Woensdag 5 september .... wat een grote injectiespuit!

Vandaag had ik Corrientes moeten rondlopen, maar ik word nog steeds in Colonial Pelligrini wakker. Tegenvaller. En dan te bedenken dat ik de helft van de excursie en de helft van de dieren niet gedaan en gezien heb. Blugh. En dan voel ik me ook nog eens superkut..... De afgelopen twaalf uur heb ik niets meer gegeten en eigenlijk ook niets meer gedronken. Het gevoel aan een stuk door te moeten overgeven is minder, maar de conditie is superslecht. De koorts is mede door de uitdroging hoog. Gelukkig komt de arts snel....

Moet dat?

Al snel begin ik me af te vragen of ik zo blij moet zijn met de arts. Natuurlijk gaat alles in het Spaans en Regi is helaas niet aanwezig. Die is in Mercedes. Gebroken door vermoeidheid, pech en door de tqaalbarriere probeer ik uit te leggen dat ik Sarcoidose heb (begrijpen ze niet) en dat ik eerder medicijnen heb gehad. Dat begrijpen ze wel (altijd handig recepten bewaren) en daar ligt dan ook de oorzaak. Het geheel moet van de antibiotica en de ibruprofen komen. Prima...wat nu... vervolgens moet ik slikken als ze wat onrustig met een enorme spuit rond loopt...... de ampul met spul wat gebruikt moet worden isook enit mis en ik trek zo mogelijk nog witter weg. Voorzichtig vraag ik of de injectie in de arm moet..... Nee.... in het achterwerk, dus of ik even op mijn bed wil gaan liggen. Vervolgens zak ik er bijna door hen van schrik, wat een gemeen goedje is dat zeg, en veel ook! Maar daarna moet ik alweer opletten over de uitleg over water met mineralen en pilletjes voor na de stoelgang. Een beetje misselijk val ik daarna in slaap.

Wat beter...

Als ik mij rond een uur of vier nog steeds beroerd voel, vraag ik regi mijn paps te mailen.... wellicht dat die nog ideeen heeft. Niet heel veel later gaat het uiteindelijk toch nog beter. Door de mineralen valt het uitdrogingseffect langzaam weg en word ik weer helder in het hoofd en ook mijn maag wordt beter (door de prik). Nog steeds krijg ik niet meer weg dan yoghurt, maar het is iets! En dat is ook neits te laat ook, want moren MOET ik reizen, want dan zijn er aan het einde van de dag geen kamers meer vrij....

Redelijk opgelucht ga ik slapen.....

PS

Vergeet ik toch helemaal te vertellen over de vleermuis die mij gezelschap heeft gehouden. Er is een vleermuis de Lodge binnengevlogen tijdens het vervangen van het dak en sindsdien hebben ze die nog niet kunnen vangen. De eerste nacht hoorde ik hem alleen onder het dak, maar de nacht erna kwam ie te voorschijn om rondjes te vliegen. Gelukkig hield ie iedere keer na een keertje of vijf op, behalve deze laatste nacht....toen had ik namelijk de ramen wat open staan en kwam die op bedhoogte voorbij. Maar omdat er horren voor de ramen zitten kon ie natuurlijk niet naar buiten. Moest ik alsnog de ramen dichtdoen, want de windvlagen en het klapperen van de vleugels was toch wat angstaanjagend.... Daarna was het voor het arme beestje ook niet meer interessant en ging ie de nok ook weer opzoeken...