Leven als een voetbalvrouw (maandag 16 april)

Maandag is al weer de laatste volle dag in Barcelona. Heel jammer, want van mij mag dit nog veel langer gaan duren .... wat een heerlijk relaxte leventje!

Na weer een relaxte nacht, sta ik weer op en ga lekker douchen. Zoals wel vaker deze week halen we een muffin bij Starbucks, wandelen we naar de overdekte markt op Rambla, zoeken een metro-ingang en we gaan richting Park Guell. Voor het eerst komen we bordjes tegen die ons vertellen waar we heen moeten, maar opeens zijn we al kletsend die bordjes kwijt ... Oeps ....

Dus pakken we op de gek de eerste straat omhoog en we wandelen redelijk recht omhoog. Beetje vermoeiend (mooie kuitspieren krijg ik er van ....... en ook de billen... wat fijn dat we telkens omhoog en naar beneden lopen), maar redelijk snel staan we ons snuffertje voor een van de ingangen van het park. Al fotoschietend wandelen we door het park, eten een kilo aardbeien weg (de ananas bewaren we nog even) en zo komen we aan bij het Eftelingdeel van het park. Pfffff, wat een mensen hier. Toen ik hier veertien jaar geleden stond, was hier helemaal niemand. Was dit niet interessant, kon ik rustig op de foto.... nu is het anders, en kan ik niet zo maar alleen op de foto. Gelukkig hebben we er wel heel erg veel kunnen schieten met andere mensen erop ....

Vervolgens wandelen we weer een stukje omhoog naar dezelfde ingang cq uitgang en lopen naar een andere metrohalte en gaan naar het strand om te genieten van de zon op het strand (jaja, het is weer heeeeeeeerlijk weer). Boven lopen we langs CDLC...Carpe Diem Lounge Club, de tent van Patrick Kluivert (of is ie nou van Angela... de verhalen lopen een beetje langs elkaar). We schieten een foto van de stylische ingang en wandelen dan het strand op om even te zonnebaden. Eindelijk weer een keer met de voetjes in het zand (maar met het achterwerk op een handdoek, want ik HAAT zand),de voetjes in de zee en een heerlijk verse ananas voor in het mondje.

We zouden met Charlotte, een vriendin van mij die nu in Barcelona zit, gaan lunchen, maar zij kan een extra les volgen en grijpt deze kans. Wij besluiten dan onze kans te grijpen en aan te schuiven op het terras van CDLC om te kijken naar een groep huisvrouwen die overduidelijk een uitje heeft, naar alle mensen die lopen rond te kijken en naar het menu ..... wat een heerlijkheden staan hier op!!! Ik weet niet wat ik moet kiezen.... Uiteindelijk ga ik voor een slade met gamba's en Anna voor een salade met een heerlijk geitenkaasje en walnoten. Natuurlijk moeten er ook nog de nodige tropische foto's (inclusief het graalsje rose bij de lunch) genomen worden, want de club is behoorlijk hip in de aankleding.

Na de salade begint de zon behoorlijk op mijn rug te branden en wisselen Anna en ik van plek. Als we om de dessertkaart vragen, krijgen we de rekening gepresenteerd... nou ja zeg... Met de rekening in de hand huppel ik naar de (nederlands sprekende) serveerster en vraag of ik de rekening mag ruilen voor de menukaart omdat we graag nog een dessert willen kiezen. Anna kiest voor mangoijs, en ik voor citroenijs. Die twee blijken na een uitwisselingsproject heerlijk te combineren. Weer een ideetje voor de hete zomer die ons te wachten staat in Nederland.

Na twee uurtje mijmeren over het leven van een voetbalvrouw verlaten wij de tent weer (deze keer maar om de cuenta gevraagd, das misschien iets duidelijker) en ploffen neer op het strand om een hotte spanjaard/italiaan/amerikaan of wat ie ook was in de gaten te houden die met zijn hondje loopt te ravotten (die hond had trouwens wel een voetfetish, want ik had 'm net iets daarvoor bijna de zee in geduveld omdat ik aan mijn tenen zat te snuffelen en ik mij rot schrok).

Als de wind wat verder opsteekt en het rond zessen is pakken wij onze spullen in en wandelen weer richting het appartement.

Hier pakken we de koffers alvast in, trekken onze hippe outfitten aan voor een afscheidsdrankje en wandelen we richting Rubi, de lounge tegenhanger van Milk. Helaas is Rubi erg rood, erg loungerig en zijn de porties eten erg klein!! (het sausje over het eten was overigens wel heelrijk)

Een beetje kriebelig van de lounge wandelen we weer naar buiten, nemen een omweg en belanden bij Milk voor een allerlaatste traditioneel drankje (oke cocktail). Helaas zijn hier geen plekken meer, zijn we aardig verbrand en besluiten we terug naar huis te gaan. Dan morgen maar een afscheidsdrankje bij Starbucks .....

Voor meer info over CDLC: http://www.cdlcbarcelona.com/v4/index.htm