Tot vochtige ogen geroerd... (Olympic update nr. 21)

Ik vind het altijd prachtig om naar het volklied van de USA te luisteren, maar het Nederlandse is ook prachtig en vooral als je in de verte nog wat Nederlandsers mee hoort zingen en de ogen van Marianne steeds vochtiger ziet worden. Het is altijd mooi om te zien. Een sporter die in eerste instantie koel blijft en dan op het podium emotie laat zien.

Ik vind het ook wel jammer dat ze niet alle drie de volksliederen laten horen, want het is toch een speciaal evenement en het geeft toch altijd een kik als het volklied voor je wordt gespeeld ... Nou ja, nu maar duimen dat we morgen of / en overmorgen nog een keer ons eerste nummer te horen krijgen....