpruimen), die hebben dezelfde vorm als pomodori tomaten... Dus dan zou de naam best logisch zijn.
voor iemand die niet echt van koken houdt, verzin je wel de meest logische dingen! Want je zou idd best wel eens gelijk kunnen hebben.... nou ja, dat gerecht moeten we toch nog een keer opnieuw maken, dus dan probeer ik die tomaten wel!
Dat komt niet van m'n kooktalenten hoor, maar van m'n jarenlange groentewinkel-ervaring! :-D
Post a Comment