Perfect gelukkig

Laatst had ik het er met iemand over waneer je nou perfect gelukkkig bent. Of wanneer je dat voor het laatst was. Natuurlijk ben ik regelmatig gelukkig. Als ik het heerlijk weer is en ik hang met met vriendinnen en een wijntje op het terras. Of als ik heerlijk op een strand lig, niets hoef te doen en een boek lees.... Of als alles in de sportschool is gegaan zoals ik wil en ik overal nog een extra herhaling of extra gewicht bij heb kunnen doen... maar perfect gelukkig?

Perfect gelukkig was ik als het herfst werd, het heel zacht miezerde, ik een paard/pony kon zadelen en lekker buiten kon gaan rijden. Eventueel nog een hond erbij en heerlijk die stille nauur in waa je niemand tegen kwam. Waar de druppels af en toe van de bomen vielen en de motregen een soort stiltje gordijn vormt. Heerlijk.Dat is al weer lang geleden en ik mis het iedere herfst weer opnieuw.....

Maar die weemoed maakt het wellicht ook wel een "perfect gelukkig " moment Iets was is geweest, wat waarschijnlijk niet meer terugkomt, maar waar ik nog steeds dromerig, weemoedig en blij van word als ik er aan denk....