Berlin here we come!

Donderdag 14 mei 2009

Bijtijds stap ik mijn bedje uit. Had ik mij voorgenomen de afgelopen dagen er voor te zorgen dat mijn huisje er een beetje netjes bijstaat, heb ik dat niet echt gedaan. Nu dus snel nog even als een razende door het huis en pak dan mijn koffertje en mijn tas en stap naar buiten.
Allereerst pak ik het boemeltje richting Amersfoort om vervolgens daar op zoek te gaan naar de treinindeling van de internationale intercity. Aangezien ik het zekere voor het onzekere heb genomen, ben ik een trein eerder gegaan. Heb dus meer dan voldoende tijd om mijn zus even te bellen en te vertellen in welk deel van de trein we zitten. Die staat ondertussen ook al op Apeldoorn centraal (ook treintje eerder genomen) en is er net achter gekomen dat daar dezelfde plattegrond als op Amersfoort hangt.... En dat is niet heel handig, aangezien de letters op Apeldoorn precies tegenovergesteld hangen.

Als ik de trein instap krijg ik een berichtje of ik ook koffie wil ... jammie.... ja hoor ... en zo stapt San op Apeldoorn met twee tassen en twee bakkies koffie in en zijn we klaar voor vijfenhalf uur treinen richting Berlijn.

Langzaam trekt het Nederlandse landschap aan ons voorbij en kletsen we vrolijk voort. Al kletsend valt ons hotel. Ik had het eerste contact gelegd, maar San heeft de boeking rondgemaakt. Tot mijn verbazing heeft zij het over een heel andere buurt in Berlijn dan dat ik het heb. Ik check de hotelnaam maar eens even en wat blijkt zij heeft het over Hotel Transit, en ik over hotel Transit Loft ... Wat inhoudt dat zij ook een routebeschrijving van Hotel Transit heeft en niet van transit loft..... Al lachend rollen we Duitsland binnen en als ik bijgekomen ben, bel ik toch maar even richting hotel Transit Loft om te kijken of men ons daar verwacht. En dat doet men.

Nou prima. Is dat in ieder geval geregeld. Ik krijg nog iets mee van de routebeschrijving, maar ga er even van uit dat ik die zelf ook nog ergens geprint heb liggen. Vijfenhalf uur later stappen we uit en staan we op Berlin Hauptbahnhof. Erg groot. Erg relaxt.

We banjeren wat rond (omhoog) om te kijken of we ergens iets van info kunnen vinden over meerdaagse openbaar vervoerkaarten (we zijn zo ontzettend goed voorbereid, haha) en willen vervolgens op een infostalletje afstappen ....

Maar voordat we er op af stappen werp ik er eerst een blik op en laat me geheel in verbazing een die is lelijk ontvallen .... waarop San zich omdraait en heel hard begint te lachen en alleen maar ja kan knikken. Heel gemeen, maar wel heel knap dat je een openbare functie neemt als je ene oog omhoog kijkt en 't andere oog naar beneden en naar binnen, als je een geheel ongelijk gebit hebt en gedeeltelijk roze haar neemt als je gehele omgeving rood is .... We blijven er lachkriebels van krijgen, dus lopen we maar naar de andere kant van het station (he Starbucks) om een ander infostalletje te vinden om meteen verteld te krijgen dat we moeten omdraaien en dat we het winkeltje daar een openbaarvervoerskaart kunnen kopen. Ha blond, volgende keer eerst ff om ons heen kijken.

Vervolgens lopen we naar perron 15 (of 16) om om ons heen te kijken waar we ons kaartje af te stempelen. Aangezien onze trein meteen voor ons neus staat springen we daar maar in zonder het kaartje af te stempelen om vervolgens - terwijl we wegrijden- te zien dat er een afstempelapparaat 2 meter naast ons stond ..... heel handig, haha.

Een paar haltes verder zijn we aangekomen op Alexanderplatz en daar stempelen we eerst even ons kaartje af. Vervolgens gaan we naar beneden om daar de tram te pakken en vier haltes verder weer uit te stappen. De trein is ietwat vol, dus het kost wat moeite (toch wel handig een koffer die je voor je uit kan schuiven) om buiten te komen. Hierna is het peace of cake en staan we 5 minuten later voor de lift die ons naar verdieping drie brengt en ervoor zorgt dat we kunnen inchecken.

Snel checken we in, brengen onze spullen naar onze kamers en wandelen terug naar de tram. We lopen nu naar een halte eerder. Iets verder lopen, maar meer in de richting van waar we heen willen. Bij Alexanderplatz stappen we weer uit en beginnen wat rond te wandelen. Ik weet niet wat het weer in Nederland doet, maar hier is het zonnig en bijna strakblauw.

We krijgen allebei behoorlijke trek, wat op zich niet zo raar is, want het is ondertussen bijna half negen. We zien wel een teken van het nicolaiviertel, maar we zien nog niet zo snel restaurantjes... en de lekere geuren van een groot stuk biefstuk van 't Blockhouse trekken ons wel erg. Niet veel later zitten we aan een heerlijk Argentijns biefstukje (mjammie) met gepofte aardappel en salade...

Hierna zoeken we als gekken naar de juiste opstapplek voor de tram (we zien 'm alleen de verkeerde kant opgaan) om dus maar gewoon terug te lopen naar het station en daar richting hotel te vertrekken.