OXL - het oksel(maand)verbandje

Weg klotsende oksels
[20 februari 2007] Tekst Aimée Kiene

Er zat geen geld in de drankenhandel, dus investeerden Lodewijk Hoes en Erik van den Boogaard in inlegkruisjes – voor onder je oksels. ‘Ik dacht eerst: You’re kidding me, Wat een gefriemel.’ Inmiddels liggen hun OXL PADS bij de Etos.

Erik van den Boogaard en Lodewijk Hoes dachten lange tijd dat het grote geld te halen was in de drankenindustrie. Ze waren in de weer met smoothies en gekoelde theedranken. Ze bedachten zelfs een nieuwe drankje op basis van sojamelk: SoYou.
Maar het ging moeizaam. Een drankje in de schappen krijgen bleek een kostbare onderneming. Zoveel kapitaal hadden de mannen niet. Hoes herinnert zich een moment in de afgelopen zomer waarop hij dacht: ‘Het gaat niet lukken.’
Op dat moment rinkelde zijn telefoon. Compagnon Van den Boogaard aan de lijn: ‘Ik heb een idee.’ Het gesprek dat volgde, ging ongeveer zo:
Van den Boogaard: ‘Ik wil iets maken tegen zweetplekken. Iets dat absorbeert en dat je in je trui plakt.’
Hoes: ‘You’re kidding me. Een lapje voor onder je arm? Wat een gefriemel. Daar heb ik geen gevoel bij.’
Van den Boogaard: ‘Maak je geen zorgen. Dit gaat werken.’
Hoes: ‘Als je mij er maar niet mee lastig valt.’

Toch is het idee inmiddels uitgevoerd – en een redelijk succes. De ‘OXL-pad’ (‘Een inlegkruisje voor onder de oksels’) ligt in de winkel; Etos heeft een paar duizend doosjes besteld.
En dat allemaal omdat Van den Boogaard op die warme dag in Amsterdam langs een tramhokje reed, waar hij een meisje zag hannesen met een deodorant. ‘Ze spoot deodorant in haar truitje. Ik dacht: dat moet toch anders kunnen. Als je iets in je kleding stopt dat het zweet opvangt, heb je geen vlekken meer én je gaat minder stinken.’

Vertrouwelijk
Dit idee had nog lang in het hoofd van Van den Boogaard kunnen blijven zitten als hij met Hoes niet toevallig op een beurs tegen een Italiaanse fabrikant voor dameshygiëne (maandverband, tampons, inlegkruisjes) was opgebotst.

Hoes: ‘Ik heb Erik echt naar die jongens toe geduwd. Als ze verstand van maandverband hebben, kunnen ze jouw plannetje ook uitvoeren, zei ik.’ Van den Boogaard, bang om zijn uitvinding kwijt te raken, deed in alle omzichtigheid zijn plannen uit de doeken. Er kwam zelfs een non-disclosure overeenkomst aan te pas; een afspraak om de informatie vertrouwelijk te houden.

Na dit eerste bezoek verscheurden de Italiaanse fabrikanten de visitekaartjes van Hoes en Van den Boogaard. ‘Ze vonden het een raar idee, vertelden ze ons later’, zegt Van den Boogaard. ‘Maar wij bleven aandringen en toen gingen ze toch iets voor ons maken.’
Inmiddels verkochten de heren de naam SoYou (van de sojadrank) aan een Engels bedrijf. Met dit geld konden de ontwikkelingskosten van het nieuwe product worden betaald. Ook hadden ze een investeerder achter zich, die hen een bedrijfsruimte aanbood in een stal.

Borstvoeding
De Italiaanse fabrikant baseerde het eerste ontwerp van de oksel- pads op hun zogenaamde zoogcompressen: katoenen rondjes, die gebruikt worden door vrouwen die borstvoeding geven. De oksel-inlegkruisjes zijn van hetzelfde materiaal gemaakt als deze rondjes.

Van den Boogaard maakte het ontwerp. Hij knipte en tekende naar eigen inzicht. ‘Ik ben een amateur. Kijkend naar mijn eigen oksel kwam ik op de ideale vorm. Niet te lomp, niet te klein.’
Het resultaat: twee ovaalgevormde delen die dubbel geklapt kunnen worden. Het lijkt inderdaad op een maandverbandje, maar dan breder, gemaakt van drie laagjes katoen met een flink absorptievermogen. Het okseldoekje moet een glas water kunnen verwerken.

Het eerste prototype had een smalle kleefstrip in het midden. Dat bleek te weinig. Hoes: ‘We hebben die dingen zelf uitgebreid getest. Aan het eind van de dag vonden we ze terug in onze boxershorts. Dat kon natuurlijk niet.’ In een tweede versie werd daarom de hele achterkant van de oksel-pad klevend gemaakt.’

De naam voor het product was een volgend vraagstuk. Axil , bedacht Van den Boogaard. En Dupp, (Disposible Underarm Perisperation Pad). Uiteindelijk viel de keus op OXL pad. ‘Dat betekent in het buitenland natuurlijk niks, maar het is makkelijk uit te spreken en als beeldmerk werkt het grappig.’

De Etos was meteen geïnteresseerd, nadat er een proefpakketje was opgestuurd. Niet zo gek, zeggen Van den Boogaard en Hoes. Zij ontdekten tijdens het ontwerpen van de OXL pads dat ongeveer honderdduizend Nederlanders lijden aan oksel-hyperhidrosis, een aandoening waarbij de zweetklieren overuren maken en de transpiratie daardoor excessieve vormen aanneemt. Vandaar dat de groothandel voor apotheken ook interesse toont.

En de heren blijven aan de slag met absorberend materiaal. Een volgend project is maandverband, tampons en inlegkruisjes van puur katoen, bedoeld voor vrouwen die allergisch zijn voor verband met synthetisch bewerkte materialen erin. Hoes: ‘We hadden niet gedacht dat we ooit nog eens met vrouwen in de kroeg bloedserieus over maandverband zouden staan praten.’

Stuk uit de Volkskrantbanenkrant - http://volkskrantbanen.volkskrant.nl