Dag 62 : Het perfecte kopje capuchino

19 oktober

vanmorgen vroeg even gecheckt of het paardrijden bevestigd was. Was het niet. Dus nog maar twee keer omgedraaid, lekker lui gedouched en rustig ontbeten. Uitgecheckt bagage achtergelaten (handig zo´n klein koffertje) en vervolgens rustig het dorpje in gewandeld. Aan de kust bij een tentje gaan zitten (het waaide net iets te hard om op het strand te zitten) en een kopje capuchino met crema de leche gevraagd. Kreeg echt het perfecte kopje koffie (te erg voor woorden, maar heb het zelfs op een filmpje gezet, download ik binnenkort wel even) en heb er echt van genoten. Ondertussen ook even mijn huiswerk er bij gepakt. Ben ondertussen bijna bekomen van de onregelmatige werkwoorden in de presente. Verleden tijd meot ik ook nog even aan wennen. Hopelijk mag ik daar nog even een weekje over doen.

Koffietijd gaat over in lunchtijd en ik geniet nog steeds van zon met af en toe een wolk. Ik lunch rustig enterwijl ik de laatste happen van mijn ensalade dfe frutas neem vraagt iemand of het zonnescherm op mag. Okay, tijd om te gaan. Ik klots de laatste slokken water naar achter en ga nog even aan de wandel.

Om kwart over vier wandel ik het hotel binnen om mijn koffer op te halen en om half vijf ben ik ingecheckt en wel.... Weer meer stempeltjes in mijn paspoort. Fijn.

Wederom stap ik op de boot en voor de vierde keer is het gewoon een andere boot. Deze keer lijkt de boot nog het meest op de gene die ik de eerste keer had, en ik moet zeggen, geen last van de golfjes. Pilletje helemaal voor niets genomen (neem ik een keer een reispil, zijn er geen schommelingen). Beetje vermoeid door het pilletje stap ik een uur later van de boot en wandel richting de Subte. Onderweg bijna omvergeblazen door bussen vol met Boca aanhangers. Ze hangen in uit en om de bussen... Ziet er naar uit dat Boca de stadsderby gewonnen heeft en River (de ploeg van Tito) verloren heeft.

Thuis hangt Tito beetje zielig in zijn Rivershirt in de tuin. Hij was dus in het stadion. Het zieltje... Omdat er verder niemand thuis is en hij meot studeren voor examens, vraagt ie of ik ook even beneden kom studeren. Dat lukt me een half uur, daarna dommel ik bijna in slaap, toch maar even de krant doorbladeren. Iets over negenen heb ik het g ehad en ga ik bij mijn favo buurttentje eten. Een heerlijke bife de lomo met wat salsa en een maiskolf. Misschien niet veel, maar met een alfagor als toetjes is het prima te doen voor het tijdstip(had ik al gezegd dat Argentinie heeft besloten gisteren de tijd aan te passen... deed men drie jaar geleden niet, schijnt hier niet met de regelmaat van de klok te gebeuren, maar nu dus wel, in Uruguay was ie nog hetzelfde, daar veranderde dus niets).

Hierna nog wat televisie gekeken (woordjes raden .. de ondertiteling in het spaans staat er meestal net iets sneller dan er engels gesproken word... .fijne oefening) en rond twaalven lekker in slaap gedommeld.