Manic Sunday

Zondag is voor mij altijd een uithang- en uitslaapdag. Vandaag dus ook! Schaatsen start laat vandaag dus ik kan met een gerust hart lekker doorpitten en wakker worden als het buiten licht is. Heerlijk, dit is wat weekend is!
Na een verkwikkende douche maak ik eerst even een fruitshake om de nodige vitamientjes binnen te krijgen en daarna wordt het weer puzzelen voor een evenwichtig eetpakket voor in Thialf. Zondag is nooit mijn favodag in Thialf. Veel te druk en te veel kids. Gisteren hebben we vierkids voor ons vandaan moeten plukken toen we ons omkeerde om eten te pakken. Sorry hoor ga hier zelf even vanaf acht uur hangen…. Ook het aantal mensen die geen flauw idee hebben van wie er langs schaatsen (je vraagt je af of ze ooit uberhaupt wel eens schaatsen hebben gekeken op tv als ze Remco Olde Heuvel voor Jan Bos aanzien) neemt grote getalen aan. Maar de grootste hekel heb ik wellicht aan het biergezuip. Je gaat verdorie nar een sportwedstrijd. Dan ga je toch geen bier lopen tanken in het stadion? Nou ja, ik zal het wel nooit begrijpen…. Maar het roken binnen is in ieder geval gestopt!

Anyway,als we Thialf binnen lopen moeten we opeens voor een dranghek wachten. Dat is ons nog niet eerder gebeurt. Verrassend! Voor ons staan een stel meiden die luidruchtig roepen dat Vincent labrie’s naam telkens verkeerd wordt omgeroepen, het is ten slotte een Franse naam en bij mijn volgende wakkere moment hoor ik ze hardop denken dat Labrie hen wellicht wel stalkt, want hij is gisteren (terwijl zij langs de baan stonden) wel 6 keer langs komen rennen…. Zucht…. Laat ons wakker worden langs de baan, niet tussen dit gebrabbel. Sporters die uitrennen die opeens worden gestalkt… volgens mij is stalken in dit opzicht sporters opwachten bij de uitgang voor een handtekening of foto, ze storen tijdens hun warming up voor een handtekening en kijken waar ze wonen en er dan langs lopen.. en sporters die fans gaan stalken… neh, gaat er gewoon niet echt in….. tegen de tijd dat ik mij ga afragen hoe ze haar uit de plee houdt als ze naar de wc gaat (zoooo lang) mogen we eindelijk naar binnen. Thank God.

Onze plek bij de hekken is weg, maar dat is maar goed ook, want de vrouw met de koeienbel is weer gearriveerd… Dan maar iets dichter bij de start en voor een tv. Wellicht ook wel leuk voor tijdens een eventueel vage rit. Als we alles hebben uitgestald is het wachten op de rest. Ik hoop maar dat ze niet te lang op zich laten wachten, want ik moet naar de wc, en best nodig. Als ik echt bijna op springen sta, komen madelon en Eef binnen. Mooi… na even kort kletsen daal ik af in Thialf om naar de wc te gaan. Bij de wc´s aangekomen zie ik dat de mannenwc open is, maar die van de vrouwen niet. Omdat ik toch in een actiegerichte mood ben dit weekend, wandel ik ff naar het verkooppunt om te vragen of de wc´s open kunnen. Dat kan…. En even later gaan de wc´s open. Een baggerlucht komt me tegemoet, maar ik kan in ieder geval mijn blaas legen!
Als ik weer naar buiten loop, loop ik tegen onder andere Sayutin op. Nieuwe poging om even iets te vragen, wellicht dat ik nu wat meer te weten kom. En inderdaad, ik kom meer te weten… altijd handig die schaatsers die Engels spreken. Alleen niet helemaal het antwoord wat ik zocht. Nog even verder zoeken dus…. Wat is die man touwens ontzettend lang! Ik stond de hele tijd omhoog te kijken hahahahahahahaha
Daarna snel weer terug, want de Bgroep was ondertussen al gestart. De afstanden vallen een beetje tegen. Overall gezien is de vrijdag toch de leukste dag. Maar niet getreurd, we gaan er weer vrolijk tegen aan. We zien wat oude en nieuwe favo´s langs komen en checken heel af en toe onze stembanden…. Nee, niet helemaal in topconditie. Vlak bij ons komt een Japanner te staan met een koffer aan de hand en een stoere camera in de andere hand. Die weet zo nog niet wat ie gaat beleven (en dat blijkt later ook wel een beetje uit het lichtelijk verbaasde gezicht). De Bgroep gaat redelijk rustig voorbij en achter ons wordt het langzaamaan drukker. Als de Agroep start staan er kinderen om ons heen en een vent die heel luid en duidelijk alles wat ie denkt hardop met iedereen deelt. Anna heeft het zwaar met het roulerende schema van de kids naast haar (die denken dat de nederlanders wel een rondje handtekeningen gaan doen en dus alleen nederlandse handtekeningen willen) en Mer staat met die schreeuwende man naast haar ook niet echt relaxt. Tot overmaat van ramp begint hij Renate Groenewold ok nog uit te schelden voor arrogant als zij warmloopt en niet stopt om een handtekening uit te delen. Antisportfans!

Tijdens de races komt Kip Carpenter nog even langs met kaartjes. Ik denk zo lief te zijn dataan een van die kids te geven, waarop die luidruchtige man zegt dat zijn kind dat niet wil, ze zijn lid van een andere bank, dus hier zijn ze niet van gediend… oh okay… maar ik kan het niet laten een opmerking te brabbelen als hij uit zijn dak gaat bij het zien van Annette en Marianne… die zijn ook van die bank hoor!!!

Anyway, het leukste van de dag is toch de teampersuit. We blijven alleen even hangen voor de mannen. Dat is een leuke competitie en we schreeuwen de longen uit ons lijf… voor diverse teams! Nadat de mannen hun zoveelste ererondje hebben gemaakt gaan wij terug naar het hotel. We hopen daar nog even de vrouwen op tv te zien langsscheuren, maar dat lukt niet, omdat de wedstrijd van Heerenveen thuis net is afgelopen. Terwijl wij de ene kant op gaan, scheuren de Mebusjes de andere kant op.
Ruim 30 minuten later vallen we op onze bedden….pfffff… even uitpuffen en warm worden voordat we wat gaan eten en stappen…. Meer hierover later!