Dag 10: Walvissen vanaf het strand spotten

27 augustus

Gisteren na de lunch richting de bus gegaan. Het lijkt wel of die steeds minder luxe wordt. Dit was gewoon een stopbus die bij elk viaduct stopte om mensen in of uit te laten stappen. maar ik kwam er prima mee op mijn bestemming, das dus goed gegaan.
Guesthouse is helemaal prima. Het ruikt er wat muffig, maar dat komt omdat er geen vermarming is. In de avond is het dus berekoud, maar daar zijn stapels plaids voor. Wel moet ik weer even ernstig wennen aan alle geluiden en lig ik de hele nacht voornamelijk wakker.

te paard
Na een heerlijk ontbijt met twee gelazen versgeperste juice, wat koffie met warme melk, vers fruit, lekkere yoghurt met muesli en cake met soort van suikerchocolade er om heen stap ik de weg op om te gaan paardrijden. Als ik de paardjes zie schrik ik er wel even van. Dat stelt weinig voor (als ik later op de dag wat normale paarden zie ben ik bijna geneigd om tegen Regina, de host, te zeggen dat ze van contactpersoon moet overstappen) maar de paardjes lopen vredig en vrolijk rond te stappen en luisteren goed. Samen met mijn gids maak ik een ommetje door een stukje berg en via twee stranden en word voor de guesthouse weer afgezet. Helemaal goed, want dat scheelt mij weer 15 minuten bergje op en bergje af klouteren.

Strand
hierna ga ik gewoon te voet naar het strand. Gisteren al een plek gezien waar ik prima op het terrasje kan hangen. Het waait nu wel behoorlijk, dus waai bijna weg als ik aan mijn lunch begin. Terwijl ik een hap neem word ik bijna van mijn stoel gestoten door de ober (meer surfdude) die een moederwalvis en jong heeft getraceerd. En zo zit ik al etend te kijken naar twee spelende walvissen. Een half uur lang zwemmen ze door de baai. Geweldig. Wat een prachtrig gezicht blijft dat. De paar uur daaropvolgend blijf ik daar lekker hangen. Ik houd ook een uitgebreid dagboek in een schrift bij en moet dat bijna nog vanaf dag 1 bijwerken. Werk aan de winkel dus!
Hierna drop ik mijn spullen in de guesthouse hang er even wat rond en zit nu achter de computer.... what a life... heerlijk! Al meot ik zeggen dat ik mijn kuiten van al dat heen en eweer geloop over de heuveltjes wel begin te voelen.
internet en computers zijn hier trouwens ruk, net als de prijzen, dus voorlopig even geen foto´s. maar zodra ik weer beter zit, plaats ik wel even wat foto´s van de walvissen in de baai

tot snel!