Sven in het nieuws....
De titel van Sven is ook een beetje van vader Yep
Collalbo – Vier gebalde vuisten waren zaterdag typerend. Net als het spreekwoordelijke ene beeld, zeiden ze meer dan duizend woorden. Het ene stel vuisten was van Sven Kramer, het andere van zijn vader Yep. Het contact tussen de twee was er, vlak na de finish van een historische 1500 meter-rit. Daarin legde de Friese schaatser de basis voor het winnen van de Europese kampioenschappen dit weekeinde op het buitenijs van het Italiaanse Collalbo. Zijn eerste allround-titel. En die was ook een beetje van pa Kramer.
GERARD BOS
Sven Kramer eet, drinkt en slaapt schaatsen. Ademt schaatsen en ís schaatsen. Ergens aan meedoen, betekent willen winnen. Bij zijn debuut in 2004 op het EK werd hij meteen tweede, maar ook voor de Fries is second place the first loser, zoals een Engelse tegeltjeswijsheid luidt. En nog los van de honger naar een titel, wilde Kramer zich ook revancheren voor het totaal mislukte EK van vorig jaar. Een verkeerd schaatspak verknoeide het voor hem op de 500 meter, waarmee zijn titelkansen destijds in Hamar al na dag één de prullenmand in konden.
Een schril contrast met dit weekeinde. Op papier werd de strijd om de titel gisteren pas beslist op de tien kilometer, maar in de praktijk viel de beslissing al een dag eerder. De 1500 meter van zaterdag had alles in zich waar een titanenstrijd op een kampioenschap aan hoort te voldoen. Zenuwen, fouten, elkaar niet of nauwelijks iets toegeven, toppresteren en euforie.
Collalbo – Vier gebalde vuisten waren zaterdag typerend. Net als het spreekwoordelijke ene beeld, zeiden ze meer dan duizend woorden. Het ene stel vuisten was van Sven Kramer, het andere van zijn vader Yep. Het contact tussen de twee was er, vlak na de finish van een historische 1500 meter-rit. Daarin legde de Friese schaatser de basis voor het winnen van de Europese kampioenschappen dit weekeinde op het buitenijs van het Italiaanse Collalbo. Zijn eerste allround-titel. En die was ook een beetje van pa Kramer.
GERARD BOS
Sven Kramer eet, drinkt en slaapt schaatsen. Ademt schaatsen en ís schaatsen. Ergens aan meedoen, betekent willen winnen. Bij zijn debuut in 2004 op het EK werd hij meteen tweede, maar ook voor de Fries is second place the first loser, zoals een Engelse tegeltjeswijsheid luidt. En nog los van de honger naar een titel, wilde Kramer zich ook revancheren voor het totaal mislukte EK van vorig jaar. Een verkeerd schaatspak verknoeide het voor hem op de 500 meter, waarmee zijn titelkansen destijds in Hamar al na dag één de prullenmand in konden.
Een schril contrast met dit weekeinde. Op papier werd de strijd om de titel gisteren pas beslist op de tien kilometer, maar in de praktijk viel de beslissing al een dag eerder. De 1500 meter van zaterdag had alles in zich waar een titanenstrijd op een kampioenschap aan hoort te voldoen. Zenuwen, fouten, elkaar niet of nauwelijks iets toegeven, toppresteren en euforie.
Rappe tijd
Doordat Kramer op de schaatsmijl dicht bij zijn enige rivaal Enrico Fabris bleef en maar nipt verloor, mocht hij met voorsprong de laatste dag in. Het was slechts een van de vele aspecten die opgesloten zaten in de gebalde vuisten van vader en zoon. Zoals ook de rappe tijd van 1.44 - nota bene op een buitenbaan - én het besef dat Kramer met de megarace zijn eerste allround-titel zo goed als veilig had gesteld. Iets dat vader Yep nooit lukte.
Tenminste, niet echt. Want in 1983 was Kramer senior hooguit de morele winnaar van de Europese kampioenschappen. Door hevige sneeuwbuien werd het in Den Haag verreden kampioenschap danig beïnvloed en Kramer senior, die tot de laatste afstand leider was, werd er het slachtoffer van. Hilbert van der Duim won de Europese titel, pa Kramer restte zilver.
De pech zorgde voor een wrange nasmaak in huize-Kramer. Niet voor niets zei Sven Kramer zaterdag dat zijn pa vader al eens ‘geflest’ was. Het gaf een extra lading aan de gebalde vuisten van de twee. Vuisten, die gistermiddag opnieuw de lucht in gingen toen Kramer junior door een gedegen tien kilometer definitief de status verwierf van eerste Friese Europees kampioen sinds Rintje Ritsma in 2000 en volgens de statistici van de KNSB ook die van jongste Europees kampioen ooit.
Zowel Kramer als zijn coach Gerard Kemkers spraken er al voor het toernooi over. Hoe graag de jonge Fries eens een allround-toernooi wilde winnen en hoe leuk het zou zijn als dat in Collalbo eindelijk zou gebeuren. Waarbij ‘eindelijk’ een rekbaar begrip is, want omdat hij in zijn derde seizoen bij de senioren zit, wordt snel vergeten dat de man uit Oudeschoot nog maar twintig jaar is.
Toch is Kramer junior al van uitzonderlijke klasse, meer ook dan zijn vader ooit was. Yep Kramer voelde zich op de tribune ook een beetje winnaar, dus erg is dat niet. En voor zijn zoon is de kop eraf en dat belooft nog wat voor het WK allround in Heerenveen volgende maand. Want ook op dat toernooi wil Kramer wel eens op de hoogste trede van het ereschavot staan.
Doordat Kramer op de schaatsmijl dicht bij zijn enige rivaal Enrico Fabris bleef en maar nipt verloor, mocht hij met voorsprong de laatste dag in. Het was slechts een van de vele aspecten die opgesloten zaten in de gebalde vuisten van vader en zoon. Zoals ook de rappe tijd van 1.44 - nota bene op een buitenbaan - én het besef dat Kramer met de megarace zijn eerste allround-titel zo goed als veilig had gesteld. Iets dat vader Yep nooit lukte.
Tenminste, niet echt. Want in 1983 was Kramer senior hooguit de morele winnaar van de Europese kampioenschappen. Door hevige sneeuwbuien werd het in Den Haag verreden kampioenschap danig beïnvloed en Kramer senior, die tot de laatste afstand leider was, werd er het slachtoffer van. Hilbert van der Duim won de Europese titel, pa Kramer restte zilver.
De pech zorgde voor een wrange nasmaak in huize-Kramer. Niet voor niets zei Sven Kramer zaterdag dat zijn pa vader al eens ‘geflest’ was. Het gaf een extra lading aan de gebalde vuisten van de twee. Vuisten, die gistermiddag opnieuw de lucht in gingen toen Kramer junior door een gedegen tien kilometer definitief de status verwierf van eerste Friese Europees kampioen sinds Rintje Ritsma in 2000 en volgens de statistici van de KNSB ook die van jongste Europees kampioen ooit.
Zowel Kramer als zijn coach Gerard Kemkers spraken er al voor het toernooi over. Hoe graag de jonge Fries eens een allround-toernooi wilde winnen en hoe leuk het zou zijn als dat in Collalbo eindelijk zou gebeuren. Waarbij ‘eindelijk’ een rekbaar begrip is, want omdat hij in zijn derde seizoen bij de senioren zit, wordt snel vergeten dat de man uit Oudeschoot nog maar twintig jaar is.
Toch is Kramer junior al van uitzonderlijke klasse, meer ook dan zijn vader ooit was. Yep Kramer voelde zich op de tribune ook een beetje winnaar, dus erg is dat niet. En voor zijn zoon is de kop eraf en dat belooft nog wat voor het WK allround in Heerenveen volgende maand. Want ook op dat toernooi wil Kramer wel eens op de hoogste trede van het ereschavot staan.
En dan meteen ook nog even een ouder stukje van nrc.nl ...
Collalbo, 13 jan. Er zijn niet veel schaatscoaches die hun pupillen aan het begin van een vijf kilometer de opdracht geven negen seconden van het wereldrecord af te rijden. Dat Gerard Kemkers dat gisteren in Collalbo aandurfde met Sven Kramer, zei veel over de vorm waarin de jonge Fries op dit moment verkeert. En Kramer is er de man niet naar om zijn coach teleur te stellen: bij het invallen van de duisternis verpletterde hij het wereldrecord in de buitenlucht niet met negen, maar met tien seconden.
Het leven van een schaatser lijkt zo simpel, voor wie de krameriaanse wijsheden gisteren beluisterde. De 20-jarige krachtmens sloot de eerste dag van het Europees kampioenschap af met een minieme voorsprong in het algemeen klassement op de Italiaanse titelhouder, Enrico Fabris. „Ik dacht: ik moet nu maar even pijn lijden, anders loop ik morgen weer achter de feiten aan.” Kramer doelde daarmee op Fabris’ favoriete afstand, de 1.500 meter, die vanmiddag wordt gereden. Daarop verdedigt Kramer een voorsprong van een kwart seconde. Mocht Fabris op de schaatsmijl uitlopen, dan heeft Kramer op de slotdag „vijfentwintig rondjes om daar weer wat aan doen”.
Het leven van een schaatser lijkt zo simpel, voor wie de krameriaanse wijsheden gisteren beluisterde. De 20-jarige krachtmens sloot de eerste dag van het Europees kampioenschap af met een minieme voorsprong in het algemeen klassement op de Italiaanse titelhouder, Enrico Fabris. „Ik dacht: ik moet nu maar even pijn lijden, anders loop ik morgen weer achter de feiten aan.” Kramer doelde daarmee op Fabris’ favoriete afstand, de 1.500 meter, die vanmiddag wordt gereden. Daarop verdedigt Kramer een voorsprong van een kwart seconde. Mocht Fabris op de schaatsmijl uitlopen, dan heeft Kramer op de slotdag „vijfentwintig rondjes om daar weer wat aan doen”.
eerste tekst: Friesch Dagblad, twee tekst NRC.nl en foto ook van NRC.nl
2 comments:
Hee Liselotte,
Zie toevallig mijn eigen verhaal zomaar terug op jouw website. Groot schaatsliefhebster zo te zien.
En goed van je dat zowel naar ons (Friesch Dagblad) als naar NRC en de rest verwijst als bron... Dat doet lang niet iedereen. Altijd leuk als mensen onze verhalen leuk vinden, vinden wij als sportredactie.
Complimenten voor je blog en succes.
Groeten Gerard,
sportredactie Friesch Dagblad
Graag gedaan, en idd een erg leuk stuk!
Post a Comment