Volwassen ...

Ik zat vrijdag met een vriendin gezellig bij de Schutter in Amsterdam te eten en het gesprek kwam op volwassen worden. Vroeger, op de middelbare school leek 25 jaar al zo'n volwassen leeftijd. Beter gezegd, als brugpieper keek je al op tegen al die laatste jaars! Die waren al zo stoer en volwassen. We hadden met vriendinnen onderling al discussies wanneer je aan kinderen zou beginnen. Een enkeling riep 20 jaar, de meeste kozen toch voor een veiligere leeftijd van 25 jaar, want dan kon je eerst aan je carriere werken (heel lief gedacht).

Toen ik 18 jaar was leek 25 jaar mij nog heel ver weg, wat zou er in al die jaren nog wel niet gebeuren? nou achteraf gezien kan ik zeggen dat ik wel veel kennis heb opgedaan, maar soms vraag ik mij af of ik 9 jaar later nou zou heel veel meer volwassen geworden ben...en als ik dan naar mijn ruim 8 jaar oudere zus kijk, vraag ik mij af of dat de komende jaren nou met hele grote stappen vooruit zal gaan...

En de kinderen... nou ja, de 25 heb ik kinderloos al gepasseerd en het zou mij niets verbazen als dat bij de 30 grens ook nog steeds zo is. En die gedachte over voor je 25ste carriere maken was ook grappig. Volgens mij was ik net met mijn opleiding klaar en begin ik pas nu langzaamaan met het ding carriere.... Zo zie je maar!