Los tijdens de Agroep (zaterdag art two)

Na wat hangwerk en een eetbreak gaan we weer klaarstaan voor de 500m mannen. Merdeka is ondertussen er ook bij komen staan. We staan weer op volle sterkte. Ik heb ondertussen ondervonden dat de Russische vrouwen voornamelijk Russisch spreken (op een uitzondering na). Erg jammer, want er stond nog een vraag voor de Russische delegatie sinds het afgelopen schaatseizoen… nou ja, morgen poging twee.
Het is leuk te zien dat George (eh Joji) ons herkent en dat Tucker het nog steeds geweldig doet! Ook de Finnen entertainen ons prima. De 500m vliegt letterlijke n figuurlijk voorbij en ook de 1500meter vrouwen gaat goed. Vlak voor de pauze zijn mijn vader en zus binnengekomen en in de volgende break ren ik dus even snel naar de zittribune om te kijken of ze zich vermaken (mijn paps dan voornamelijk) en of ze lekker zitten. Dat doen ze letterlijk en figuurlijk. Ze zitten recht voor de 5km start op de tweede rij en kunnen dus en de starts goed zien en de aanwijzingen van de coaches… way to go Anna! Je mag altijd de regie over het bestellen van de kaartjes hebben (mede namens zus en paps)!
Precies op tijd voor de start van de 5kilometer mannen sta ik weer op mijn eigen stekkie en bedenk me dan dat ik het eerste deel best bij mijn paps had kunnen hangen. Sorry voor de schaatsers, maar het is wel eens spannender geweest. Maar des te meer races er geweest zijn, des te spannender het wordt, met een geweldige rit van Sven als hoogtepunt. Geweldig als hij al zijn binnenlandse en buitenlandse tegenstrevers verslaat. Vooral Fabris (en Davis).

Tijdens een van de dode momenten hoor ik nog wel dat ik wat gemist heb, mr. labrie heeft ons nog even aangedaan...... Met twee oorbellen en al....

Hierna besluiten we wee te gaan….. de out of competition slaan we over. Anna en ik gaan weer even langs de AH (zo’n leuke winkel en zo leuk voor het bedenken van scenario’s) en duiken daarna de auto in om naar het hotel te gaan. De rest zit daar al achter de warme choco. Terwijl zij hun makken leegdrinken kleden wij ons snel om daarna snel naar Buurman te gaan.
Na een lekkere en voedzame maaltijd (wel een beetje vaag personeel, zo nu en dan, hahahahahhaa, of lag dat nou aan mijn directheid cq ongeduld) vallen we toch bijna echt om van de slaap. Na een kopje thee wandelen we allemaal naar onze auto’s om vervolgens in drie verschillende richtingen uit te waaien… Op naar Manic Sunday!