Zaterdag 07 november 2009

Vanmorgen weer bijtijds het bedje uit gerold, lekker ff onder een warme douche gesprongen en weer de vele laagjes aangetrokken. Hierna snel wat ontbijt naar achter getikt en richting de supermarkt gewandeld. Was het gisteren wat tegenvallend hoe ver de ijsbaan was, nu moeten we nog wat verder wandelen. Niet mijn hobby met zoveel laagjes aan.

Als we wat eten voor vandaag en morgen hebben ingeslagen ben ik eigenlijk wel toe aan een kop koffie, maar het koffietentje recht tegenover de baan is tot de nok toe gevuld met Nederlandse schaatsers en coaches ... beetje te veel mensen op een te klein oppervlak.

Als Anna en ik het stadion inlopen (Eef doet een poging om in haar bed van haar hoofdpijn af te komen en Mer is de stad nog even in) staat het oudere mannetje al achter onze stoelen te wachten. We krijgen te horen dat we te laat zijn. Men is al begonnen! Ehm ja ... we know. Vervolgens krijgen we een heel verhaal over dat Judith Hesse een soort bliksemspicht is. Helaas voor deze lieve meneer wordt Hesse niet veel later eruit geschoten. De rit daarna wordt ook Laurine van Riessen eruit geschoten. Lekker binnenkomen is dat. Anyway, het mannetje vertelt ons dat hij onze plekken heeft vrijgehouden en dat we kunnen gaan zitten. Verder kwebbelt hij voornamelijk tegen Anna, want ik volg dat gebitsloze Duits niet.

Ondertussen zie ik nu pas dat er een nieuw Argentijns iemand aan het front is ... Jennifer Caicedo. Van oorsprong een Colombiaanse die nu vor Argentinie uitkomt. Leuk! Gisteren hadden we ons ook al verbaasd over het hele front van Aussies .... leuk al die vernieuwing!

Tegen de tijd dat men met

Rest volgt binnenkort

It's a beautiful day...

Vrijdag, 6 novmerber 2009

Gisteren dus niet naar U2 bij de Brandenburger Tor geweest. Begreep wel dat er een witte muur omheen had geplaatst. Hoe wrang.

Anyway, bij het opstaan beetje stressdip. Het was allemaal even te veel. Na een paar uur onder de dekens en wat heet water en later toch wat ontbijt weggewerkt. Na de douche even berichtje mailtje tichting werk gestuurd. Pfffff. Adem in en adem uit ... je zit in Berlijn, een van de leukste steden van Europa! Dussss.... tig lagen kleding aan en hup naar de ijsbaan om het weekend vol met schaatsen te starten. De vorige keer dat we hier waren leek de ijsbaan echt dichter bij te liggen, maar we hebben echt de goede weg te pakken.

Als we het stadion inlopen is net de Bgroep bij de mannen afgelopen en tot onze grote verbazing zien we de naam Brock Miron voorbij rollen ... ehm ... misschien hadden we toch even naar de startlijst moeten kijken. Terwijl we ons installeren schuifelt een oudere meneer weg ... terwijl we hem nog duidelijk maken dat hij gewoon kan blijven, verteld hij dat hij met de starter meeloopt ... Terwijl we nog even genieten van het feit dat er nu stoelen op onze staanplek staan, begint de volgende afstand. Tegen de tijd dat de Agroep begint zijn we helemaal bijgekletst over het begin van de dag en hebben we alles om ons heen even goed in ons opgenomen (dat duurde laatste duurde op zich niet heel erg lang, want er was bijna geen kip, maar we moesten naturlijk wel even de nieuwe namen evalueren).

Aangezien deze schaatsdag later is begonnen dan de weekenddagen, wordt er aan de baan gegeten. En de uitslagen? De 500m mannen alleen aziaten op het podium, de 3000m vrouwen wordt gewonnen door Sablikova en met een sterk doorgegroeide Beckert... De 1000m mannen wordt geworden door (geen verrassing) Davis, met de Rus lalenkov op de tweede plek en Moon op de derde. De getrouwde Mark Tuitert wordt vierde.

Eenmaal terug in het hotel hoeven we dan ook alleen maar onder de douche te springen en daarna aan de borrel met snack te gaan in de bar. En daarna lekker naar bed. Een dipje en dan de gehele middag en avond aan een ijskoude baan kost energie....

On the road again ...

De volgende blogs gaan weer over Berlijn, maar niet hetzelfde Berlijn verhaal als hieronder.
Even van de wagen gevallen, maar dan nu toch weer achter op de laadklep geklommen en weer aan het typen...

Amsterdam, donderdag 5 november

Voor een vrije dag gaat de wekker echt veels te vroeg. Maar blijf altijd een beetje een neuroot als het gaat om het halen van vervoer naar het buitenland (ehm, niet alleen buitenland, haha). Dus sta ik bijtijds op en strompel richting douche. Toch wel goed gesport gister. Zoek kleren bij elkaar, ontbijt, check koffer, check tas en ben klaar. Pffff, waarom was ik ookalweer vroeg opgestaan?
Krap uurtje later sta ik buiten en wandel ik richting station. Schaf kaartje richting Hilversum aan en kom ruim half uur later aan op Hilversum. Stap uit, wandel snel naar de stationhal en bedenk wat ik nu ga doen... ah, vast kaartje voor de terugreis halen ... Tijdschriftje halen (moet een andere pakken, deze was zonder lipgloss en deze maand zit er lipgloss bij, dus moet een nieuwe pakken en kiezen uit drie kleuren) en wandel wat heen en weer op zoek nar de treininrichting... Die hing hier toch ergens? Of doen ze daar op Hilversum niet aan. Tien minuten later en alle gele borden verder moet ik tot de conclusie komen dat men daar hier niet aan doet. Dan maar terug naar het perron.
Op perron mevrouw met rood hoedje aangesproken. Wagon vier is de voorste wagon en vandaaruit is het aftellend. Net iets daarna stopt er een heel oude stoptrein. Enigszins paniekerig hoor ik in mijn linkeroor ..Is this the train to Germany? Nee, dit is een hele oude stoptrein ... naar Amersfoort ... de volgende trein is de trein naar Duitsland. Terwijl ik er achter kom dat dit oudere echtpaar uit de VS ook bij mij in de wagon zit, loop ik met ze op naar de andere kant van het perron en wacht daar. Ondertussen hoor ik hun gehele trip en de reden van het bezoekje van 2 dagen uit Duitsland. Ergens aan het einde van dit verhaal hoor ik de omroepster omroepen dat de trein in omgekeerde volgorde rijdt .... Great ... Ik vertel het aan het echtpaar en loop naar de andere kant van het perron. again. Snel bel ik het nieuws door aan Anna, we zijn tenslotte nog maar een paar minuten verwijderd van Amersfoort. En zo kan het zijn dat alle eersteklasreizigers verdwaasd naar de tweede klas treintoestellen te kijken. Alleen Anna stapte blij en niet verdwaasd in, terwijl er op het perron enige paniek uitbreekt en vrouwen op hakken naar de andere kant van het perron beginnen te rennen, en stelletjes met grote koffers het vice versa doen ... Terwijl een klef stelletje diverse keren probeert zich te settelen op het vierzitsgedeelte (en ook diverse keren wordt weggestuurd omdat andere mensen de plek hebben gereserveerd), hangen wij in onze stoelen en zien het landschap aan ons voorbijtrekken.

Om 15.20 komen we op Hauptbahnhof aan en rollen met onze koffers eerst ff de supermarkt in voordat we tramkaartjes halen en naar perron 15 vertrekken om richting Alexanderplatz te vertrekken. Hier stappen we over op de tram en stappen helaas net een haltetje of wat te vroeg uit. Na een benenstrekmomentje (zo zie je nog eens iets van een oninteressant deel van Berlijn) komen we aan in ons hotel en checken we in. Pakken snel de lift naar de kamer, kletsen snel even met een van de schaatsters over waarom men voor 1 verdieping de lift neemt (geen zorgen hoor, jullie zijn niet de enige beroepsgroep die lui is ... ik zie het op kantoor ook wel :-) ) en gaan de stad in voor een hapje eten.
Bij Alexanderplatz aangekomen (pfff, eerst ff tram vinden en dan degene die de juiste kant opgaat) gaan we op zoek naar een tentje waar San en ik de vorige keer hebben gegeten, en na een belletje richting San komen we aan bij Solino en bestellen we een lekkere risotto.

Als we de laatste happen van de risotto eten, krijgen we bericht dat Evelien en Merdeka zijn aangekomen in het hotel. We overleggen even en na een klein wandelingetje door Berlijn pakken we de tram terug naar het hotel en gaan op zoek naar de hotelbar waar een Amerikaanse coach ons meldt dat we rechtaf moeten als we op zoek zijn naar een afzakkertje (eh ja dat hadden we al geraden .. links was de receptie).

Na het afzakkertje bekijken we nog even de kamer van Mer en Eef (Drie torens, en de kamers zien er allemaal hezelfde uit) en struikelen dus twee keer over een heel Noors schaatsteam op de gang ... Kunnen die lui niet op een kamer gaan hangen in plaats van op de gang?