Cafe Finch...

Mijn verjaardag regelen wa een complete ramp, maar uiteindelijk zijn we met de groep neergestreken bij Finch. Een uitstekekende keus. Om half vijf probeerde ik weg te rennen van het werk, maar dat ging niet geheel soepel. Met enige achterstand en geen OV in Amsterdam vertrok in vanaf de Wibauttraat. Via een fikse wandeling naar Amsterdam Amstel, met de trein naar Amsterdam Centraal vertrokken. Hier kwam ik ongeveer tegelijkertijd met San en Anna aan. Met zijn drieen gezellig naar de noordermarkt in Amsterdam vertrokken. Tot nu toe ben ik elke keer nog verkeerd gelopen en ook nu begon ik er weer aan te twijfelen hoe lang ik recht door moest blijven lopen. Gelukkig voor mijn medewandelaars hield ik het lang genoeg vol en namen we de juiste afslag naar het cafe. Eenmaal daar zat Ant al buiten en zijn wij naar binnen geschoven. Debestelde tafel was al leeg, dus daar maar aangeschoven. Na het bestellen van een roseetje en wat brood met kwam de rest ook gezellig binnengewandeld. Ik ben weer flink met allerlei cadeautjes verwend! Na de cadeautjes uitpakken en nog wat wachten op de laatste verjaardaggangers hebben we eten besteld. In eerste instantie ging ongeveer iedereen voor de kipsate, maar uiteindelijk werd er ook wat spaghetti met gamba's en spinazie en wat lamsvlees besteld. Errug lekker en voor een , volgens mij, zeer vriendelijke prijs. Ik vind het altijd wat engig om veel " onbekende" mensen bij elkaar te gooien, maar zoals elk jaar gingh et ook dit jaar weer prima, en waren we volgens mij in de verre omgeving te horen....

rond half tien de weg naar huis weer aanvaard. Eenmaal thuis snel het bloemetje van Wendy op de bar geplaatst (staat er erg goed), de bloemen van het werk in het water gezet en de cd van Anna in mijn werktas gedaan (de compositie is goed Anna, ik zit al de hele dag achter mijn computer mee te wiegen). Ook heb ik een heerlijk leesboek gekregen (het is weer bijna vakantie!!), is mijn alcoholkast weer aangevuld en kan ik naast de nodige echt nodige dingen ook een beginnetje maken met het sparen voor leuke dingen in mijn nieuwe huisje.

nou, nu roept het werk weer harder dan ik hebben kan, dus ik ga die mailbox weer legen en mijn eeuwig kwebelende en met dingen gooiende collega vermoorden. Ciao!