Jan 30, 2007

Zondagavond, de afterparty

Na een weekend vol schaatsen was het tijd om eens een lekker hapje te eten. Voor de afwisseling gingen we niet weer naar de pizzaria, maar naar etcafe De Buurman. Dit was gezellig. Helaas was de biefstuk van Anna een beetje te rood, maar mijn entrecote was perfect... helemaal goed! Miste alleen de frietjes een beetje, maar dat was ook wel omdat ik mij er zo op verheugd had!

Na het eten gingen we nog even een drankje doen in cafe it Houtsje. Toen we er al een tijdje zaten en al een tweetal Amaretto's achterover hadden getikt kwamen opeens Shani Davis, Tucker Fredericks, Blumel en Needham binnenlopen. Natuurlijk even Tucker gefeliciteerd, maar daarna vrolijk verder gegaan met Amaretto nummer drie. Niet heel veel later kwamen er wat Duitsers en consorten binnen (Monique Angermuller, Anton Hanh, Jan Friesinger, Paulina Wallin, Ioriatti en weet ik wie) en vervolgens kwamen ook de Finnen binnengewandeld (minus Poutala, wat dan weer een beetje jammer was). Toen we naar de bar gingen om nog een drankje te halen kwamen we in gesprek met Andreas Larsson, de coach van de Zweden. Het ging een beetje de vage kant op (over dat ik z'n pimp zou worden als hij in Amsterdam achter de ramen zou gaan...) maar was gezellig. Vervolgens kwam ook Janne Hanninen even voorbij. Die had ik al weer een tijdje niet meer gesproken en na een aantal keren oogcontact toch maar even aangesproken. Niet veel bijzonders, behalve dat hij dacht dat het AD en klein lokaal krantje was en dat het verhaal over jagen wat nog een geheim voor Pekka is nu bekend is bij heel Nederland....Oeps... ik mocht het dan ook niet aan Pekka vertellen. Verder nog een heleboel over het nieuw verworven trainingsschap en hoe vermoeiend dat is (vooral het constante tellen van Finse hoofden was wel aandoenlijk) en hoe goed mijn bril staat ....
Ondertussen begon iedereen goed uit z'n dak te gaan en niet veel later was iedereen aan het dansen en men wat kunnen er een aantal goed dansen. Pekka had wat aardige moves (soepel in de knietjes en toch ook wel in de heupen) en ook Tucker liet wat moves zien waarbij alle aanwezige schaatsfans in het niets vielen. Moet ik toch maar eens een beetje op gaan oefenen..
Helaas kan ik natuurlijk niet te ver in detail treden over wat men heeft uitgespookt met wie (en wat was dat met de stiefzus van Sven Kramer...hahahahahahhaa) en wat ze allemaal aan ons onthuld hebben maar er mag natuurlijk wel gezegd worden dat er mensen waren die dachten dat Anna Anette Gerritsen was... toch een klein beetje een compliment!
Om een uur of twee begonnen er een aantal mensen te dronken of te chaggie te worden, dus zijn Anna en ik aan de wandel gegaan terug naar het hotel.... Volgens seizoen weer spannende verhalen over onze trips... wellicht dat het komend jaar wel Moskou of Hamar wordt.. al bljven Berlijn en Erfurt of Inzell ook altijd prima opties!
Tot snel
PS: kleine aanpassingen kunnen nog in dit verhaal gemaakt worden, heb het er nu snel even uitgeraffeld.... ben beetje brak van een lange dag werken.... Weltrusten!

Jan 29, 2007

World Cup Heerenveen: de wedstrijden


Daar was het dan, het laatste live schaatsuitje van dit seizoen. Vorig jaar ben ik helemaal nergens heen geweest, dus dit seizoen moest er iets goed gemaakt worden. Allereerst waren we naar Heerenveen alle afstanden geweest, heel gezellig, maar niet echt de mogelijkheid gehad om te stappen omda we bij Jolanda sliepen die daar niet veel zin in had.
Tweede uitje was Berlijn. Helemaal gezelig. Vier meiden, een auto en een beetje gaar hotel in Oost Berlijn. Oh, en een sportbar met lekkere cocktails. Hihi, dat was gezellig.
En omdat het zo gezellig was hadden we afgelopen weekend er nog even achteraan geplakt. En boy was het een weekend!
Vrijdag zou ik eigenlijk moeten werken, maar een kleine voetblessure werk even wat roet in het eten. Dus vrijdag niet gewerkt, maar aan het einde van een lange rustdag wel richting Apeldoorn gegaan, waar ok Anna heen kwam. Samen met Anna richting het huisje van mijn zus gegaan en daar nog even wat gekletst voordat we naar bed gingen. We hebben het zo opgezet omdat we dan niet om zes uur vanuit Amsterdam weg hoefde. En dat was wel lekker. Redelijk relaxt stonden we dus op zaterdagochtend op het leek erop dat alles buiten okay was. Totdat ik even naar buiten gng om de spullen in de auto te leggen. Woeehiew, de stoep was niet nattig, die was een grote ijsspiegel...en het stukje straat daarnaast ook. Oeps... maar goed dat we op tijd opgestaan waren. Konden we rustig richting station gaan en de ruiten krabben.
Ruim op tijd waren we op Apeldoorn Centraal om de trein richting Zwolle te pakken, waar Evelien met haar auto op ons stond te wachten. Na een korte pinpauze in de auto gestapt naar Thialf. Hier snel geparkeerd en kaartjes gekocht. Tot onze grote verbazing konden we voor zondag alleen nog maar zitkaarten te krijgen. De staankaarten waren uitverkocht. Uitverkocht? What the fuck.... what is happening over here? Het is maar een world cup Sprint... Is dit omdat men niet naar het WK allround kan omdat alle kaarten naar sponsoren gaan en men toch een wedstrijd wil zien? Niet te hopen, want dan zou dit de perfecte strategie voor Thialf en KNSB zijn om alle toernooien vol te krijgen en sponsoren tevreden te stellen. Maar voordat ik te veel afdrijf, terug naar het deel dat we in de rij moesten staan en drie seconden later naar binnen mochten. We stonden achteraan, dus moesten flink doorlopen om ons favo plekje enigszins veilig te stellen. Een gehle bodysearch voor flesjes kwam me dus ook niet goed uit, dus toen men vroeg of ik flesjes bij me had schudde ik braaf nee en liep met twee waterflesjes naar binnen. Sorry daarvoor, vooral als ik er mee in beeld ben geweest....
Eenmaal binnen bedachten we ons dat er de komende uren eigenlijk weinig spanends zou gebeuren. Er was een handvol ritten 500 m mannen, geen enkele vrouw op de 500m en vervolgens een 45 minuten durende break voordat er weer een handvol mannen op het ijs kwam (basicly dezelfde als eerder op de dag) en vorvolgens weer geen vrouwen op de 1000m.
De 500 meter was een succes voor Beorn die zich meteen plaatste voor de Agroep van zondag en de 1000 meter was een prooi voor Simon Kuiper (ehm, om heel eerlijk te zijn was de tegenstand ook niet heel erg groot). Vervolgens weer een langdurende dwil. Naast ons stonde wat mensen die de gehele tijd liepen te bazelen dat Jeff Kitura.... waardoor het behoorlijk lang duurde dat het tot ons doordrong dat het familie was.... dat gebeurde pas de dag erna toen de speaker vertelde dat de winnaar van de 1000m B-divisie ook een beetje een nederlandse overwinning was, aangezien ie Nederlands bloed had. Again Oeps! Wij hebben helemaal niets gezegd.
Maar terug naar de betreffende dag, de zaterdag. Na nog een lange dweil begon de dag met hel Wilhelmus. Sinds wanneer zingen we een Wilhelmus aan het begin van een world cup en sinds wanneer wordt die voor geopend verklaard? En sinds wanneer zit thialf compleet afgeladen VOL? Grrrrrr !Anyway, geen enkel probleem, we zingen het volkslied mee, lachen alss het geopend wordt en willen dan al al die idioten achter ons vermoorden! Je ziet Timmer niet schaatsen, want die is er helemaal niet en die donkeere man is niet Davis, al werkt ie voor de Amerikaanse ploeg. Er lopen meer donkere mensen op deze planeet en in Heerenveen naast Davis. Maar daar bleef het niet bij... het stelletje idioten konden ook nog heelbijzondere geluiden voortbrengen. Ik heb nog nooit zo snel zo'n enorme hoofdpijn ontwikkeld.... heel jammer.
De wedstrijden waren voor mijn gevoel ook niet heel bijzonder, maar dat kan ook gekomen zijn door het geblaat en gejodel achter ons.
Het podium van de 500 meter mannen was mooi (Koskela, Tucker en Lobkov). De nummer een en twee bij de 500 meter verwacht. Wolf was weer snel, Kaykan kon het allemaal goed volgen en de derder plaats van Gerritsen was een leuke verrassing. De vierde plake van Margot Boer was wellicht nog een grotere verrassing. Op de 1000m mannen won helaas Davis. Ik heb nog heel hard lopen duimen, maar het mocht niet baten. Nijenhuis was weer bijna op ouderwets niveau en met de meters die Wennemars al in de benen had was het super dat ie het zo goed deed. Bij de vrouwen won helaas Klassen van Friesinger (en mensen uit Zierikzee achter ons, als je niet weet waarom men voor Anni Friesinger klapt en juicht moet je wellicht eerst een keer tv kijken en je in de sport verdiepen!) en werd Simionato derde. Was er nog meer.... ehm, we hebben ook nog gezongen voor Angermuller die zaterdag jarig was en we hebben heel veel interviewtjes van het middendeel gehad. In iedergeval er werden mensen geinterviewd, maar er was net iets te veel galm.... jammer)
Na het schaatsen hebben we de spullen gepakt (Eric was ondertussen ook al op weg om Merdeka op te pikken) en zijn we richting het Haje hotel gegaan waar Anna en ik zouden verblijven. Hier hebben we ons even omgekleed (maillot uit, twee truien uit, extra sokken uit etc etc) en zijn we daarna richting pizzaria Paolo gegaan. Omdat we erge trek hadden hebben we eerst stokbrood met kruidenboter besteld...en ik moet zeggen, ik vond de kruidenboter bijzonder lekker! Zin in pizza had geen van ons, dus hebben we allemaal spaghetti of lasagna besteld. Voor het eerst kreeg iedereen het voor elkaar om minimaal de helft van het bord leeg te eten. Het geheel sloot ik af met tiramisu. Beetje een fout, want die was nog half bevroren... beetje jammer maar okay. Als afsluiter nog even een drankje gedronken en toen gingen Erik& Mer en Eef weg. Anna en ik dronken nog een drankje en zijn vervolgens op zoek gegaan naar een taxi. Bij navraag bij een local bleken deze niet op een vaste plek te staan (of we uit Amsterdam kwamen...ehm hoezo?), maar we konden het bij het station proberen. Daar aangekomen bleven alle taxichauffeurs gezellig bij elkaar in de auto zitten, dus gingen wij op zoek naar een bus met een chauffeur erin om te vragen welke bus we moesten pakken. Degene waar we het aan vroegen blijkbaar. Ongeveer twee straten en 4 minuten verder waren we in het motel. Perfect. Lekker naar bed om morgen weer fris en fruitig op te staan.
Zondagochtend konden we relatief lang blijven pitten, we waren immers al in Heerenveen. Mochten we ooit nog naar een wijdstrijd in Thialf gaan, dan pakken we het weer zo aan! Wat een rust aan je hoofd als je niet hoeft te haasten of wat dan ook.... het was net geen uitslapen, maar het kwam wel in de buurt van uitslapen. Ontbijt hadden we niet geboekt, en dus moesten we het doen met wat we hadden meegebracht. Knackebrod met frambozenjam en goedemorgen drinkontbijt.
Mer kwam ons ophalen vanaf het motel en vanaf daar zijn we snel richting Thialf gegan. Tot onze grote verbazing stonden er al redelijk wat mensen... Mer kon doorlopen omdat ze op een lijst staat, wij moesten achteraan aansluiten. Eef en madelon waren buiten in de rij gaan staan... Kansen spreiden heet dat geloof ik... Al snel bleek dat we goed stonden want toen wij binnen naar de hal mochten, mochten de mensen buiten dat nog niet. ook werden onze spullen helemaal niet bekeken en kwamen we dus wederom met onze flesjes binnen. Heel fijn, hadden we in iedergeval genoeg te drinken. Tijdens het ontbijt nog even een krant doorgenomen en zag tot mijn grote verbazing stukje over de finnen... in de kroeg leidde dit nog voor een grappig incidentje, maar later daar meer over.
Wederom weinig te beleven tijdens de B-groep. Vooral veel hangen en onze plaatsen verdedigen. Vooral omdat we deze keer geen mensen uit Zierikzee om ons hadden hangen maar een paar griffo's die hier voor het eerst waren en per se vooraan wilde staan ookal was daar geen plaats voor. Dit leidde tot een paar harde woorden (kom dan eerder en het boeit ons geen reet dat je 15 bent en vooraan wilt staan) en nog meer geduw. Zucht. Echt laatste keer dat we een late world cup in Heerenveen meepakken!
Dan de races. Allereerst helemaal te gek dat Tucker gewonnen heeft. Ik vind hem bij nader inzien toch wel een van de leukste schaatsers van het geheel. Hij is dan wellicht neit echt leuk om te zien, te klein voor woorden, maar hij heeft wel iets schattigs en een ontzettend goed geheugen. En naar ik gehoord heb verloofd! Grappig. Ook de race van Shani Davis was ongelofelijk. Eigenlijk vind ik Davis maar helemaal niets (zwak uitgedrukt) maar het is wel ongelofelijk wat hij allemaal kan. Het is bijna eng. Pekka Koskela viel wat tegen, maar ja, ik ben toch wel Finlandfan geworden sinds een avondje kroegen met Janne Hanninen in Inzell en sinds ze een stoer pak hebben, dus ook daar moest ik een beetje opletten wat er allemaal gebeurde. Een ander fijn moment was toen Even Wetten het ijs weer betrad. Het blijft toch altijd een genot die man te bekijken en terwijl we hem en de andere schaatsers goed bekeken, bleek dat sommige andere schaatsers zijn bochtentechniek gekopieerd hebben (eeeh ja, je moet soms toch wat). Minder leuk was de val van Mika Poutala. Hij was juist zo lekker bezig met naar iedereen zwaaien en lachen en toen ging ie midden in de bocht voor onze neus onderuit. Eerst zag ik een bril meters wegglijden en een schaats boven de kussens vandaan komen, toen zag ik coach Janne aan komen snellen en toe zagen we een nog blekere Mika weer opstaan en wat wazig naar iedereen zwaaien. Later bleek dat ie zo'n klap had gemaakt dat ie helemaal geen lucht meer kreeg. aaaaah, zielig.
Ook de 1000m mannen was er weer wat kijkgenot, maar werd het publiek wel bijzonder irritant. Waren ze dat gister al door opeens over de boarding te vallen en het ijs op te rennen (gelukkig waren de wedstrijden afgelopen, want die dronken sukkels hadden het vast niet door gehad als het anders was geweest). Ze bleven maar naar schaatsers die aan het losrijden roepen terwijl er anderen naar de start gingen en dus weer de gehele startprocedure opnieuw moesten doen. Waarom zijn die eigenlijk bij het schaatsen... het is zo onsportief! De duizend meter was een prooi voor Shani Davis. Nogmaals, ik heb een enorme hekel aan die vent, maar wat kan hij rijden! Brock viel wat tegen en Beorn Nijenhuis startte niet eens. We dachten nog even dat het gerelateerd was aan de verjaardag van zijn vriendin Angermuller, want die leek ook wat stroefjes te gaan, maar later bleek dat ie een liesblessure had opgelopen (niet dat die niet gerelateerd kan zijn, maar dat even daar gelaten, want het is natuurlijk wel balen, want hij ging zo lekker).
Dan de vrouwen. De 500m werd een prooi voor Annette Gerritsen. Leuk voor haar want er waren twee bussen met fans over gekomen. Zielig was het voor Jenny Wolf die onderuit ging. Ik had het haar wel gegund de wereldbeker hier binnen te slepen, maar na een mislukt WK sprint was dit haar ook niet gegund. Sneu. Hopelijk gaat het in Salt lake beter met haar.
De 1000m werd gelukkig gewonnen door Anni Friesinger. Ik weet dat er veel mensen fan zijn van Klassen, maar ik ben er nou net niet een van die (en sinds dat nieuwe kapsel al helemaal niet meer, nu is er niets vrouwelijks meer aan die vrouw) en was dus blij dat Anni haar net te snel af was. Ook was ik gelukkig met en voor Margot Boer, die naast die twee op het podium belanden, voor Simionato! Top! Verder niet veel spectaculairs.
Dan het laatste deel van het tweedaagse evenement, de 100m voor de mannen en de dames. In principe niet mijn favo deel van het geheel, maar met een Mika Poutala in topvorm was het wel weer leuk. Hij was druk bezig met het opzwepen van het publiek en eindigde zijn tweede honderd meter (finale) met een buiging voor het publiek. Erg leuk en toch nog een gezellig einde aan het schaatsweekend waarin veel dronken mensen in het publiek een hoofdrol speelden. Meer over het avonddeel later.
foto's; www.meijco.nl

Jan 26, 2007

World Cup Heerenveen in gevaar

Niet schrikken, de world cup gaat gewoon door, maar hij is voor mij in gevaar. Heb namelijk begin van de week een soort blessure aan m'n voet opgelopen. Voornamelijk hiel. Lijkt een ontsteking van het botvlies te zijn. Nou ja, het zal wel, maar het is in iedergeval erg pijnlijk! Heb er de afgelopen week wel mee gewerkt, maar heb mij vandaag maar ziek gemeld. Zo schiet het natuurlijk niet op met het genezingsproces, en morgen is de World cup al en ik heb er een hotel voor gereserveerd en die kosten ben ik liever niet kwijt!

Vanavond ga ik dan ook al richting mijn zus. Anna komt daar ook en dan gaan we morgen naar Zwolle om daar door Eef te worden opgepikt en dan met de auto verder te gaan. Eventueel kan ik altijd nog besluiten tijdens de B-groep naar het hotel te gaan, maar het liefst zit ik daar natuurlijk langs de kant. Duimen dus!

Over schaatsen gesproken, kwam net achter de roddel van de nieuwe relatie van Sven Kramer. Telegraaf kopte afgelopen week met "Schaatser Sven kramer valt voor topmodel". Hij zou een relatie hebben met Doutzen Kroes. (www.telegraaf.nl/prive/57496341/Schaatser_Sven_Kramer_valt_voor_topmodel.html )

Dit voor nu, ga weer even "rusten" . Blugh.
Tot na het weekend met hopelijk veel goed nieuws over de Nederlandse schaatsers (Ben benieuwd wat Margot Boer en de rest van de vrouwen kunnen en natuurlijk Simon Kuiper, Erben Wennemars en de rest van de groene macht).

Jan 23, 2007

Korte update

1. Allereerst heb ik natuurlijk naar het WK Sprint gekeken... weer genoten van Lee, Nijenhuis, Koskela, Wust, Friesinger en nog heel wat anderen en mij natuurlijk weer geergerd aan Davis en Klassen. Waarom zijn die lui zo goed?! PS: Erg goede opmerking van Veldkamp overde moeder van Davis....
2. Mijn pui leek gemaakt, maar lekt nu erger dan ooit, over twee weken komt men weer een dagje klussen (heel fijn, weer alle afspraken schuiven) en dan is het wellicht en als dat niet werkt gaan we naar plan B, de pui eruit.... Ehm sorry, volgend mij zijn we al bij plan D, E of F ....
3. Werk gaat wel lekker, al stel ik het niet op prijs dat een van mijn collega's wel heel erg om mij heen hangt. Maakt me erg ongedurig en geeft bijna reden om mijn baantje op te zeggen... maar nog maar ff niet...
4. de maand september wordt mijn vakantiemaand, maar moet nog ff precies uitvinden hoe ik reis naar het mooie Colombia ga regelen.... zucht... spoedcursus Spaans zal allicht helpen.
5. Sportplannen gaan door allemaal kleine pijntjes nog niet helemaal lekker, maar twee keer in de week bewegen gaat in iedergeval wel redelijk.
6. Komend weekend naar Heerenveen. Naar alle waarschijnlijkheid schaatst Brock Miron wel, als ie zijn schaats op tijd in orde krijgt. Moet nog even kijken hoe ik alles ga aanpakken, want om kwart over zes vanuit Amsterdam vertrekken trek ik denk ik niet echt.....
Dit voor nu, ga maar ff de was uit de wasmachine halen... tot later!

hij doet het weer!

Hier ben ik dan weer! Het was even stil want een virus had mijn computertje geheel laten crashen, maar dankzij mijn lieve broertje doet ie het weer en kan ik er weer lustig op los rapporteren!

Jan 15, 2007

Sven in het nieuws....

De titel van Sven is ook een beetje van vader Yep
Collalbo – Vier gebalde vuisten waren zaterdag typerend. Net als het spreekwoordelijke ene beeld, zeiden ze meer dan duizend woorden. Het ene stel vuisten was van Sven Kramer, het andere van zijn vader Yep. Het contact tussen de twee was er, vlak na de finish van een historische 1500 meter-rit. Daarin legde de Friese schaatser de basis voor het winnen van de Europese kampioenschappen dit weekeinde op het buitenijs van het Italiaanse Collalbo. Zijn eerste allround-titel. En die was ook een beetje van pa Kramer.
GERARD BOS

Sven Kramer eet, drinkt en slaapt schaatsen. Ademt schaatsen en ís schaatsen. Ergens aan meedoen, betekent willen winnen. Bij zijn debuut in 2004 op het EK werd hij meteen tweede, maar ook voor de Fries is second place the first loser, zoals een Engelse tegeltjeswijsheid luidt. En nog los van de honger naar een titel, wilde Kramer zich ook revancheren voor het totaal mislukte EK van vorig jaar. Een verkeerd schaatspak verknoeide het voor hem op de 500 meter, waarmee zijn titelkansen destijds in Hamar al na dag één de prullenmand in konden.
Een schril contrast met dit weekeinde. Op papier werd de strijd om de titel gisteren pas beslist op de tien kilometer, maar in de praktijk viel de beslissing al een dag eerder. De 1500 meter van zaterdag had alles in zich waar een titanenstrijd op een kampioenschap aan hoort te voldoen. Zenuwen, fouten, elkaar niet of nauwelijks iets toegeven, toppresteren en euforie.
Rappe tijd
Doordat Kramer op de schaatsmijl dicht bij zijn enige rivaal Enrico Fabris bleef en maar nipt verloor, mocht hij met voorsprong de laatste dag in. Het was slechts een van de vele aspecten die opgesloten zaten in de gebalde vuisten van vader en zoon. Zoals ook de rappe tijd van 1.44 - nota bene op een buitenbaan - én het besef dat Kramer met de megarace zijn eerste allround-titel zo goed als veilig had gesteld. Iets dat vader Yep nooit lukte.
Tenminste, niet echt. Want in 1983 was Kramer senior hooguit de morele winnaar van de Europese kampioenschappen. Door hevige sneeuwbuien werd het in Den Haag verreden kampioenschap danig beïnvloed en Kramer senior, die tot de laatste afstand leider was, werd er het slachtoffer van. Hilbert van der Duim won de Europese titel, pa Kramer restte zilver.
De pech zorgde voor een wrange nasmaak in huize-Kramer. Niet voor niets zei Sven Kramer zaterdag dat zijn pa vader al eens ‘geflest’ was. Het gaf een extra lading aan de gebalde vuisten van de twee. Vuisten, die gistermiddag opnieuw de lucht in gingen toen Kramer junior door een gedegen tien kilometer definitief de status verwierf van eerste Friese Europees kampioen sinds Rintje Ritsma in 2000 en volgens de statistici van de KNSB ook die van jongste Europees kampioen ooit.
Zowel Kramer als zijn coach Gerard Kemkers spraken er al voor het toernooi over. Hoe graag de jonge Fries eens een allround-toernooi wilde winnen en hoe leuk het zou zijn als dat in Collalbo eindelijk zou gebeuren. Waarbij ‘eindelijk’ een rekbaar begrip is, want omdat hij in zijn derde seizoen bij de senioren zit, wordt snel vergeten dat de man uit Oudeschoot nog maar twintig jaar is.
Toch is Kramer junior al van uitzonderlijke klasse, meer ook dan zijn vader ooit was. Yep Kramer voelde zich op de tribune ook een beetje winnaar, dus erg is dat niet. En voor zijn zoon is de kop eraf en dat belooft nog wat voor het WK allround in Heerenveen volgende maand. Want ook op dat toernooi wil Kramer wel eens op de hoogste trede van het ereschavot staan.
En dan meteen ook nog even een ouder stukje van nrc.nl ...
Collalbo, 13 jan. Er zijn niet veel schaatscoaches die hun pupillen aan het begin van een vijf kilometer de opdracht geven negen seconden van het wereldrecord af te rijden. Dat Gerard Kemkers dat gisteren in Collalbo aandurfde met Sven Kramer, zei veel over de vorm waarin de jonge Fries op dit moment verkeert. En Kramer is er de man niet naar om zijn coach teleur te stellen: bij het invallen van de duisternis verpletterde hij het wereldrecord in de buitenlucht niet met negen, maar met tien seconden.
Het leven van een schaatser lijkt zo simpel, voor wie de krameriaanse wijsheden gisteren beluisterde. De 20-jarige krachtmens sloot de eerste dag van het Europees kampioenschap af met een minieme voorsprong in het algemeen klassement op de Italiaanse titelhouder, Enrico Fabris. „Ik dacht: ik moet nu maar even pijn lijden, anders loop ik morgen weer achter de feiten aan.” Kramer doelde daarmee op Fabris’ favoriete afstand, de 1.500 meter, die vanmiddag wordt gereden. Daarop verdedigt Kramer een voorsprong van een kwart seconde. Mocht Fabris op de schaatsmijl uitlopen, dan heeft Kramer op de slotdag „vijfentwintig rondjes om daar weer wat aan doen”.
eerste tekst: Friesch Dagblad, twee tekst NRC.nl en foto ook van NRC.nl

Jan 14, 2007

Groot respect voor Ireen!


Wat een Ek was dit zeg! Ik heb de gehele vrijdag gemist, maar heb dat gisteren en vandaag goedgemaakt. Allereerst de vrouwen. Marja Vis die zich staande houdt, Van Deutekom die het iets minder deed dan ik verwachtte en een goed rijdende Wust. Het leek vanmorgen allemaal kat in het bakkie... veertien seconde voorsprong moest toch te doen zijn... Normaal zou dat ook zo zijn denk ik, maar Sablikova reed een verbluffende vijf kilometer! Daar kun je alleen maar respect voor hebben en voor klappen. Ruim onder de zeven minuten op een buitenbaan, dat beloofd nog iets voor het WK in Heerenveen! Wust begon sterk aan haar vijf kilometer maar ging helemaal stuk. Met een negatief verschil van 3honderste werd zij de nummer twee en niet de zo gehoopte nummer 1. Waren er eindelijk geen Duitsers, komt er die een verrassing uit Tjechie.... maar waar ik veel respect heb voor Sablikova, kan ik alleen nog maar veel meer respect hebben voor Ireen Wust die vlak na haar vijf kilometer rit voor de camera verschijnt! Ik kan geen sporter herinneren die dat gedaan heeft.... de tranen sprongen mij in de ogen. Vooral na de dappere opmerking dat je van verliezen alleen maar sterker wordt om vervolgens een klap te krijgen met de vraag of datnu ook al zo voelt. Nee natuurlijk niet!
Ookal is ze dan geen Europees kampioen, dan nog is ze nog steeds de grootste sporter van dit toernooi en staat zij toch weer te springen op het podium!
En Groenewold heeft het natuurlijk ook goed gedaan met een derde plek in het all over klassement.
Dan het mannentoernooi met als favoriet Sven Kramer en Enrico Fabris.... Nu is het algemeen bekend dat ik geen groot favoriet van Enrico Fabris ben, maar zelfs ik moet toegeven dat ie wel steeds sympathieker wordt en dat ie fabuleus kan schaatsen. Dat bewijst hij meteen vrijdag al door de 500m te winnen. Gelukkig blijft Sven Kramer vlakbij en gaat hij er in de 5 kilometer over heen. Mark Tuitert, ook een van mijn favo's maar dan meer buiten de ijsbaan want ben niet al te gek van zijn schaatsstijl, zakt redelijk door het ijs op de vijf kilometer. Oldeheuvel doett het naar verwachting. Een andere schaatser die op mijn lijstje staat, de Duitse Schneider, valt tegen. Schijnt nog het Duitse nationaal kampioenschap in z'n benen te hebben.
Dag twee is een kort dagje voor de mannen (beetje jammer want dan kan ik de gehele dag kijken). Maar wat voor dagje wordt het. Fabris wijkt van zijn normale strategie af en geeft daarmee (mijns inziens) Kramer DE kans om zijn eerste EK titel binnen te halen. Deze keer wacht hij namelijk niet af maar gaat vol in de aanval. Kramer wankelt even in de eerste bocht, maar hetzelfde overkomt Fabris in de laatste. Beiden blijven gelukkig op de been en ookal wint Fabris, Kramer blijft vlakbij en gaat als de nummer een de nacht in.... Wat een geweldige race om te zien.. die blijft voorlopig nog wel in de boeken!
Vandaag dan de laatste krachtmeting, de 10 kilometer. Na het verlies van Ireen maak ik mij opeens toch weer wat zorgen over Kramer.... De mannen starten en het zijn stuk voor stuk superspannende races. Oldeheuvel valt tegen, zo ook Tuitert. Ervik wordt minimaal tien jaar ouder in zijn race (en hij zag er al niet te best uit) maar blijft toch goed rijden. Schneider gaat geheel los en komt toch heel dicht bij de zesde plaats die ik hem toegedicht had... De zevende plek zal zijn eindplek zijn.
Fabris rijdt vervolgens zo'n goede rit dat ik af en toe even wegzap. Ook Bokko doet het enorm goed. Nu maar hopen dat het niet harder gaat waaien in het zonnige Colalbo (oh oh, ik had daar toch wel graag willen zitten...) en dat er geen misstapjes zijn. Sven Kramer rijdt okay, maar ook weer neit verbluffend.... totdat Carl Verheijen een aanzetje geeft en Sven Kramer uit de startblokken schiet en de laatste twee van de 25 rondjes aflegt in 29ers... Wat een machtsvertoon wat alleen maar groter wordt door de gebalde vuist in de laatste bocht en het juiggebaar terwijl hij over de finish gaat... wat voor tijd had hij hier op buitenijs kunnen rijden? 13.03 ? Voor de tweede keer op deze dag heb ik kippenvel over mijn gehele lichaam, wat een stoere winst... Kramer is echt geweldig...zal hij tijdens het WK de razende neger Shani Davis aan kunnen en ook Wereldkampioen kunnen worden (en dan vergeet ik Chad Hedrick nog niet eens, want die zal ook wel weer verbazingwekkend uit de hoek komen zetten)...
Dit EK zal om alle redenen (winst, verlies, PR's, baanrecords en wereldrecords buitenbaan en het schitterende weer) nog lang in de herinnering gehaald worden!
foto's:www.nos.nl en www.tvmschaatsploeg.nl

Jan 8, 2007

Ai!!

Vorige week zat ik eens naar mijn handen te kijken en ze waren eng wit... daarna ging ik nah et sporten de sauna in en kwam langs een spiegel.... lichtgevend wit.... Ai!
Dus vandaag lekker naar de zonnebank gegaan... Heerlijk relaxing! En hopelijk heb ik na een keer of vijf een beetje een tintje en geef ik geen licht meer ....