Artikel: Van Velde voelt zich de sigaar
Van Velde voelt zich de sigaar
COLLALBO
Vier uurtjes met de auto, meer bedraagt de reistijd tussen Collalbo en Turijn niet. Maar de stad waar over elf dagen het olympisch vuur wordt ontstoken, is en blijft onbereikbaar voor Gerard van Velde. Over vier afstanden genomen was de 34-jarige veteraan afgelopen weekeinde de beste Nederlander tijdens de Essent ISU World Cup in de Italiaanse Dolomieten. „Ik heb hier, geloof ik, wel laten zien dat ik op de Olympische Spelen thuis hoor. Ik rijd heel goed en heel hard, maar ik heb dit seizoen op de cruciale momenten pech gehad. De rest mag je zelf invullen. Omdat er louter en alleen naar de regeltjes wordt gekeken, ben ik de sigaar.”
.
Wrang genoeg kon ploeggenoot Jacques de Koning, die in Collalbo bij de eerste zeven moest komen in een fictief klassement over beide 500 meters, in de verste verte niet in de schaduw staan van Van Velde. Twaalfde en tiende werd de Noord-Hollander achtereenvolgens op het kortste sprintnummer, waarmee zijn olympische droom als een zeepbel uiteen spatte. Dat besef leek gistermiddag nog maar nauwelijks tot hem doorgedrongen, gezien de gelaten wijze waarop hij de jobstijding over zich heen liet komen. Pas vrijdagmiddag werd hij er, nota bene door een journalist, op gewezen aan welke eis hij moest voldoen. „Ik heb me daar bewust voor afgesloten”, verduidelijkte De Koning. „Al een maand verkeer ik in onzekerheid over de Spelen. Dit was, na het olympisch kwalificatietoernooi en de skate-off met Gerard van Velde, de derde wedstrijd waarop ik me moest bewijzen. Wanneer je telkens tussen hoop en vrees balanceert, is dat vreselijk vermoeiend. Het is jammer dat ik zó ver ben gekomen en het dan hier laat liggen. Ik realiseer me nog steeds niet dat het voorbij is.”
.
Het is een rouwproces dat Van Velde naar eigen zeggen al heeft verwerkt. De olympisch kampioen op de 1000 meter zal op het moment dat zijn troonsopvolger bekend wordt op een zonnig strand op de Canarische Eilanden liggen. Over vijf weken rijdt hij nog de Wereldbekerfinale in Heerenveen, maar om al die tijd in training te blijven vond hij een beetje te veel van het goede. Ieder nadeel heeft zo zijn voordeel, lachte hij cynisch. „Ik heb in ieder geval lekker vroeg vakantie dit jaar.”
.
Waar Erben Wennemars met zijn tweede plaats op de 1000 meter achter het Amerikaanse fenomeen Shani Davis een reuzenstap maakte richting Turijn, zette Van Velde voor zijn gevoel een punt achter zijn jaargang. Eigenlijk wilde de sprinter van TVM (derde en vijfde op de 500 meter, vierde en vijfde op de kilometer) langs de ijsbaan in Collalbo niets meer kwijt over de regeltjes die zijn afscheid van de Olympus inluidden. Hij droeg het lot van de schaatser die jaarlijks pas in de tweede helft van het seizoen in topvorm geraakt als een vent. „Deze wedstrijd heeft laten zien dat leeftijd er niet toe doet, hoe hard sommige mensen ook roepen dat het de hoogste tijd wordt dat ik moet stoppen. Dat vind ik heel mooi.”
Nu moet alleen datzelfde inzicht nog doordringen tot de keuzeheren van de schaatsbond, voegde Van Velde daar in één adem aan toe. Vorige week, toen hij na afloop van de WK sprint in Heerenveen in de auto naar huis reed, hoorde hij op de radio een opmerkelijke uitzending. In de ether lichtte Jos Valentijn, lid van de Commissie Topsport van de KNSB, het keuzebeleid toe. Het bevestigde naar eigen zeggen Van Veldes vermoeden dat er met twee maten wordt gemeten.
.
„Meneer Valentijn maakte duidelijk dat niet alle schaatsers gelijke kansen hebben, maar dat de jeugd soms voorrang krijgt. Het is vrij raar dat iemand die zó gekleurd naar het schaatsen kijkt in een dergelijke commissie zit. We beoefenen een commerciële sport, waarin bepaalde belangen meespelen. Mensen als Jan Bos, Erben Wennemars en ik moeten de eer hoog houden. De jongelui moeten ons er eerst af rijden om mee te mogen doen aan wedstrijden als deze. En niet andersom.”
Bron: Telegraaf
COLLALBO
Vier uurtjes met de auto, meer bedraagt de reistijd tussen Collalbo en Turijn niet. Maar de stad waar over elf dagen het olympisch vuur wordt ontstoken, is en blijft onbereikbaar voor Gerard van Velde. Over vier afstanden genomen was de 34-jarige veteraan afgelopen weekeinde de beste Nederlander tijdens de Essent ISU World Cup in de Italiaanse Dolomieten. „Ik heb hier, geloof ik, wel laten zien dat ik op de Olympische Spelen thuis hoor. Ik rijd heel goed en heel hard, maar ik heb dit seizoen op de cruciale momenten pech gehad. De rest mag je zelf invullen. Omdat er louter en alleen naar de regeltjes wordt gekeken, ben ik de sigaar.”
.
Wrang genoeg kon ploeggenoot Jacques de Koning, die in Collalbo bij de eerste zeven moest komen in een fictief klassement over beide 500 meters, in de verste verte niet in de schaduw staan van Van Velde. Twaalfde en tiende werd de Noord-Hollander achtereenvolgens op het kortste sprintnummer, waarmee zijn olympische droom als een zeepbel uiteen spatte. Dat besef leek gistermiddag nog maar nauwelijks tot hem doorgedrongen, gezien de gelaten wijze waarop hij de jobstijding over zich heen liet komen. Pas vrijdagmiddag werd hij er, nota bene door een journalist, op gewezen aan welke eis hij moest voldoen. „Ik heb me daar bewust voor afgesloten”, verduidelijkte De Koning. „Al een maand verkeer ik in onzekerheid over de Spelen. Dit was, na het olympisch kwalificatietoernooi en de skate-off met Gerard van Velde, de derde wedstrijd waarop ik me moest bewijzen. Wanneer je telkens tussen hoop en vrees balanceert, is dat vreselijk vermoeiend. Het is jammer dat ik zó ver ben gekomen en het dan hier laat liggen. Ik realiseer me nog steeds niet dat het voorbij is.”
.
Het is een rouwproces dat Van Velde naar eigen zeggen al heeft verwerkt. De olympisch kampioen op de 1000 meter zal op het moment dat zijn troonsopvolger bekend wordt op een zonnig strand op de Canarische Eilanden liggen. Over vijf weken rijdt hij nog de Wereldbekerfinale in Heerenveen, maar om al die tijd in training te blijven vond hij een beetje te veel van het goede. Ieder nadeel heeft zo zijn voordeel, lachte hij cynisch. „Ik heb in ieder geval lekker vroeg vakantie dit jaar.”
.
Waar Erben Wennemars met zijn tweede plaats op de 1000 meter achter het Amerikaanse fenomeen Shani Davis een reuzenstap maakte richting Turijn, zette Van Velde voor zijn gevoel een punt achter zijn jaargang. Eigenlijk wilde de sprinter van TVM (derde en vijfde op de 500 meter, vierde en vijfde op de kilometer) langs de ijsbaan in Collalbo niets meer kwijt over de regeltjes die zijn afscheid van de Olympus inluidden. Hij droeg het lot van de schaatser die jaarlijks pas in de tweede helft van het seizoen in topvorm geraakt als een vent. „Deze wedstrijd heeft laten zien dat leeftijd er niet toe doet, hoe hard sommige mensen ook roepen dat het de hoogste tijd wordt dat ik moet stoppen. Dat vind ik heel mooi.”
Nu moet alleen datzelfde inzicht nog doordringen tot de keuzeheren van de schaatsbond, voegde Van Velde daar in één adem aan toe. Vorige week, toen hij na afloop van de WK sprint in Heerenveen in de auto naar huis reed, hoorde hij op de radio een opmerkelijke uitzending. In de ether lichtte Jos Valentijn, lid van de Commissie Topsport van de KNSB, het keuzebeleid toe. Het bevestigde naar eigen zeggen Van Veldes vermoeden dat er met twee maten wordt gemeten.
.
„Meneer Valentijn maakte duidelijk dat niet alle schaatsers gelijke kansen hebben, maar dat de jeugd soms voorrang krijgt. Het is vrij raar dat iemand die zó gekleurd naar het schaatsen kijkt in een dergelijke commissie zit. We beoefenen een commerciële sport, waarin bepaalde belangen meespelen. Mensen als Jan Bos, Erben Wennemars en ik moeten de eer hoog houden. De jongelui moeten ons er eerst af rijden om mee te mogen doen aan wedstrijden als deze. En niet andersom.”
Bron: Telegraaf
