Mug

Het is ongelofelijk maar waar, ik heb een mug in huis. De afgelopen drie nachten ben ik diverse keren wakker gemaakt door een eindeloos gezoem...de volgende ochtend kon ik het niet geloven, maar vanmorgen vond ik het bewijs...een enorme muggenbult! Grrrr. het is verdorie eind december, hoe kan er nu nog zo'n stom beest rondwaren?

Anyway, vannacht slaap ik bij mijn zus en morgen maar ff de klamboe weer om doen... hopelijk is dat beest snel verhongert!

2007

Ik heb heel lang niet op blogger kunnen komen, maar had nu het half uurtje over om te wachten tot alles opgeladen is.
Terwijl ik verlaat nog het sportoverzicht van 2006 bekijk, maak ik nu een lijstje met goede voornemens voor de komende periode:
* op vakantie naar Colombia...
* de klusjes in huis afmaken... en het huis ook iets vaker opruimen (het is tenslotte klein en ziet er al snel compleet verwoest uit)...
* cursussen en trainingen volgen op en via het werk om mijn CV op te leuken en om nieuwe kennis op te doen...
* mijn administratie beter bijhouden ....
* en netjes elke week twee of zelfs drie keer sporten
* en natuurlijk en regelmatig met mijn vrienden wijntje of iets dergelijks in de kroeg/restaurant of op de bank drinken ....

Wens jullie allemaal een heel goed 2007 toe. Dat het komend jaar veel plezier, liefde, geluk, gezelligheid, reizen, sport en nog veel meer mag voortbrengen!

De pui blijft er in!!

Zo, vandaag om een uur zouden de loodgieter en de opzichter komen. De loodgieter was er netjes iets over enen, maar daarna was het wachten op de opzichter. Ondertussen ging de loodgieter het balkon op om overal foto's van te maken. Zijn mening was dat de pui eruit moest. Tot die tijd kon er wel voor een of twee jaar een noodoplossing aangebracht worden, maar daarna moest de pui er echt uit.

Iets voor half twee kwam de opzichter er ook aan en kwam vervolgens met het verhaal dat het te lastig was om de pui er uit te halen, maar dat door het plaatsen van nieuwe strips het probleem opgelost was (precies datgeen waarvan de loodgieter zei dat het een noodoplossing was). Daarna kwam men nog even terug op het feit dat men hier toch al eerder geweest was (uhhu in augustus) ... en vroegen zij zich allebei af waarom er nog niets gebeurt was en begon men naar elkaar te wijzen...want de een had toch al een noodvoorzieniing kunnen aanleggen, dan was het nu droog geweest, waarop de ander zei dat hij daar toestemming voor gevraagd had maar dat er nooit meer iets was gehoord.... toen men door had dat men liep te kibbelen gingen ze naar beneden (na eerst im mijn agenda gekeken te hebben wanneer ik tijd had, woensdag dus) om daar vervolgens nog 20 minuten verder te praten.... Twintig minuten. Ben heel benieuwd waar dat allemaal over ging...

Anyway, ik moet er dus woensdag (ehm niet aanstaande maar die na kerst) wel even achter komen hoe lang die strips goed blijven. Ik wil niet binnen de kortste keren weer met natte voeten rondlopen ... en een nieuw laminaatje moeten leggen. Over dat laminaat had de loodgieter ook nog een tip... breek het voorste deel er meer eerst uit, dan kan dat een week of meer drogen voordat er een nieuwe in kan ....grrrrrrrrrr

Volwassen ...

Ik zat vrijdag met een vriendin gezellig bij de Schutter in Amsterdam te eten en het gesprek kwam op volwassen worden. Vroeger, op de middelbare school leek 25 jaar al zo'n volwassen leeftijd. Beter gezegd, als brugpieper keek je al op tegen al die laatste jaars! Die waren al zo stoer en volwassen. We hadden met vriendinnen onderling al discussies wanneer je aan kinderen zou beginnen. Een enkeling riep 20 jaar, de meeste kozen toch voor een veiligere leeftijd van 25 jaar, want dan kon je eerst aan je carriere werken (heel lief gedacht).

Toen ik 18 jaar was leek 25 jaar mij nog heel ver weg, wat zou er in al die jaren nog wel niet gebeuren? nou achteraf gezien kan ik zeggen dat ik wel veel kennis heb opgedaan, maar soms vraag ik mij af of ik 9 jaar later nou zou heel veel meer volwassen geworden ben...en als ik dan naar mijn ruim 8 jaar oudere zus kijk, vraag ik mij af of dat de komende jaren nou met hele grote stappen vooruit zal gaan...

En de kinderen... nou ja, de 25 heb ik kinderloos al gepasseerd en het zou mij niets verbazen als dat bij de 30 grens ook nog steeds zo is. En die gedachte over voor je 25ste carriere maken was ook grappig. Volgens mij was ik net met mijn opleiding klaar en begin ik pas nu langzaamaan met het ding carriere.... Zo zie je maar!

Badkamerzaken

Net voordat ik dinsdag naar de Verkenning (tweedaagse introcursus van de bank) wilde vertrekken, begaf mijn toilet het. Nou ja, begeven, het water bleef doorlopen. Aangezien ik eigenlijk al weg moest even snel geprobeert het probleem handmatig te fixen. Jammergenoeg bleef het water net zo hard wegstromen, dus maar snel het kraantje dichtgedraaid en op de fiets richting DNB gestapt.

Tijdens de verkenning ook een nacht op de Pauwenhof geslapen (heel gezellig). Pauwenhof is het landgoed van DNB. Bij DNB heeft men het niet al te lang geleden opgeknapt. Zo kon ik mijn vermoeide lichaampje niet alleen te slapen leggen in een heerlijk tweepersoonsbed onder een hagelwit dekbed, ook kon ik poedelen in een prahctige badkamer. En dat was het moment waarop ik bedacht. Ik ga mijn hypotheek verhogen en er komt een nieuwe badkamer in mijn pechhuisje. Geen gezeik meer, maar een mooie professioneel aangelegde badkamer! Mooie zwarte vloer, mooie witte muur en fijn ingebouwde douchehoek...oh en mooie spiegel en wastafel. Heb er nu al helemaal zin in!

Wilde ik ff kwijt, ga nu nog maar ff snel opruimen... chau!

Puinhoop...

Zo, na mijn melding van lekkage op 28 augustus en veel gedram van mijn kant en de bijbehorende telefoontjes heeft men eindelijk een tipje van de sluier opgelicht (nou ja, ik begon mijn geduld te verliezen en heb tegen het lieve meisje van de helpdesk gezegd dat ik het zat was met natte sokken door het huis te sjouwen en dat ik het zwaaronbehoorlijk vond geen reactie op beloofde terugbelacties te krijgen). Het wordt een grote operatie en die zijn ze nu aan het plannen...een pui eruittillen is namelijk niet zo maar een klusje.

Ehm nee, dat is inderdaad niet zomaar een klusje maar ik had het graag wat eerder geweten dat men een besluit had genomen. Morgen word ik weer teruggebeld met meer info.... jaja... we zullen wel zien.

En wat betreft de natte sokken, valt wel mee hoor, het water komt maar op twee plekken biven het laminaat uit. De nieuw gestuucte pilaar is wel gelig opgekleurd met wat schimmelplekjes en dus bijzonder irritant.....

Ik loop niet in zeven sloten tegelijkertijd, wel twee!

Vandaag weer krachttraining gedaan... precies een week geleden had ik dat voor het laatst gedaan, maar toen ik thuis kwam had ik pijn in mijn arm .... en dat werd alleen erger, maar vandaag had ik nergens last van en ging weer naar de sportschool... dus ik samen met instructeur oefening voor mijn armpjes doen (hij ging ff kijken) .. en alles ging bij de biceps goed en toen gingen we naar de triceps (of andersom.. haal die dingen altijd door elkaar)... voelde ook goed, tot dat ik het gewicht losliet...tinteltinteltintel en bijna geen gevoel meer.... maar oefening voor rugspieren kon nog wel... dus ik trek gewicht naar beneden en pats in mijn bovenarm .... Levi nog..How is it going... ik zachtjes... mwaah.. hij meteen... give it to me and let it go right now.... No more powertraining for you for at least one week! See you next week ... nou ja, benen en buik (uitroepteken..ohh...is het zo erg dan met mijn buik) en cardio mogen wel ... Zucht... twee keer achter elkaar zelfde spiertje...domdomdom!

Maar het dicso dansen ging wel weer lekker! Binnenkort ben ik helemaal into discodancing! Whooohooo!!!

PS: muizen mag ik ook niet meer met die arm.... beetje jammer want ik werk veel met de muis.

Een heus fitness rooster

Enkele maanden geleden ben ik begonnen in de sportschool. Na een aantal lessen had ik ook een afspraak gemaakt met een fitness instructeur. Dat ging niet helemaal volgens plan en vervolgens heb ik dat programma twee of drie keer gedaan en minimaal drie weken geen stap zonder pijn in mijn knie kunnen zetten. Niet echt voor herhaling vatbaar en ik had het hele fitnessgebeuren aan de kant geschoven. Met lesjes kom je ook redelijk ver.

Maar nu wilde ik toch een beetje gewichten in het programma brengen, maar dan zonder te veel been/knie gedoe. Deze keer dus ook maar een afspraak gemaakt met een andere fitnessinstructeur (Levi) en vanmorgen om tien uur de sportschool ingewandeld.

Allereerst ff kort gesprekje over hoe en wat (inclusief nieuws dat ik het twee keer per week moet gaan doen, dat gaat niet echt lekker naast mijn twee a drie al bestaande lessen, dus moet er wat af en ik ga voor het dansen maar wat toevoegen). Daarnaast de zaal in. Allereerst naar het vloergedeelte voor wat been- en rugoefeningen met een bal ,daarna wat oefeningen voor de rus (wat zal ik straks een stevig torso hebben hahahahaha), niets voor de schouders want die waren ongelijk (ehm ja, stresserig typje, een kant is wat sterker ontwikkeld) en komen de volgende keer en het geheel werd afgesloten met twee triceps oefeningen (een met 5 kilo en een met 6,25 kilo en al snel stond mijn gehele lichaam te shaken...het is geloof ik niet al te goed gesteld met die triceps van mij :-) ) en wat buikoefeningen. Die laatste zijn nog niet heel ernstig. Mocht eerst op een bankje, maar dat ging te gemakkelijk, dus terug naar de vloer en hup nogmaals de sets (grrr) 15 keer gewoon en 15 keer met beentjes omhoog...rust en dan nog twee keer. Prima te doen. In de lessen doen we er meer, dus dat komt wel goed. En als ik het minimaal drie keer per week doe dan heb ik binnenkort een strak buikkie ... en dat zou voor de verandering ook wel weer eens fijn zijn!

Tobias Schneider

Drie weken geleden "ontdekten" Anna en ik een nieuwe schaatser. Ontdekken is er bij ons natuurlijk niet echt bij, maar het gaat om het idee. Het was allereerst opvallend dat er een hele berg mannelijke schaatsers was. Eerder zag je voornamelijk Jan Friesinger voorbij schuiven en nog iemand achter in de B-groep (ik weet dat ik dit overdrijf) maar dit weekend waren de Duitsers opeens opvallend aanwezig. We kwamen tot de conclusie dat Tobias Schneider de beste en degene met het meeste potentie van dit groepje was. Dit beeld werd de week erna in Berlijn nog eens bevestigd.

Daarnaast ziet ie er van alle Duitsers ook nog beste uit (toch?) maar dat terzijde.

Dit weekend was men in Moskou actief en ook hier deed Tobias Schneider het weer goed. Goed genoeg voor de Nederlandse televisie om er eens een interviewtje van te maken en uit te zenden. De arme jongen wordt nu nog vaker geinterviewd door de Nederlandse televisie en verteld alles nog wat tam (en had naar mijn idee een ietsepietsie te veel respect voor Bob jij of Bob ik) maar ik denk dat de Duitse tv hem snel genoeg gaat oppikken.

Okay, kleine voorspelling: tot 6 EK allround en top 8 WK allround ....

James Bond: Casino Royale

Gisterenavond besloten om naar de film te gaan en dan maar meteen ff naar James Bond te gaan om alle andere mannen ff uit ons hoofd te bannen. Linda haalde de kaartjes. Helaas was er alleen nog plek voor de film van 23.00u. Rond tienen ff afgesproken, fiets in de stalling gezet (wist niet dat Pathe de munt een fietsenstalling had...) om wat te drinken en een half uurtje later zijn we naar de bios gegaan. Ik was de gehele week al wat vermoeid, dus het viel me niet geheel mee om rond tienen weer op gang te komen, maar na en drankje in de kroeg ging het wel weer. Anyway, na wat wachten (we mochten de zaal maar niet in....) en een ruim reclameblok (25 minuten) begon de film.

Allereerst herkende we het Bond muziekje niet... Stonden die dingen normaal gesproken niet al weken van te voren in de top40 ... en vervolgens begon de film.

In het begin was het allemaal wat vaag. Bond was minder trefzeker (omdat het de eerste is?) en hoe zat het nou met de eerste Bond en dan vervolgens wel geheel in moderne tijd? Het duurde even 15 minuten voordat dat gesettled was. Ondertussen moest ik ook ff wat hoogtevrees momentjes wegwerken...en dat terwijl ik alleen zat te kijken (mietje dat ik ben). hierna was ik klaar voor de rest van de film... nou ja, totdat Bond z'n shirtje uit trok. Of het hoofd van Daniel Graig is te klein, of z'n lichaam is te gespierd. Ik zat te griezelen bij de liefdesscenes (ik zou er niet aan moeten denken dat hij mij zou aanraken) maar de film zelf is op zich goed. Eerlijke gevechten zonder al te veel poespas (ik hoop voor ze dat ze het niet tien keer hebben meoten over doen, wat een lange stukken hardlopen....pfff), de pokerscene blijft op de een of andere manier spannend en de martelscene (gok dat de mannen het erg zwaar vinden hier naar te kijken) is goed in elkaar gezet.

Kort samengevat? Bond is geen sexy Bond, dus daarvoor hoef je er niet heen, maar Bond is wel een goede vechtmachine zonder al te veel trucjes en veel oogcontact en redelijk veel praatmomenten. Zo wind hij er geen doekjes om dat hij Bond is. Beetje vaag is de hartstilstand scene, maar de moet je zelf maar ff beoordelen .... Eind goed al goed, ben benieuwd naar z'n tweede film, want die schijnt ie te gaan maken.

Om kwart voor twee liepen we de Pathe uit en hebben we nog even twee drankjes gedaan. Half vier was ik weer terug in huis en ben ik lekker mijn bedje in gedoken totdat er vanmorgen iemand met een bladblazer aan de slag ging... Gaaaap.....

Ik in Cyprus

Hijgend als een paard

Stukje uit een oude column van Simon Kuipers (www.simonkuipers.nl) ..... ook de filmpjes, vooral het scheren en hardlopen... nut van eierenbakken ontgaat me nog steeds ...

Het grote voordeel van Calgary is dat de ''Olympic Oval' gehuisvest is op het terrein van de Universiteit van Calgary. Hierdoor kunnen de schaats(t)ers gebruik maken van alle faciliteiten die de campus te bieden heeft. Zo is het na de training altijd een vaste prik, een Latte halen bij de 'local starbuck' Gewoon een lekker bakkie koffie (heel verkeerd) drinken. Vaak wordt er slap geouwehoerd door de verschillende Nederlandse schaatsdude´s die vaak, met een lekker 'Starbucksje' (een zelfstandig naamwoord, vooral bekend onder schaatsers) in de hand opeens de grootste maten van elkaar worden. Hier worden de spreekwoordelijke oude koeien uit de sloot gehaald en de mooiste verhalen volgen elkaar in een rap tempo op!
Het nadeel van Calgary is dat deze baan op 1100m hoogte ligt, waardoor als je ook alleen al je veters aan trekt je begint te hijgen als een paard. Het proces van acclimatiseren heeft duidelijk zijn tijd nodig! Meestal wordt per uur tijdsverschil 1 dag berekend, wat betekend dat je met een tijdsverschil tussen Nederland en Calgary dus minimaal 8 dagen voor een wedstrijd aanwezig moet zijn. Wij zijn er 7 dagen van te voren...Dus ik mis 1 dag. Hoe ik dit verschil ga oplossen is voor mij nog een raadsel, ik probeer eerder naar bed te gaan, later wakker te worden, sneller te schaatsen en dieper te zitten. Misschien dat ik hierdoor die dag kan uitbannen en toch proberen goed te presteren ondanks dat ik dus eigenlijk gewoon te laat ben.

Samen met San bij de World Cup Speedskating Heerenveen

Met dank aan fotografe Anna

World Cup Berlijn - Zondag

Om vijf uur 's-morgens beroerd wakker..... niet door de alcohol, maar door het slechte eten dat ik de laatste paar dagen heb gedaan en de spanningen op het werk. Maag is leeg en blijft zich omdraaien...kut... snel richting badkamer zonder geluid te maken. Daarna niet meer geslapen en na het ontwaken van Anna geprobeerd wat bij te eten. Bij het ontbijt gaat het bijna fout en ga ik terug naar de kamer met wat fruit (jaja, ik weet dat fruitzuren slecht zijn, maar er moet toch iets in). Een sultana, wat stengels, een appel en een banaan verder ben ik wel weer aangesterkt (mijn maag is het er niet geheel mee eens, maar we moeten toch naar de baan, kijken welke schaatsers besluiten toch te gaan schaatsen) en vertrekken we richting baan. De auto laten we nog even bij het hotel staan, daar staat ie zoiezo veilig.

Eenmaal binnen is men nog bezig met het rondschaatsen voor de eerste dweil voor de start van de B-groep. Mooi even de tijd om spandoeken op te hangen en de aanvulling op "heb je even voor mij"er bij te hangen. Volgens mij ziet alleen Margot Boer er de lol van in, maar dat doet er niet toe, wij hebben lol gehad met het maken en Margot is weer een plaats gestegen in op de humorladder.

Ook lijkt het erop dat Peter Mueller zijn woord heeft gehouden, want hij loopt netjes twee rondjes langs ons... jammergenoeg voor hem zijn we nog echt niet wakker en hebben we geen zin om hem uit z'n rondjes te trekken en loopt ie in dat opzicht voor niets langs.... nu maar hopen dat Mueller niet de ware reden van deze extra rondjes heeft verteld. maar het was fijn om op de brakke ochtend naar te kijken....

Chad had overigens ook wat last van een vaag ego...een paar uur eerder was ie nog zo stellig over niet juigen en dat soort dingen, en tijdens zijn eerste rondje op de baan keek hij ook straal langs ons heen, maar het rondje er na kregen we een vette knipoog en nog een stuk later, tijdens het warmlopen, toen ik lekker de andere kant op zat te staren, ik was al weer behoorlijk brak aan het worden) zag ik opeens allemaal armen alle kanten op schieten en een verblindend ontbloot gebit.... Chad had aandacht nodig.... Dus hebben we later toch maar een beetje voot hem gejuigt....

Even later (eeh, voor chad eigenlijk) komt Tyler Goff langs en deze keer zijn we wel wat wakkerder en vragen we in koor of we met hem op de foto mogen... om niet een al te grote stilte te laten vallen vraag ik naar z'n knie.... die laat ie helemaal zien (miniscuul schaafwondje) en verteld erbij dat hij meer last heeft van zijn rug, hij ging ten slotte helemaal over de kop (aaah, dus ik had het vorige week wel goed toen ik dacht dat ik iemand over de boarding zag slaan.... in iedergeval, toen ik ijzers door de lucht zag gaan... het is nog niet zo slecht gesteld met de bril....) na nog wat meer geklets (tja, niet alles kan openbaar worden gemaakt haha) gaat ie weer verder en gaan wij ons opmaken voor de 1000 m....

Eigenlijk valt er niet heel veel te vertellen. De races waren wel leuk, maar niet zeer bijzonder... en het duurden ook veels te lang voordat de teampersuit begon en toen ie begon was er niet bijzonder veel aan omdat er niet heel veel grote namen verschenen. Natuurlijk wel knap dat het landenrecord van NL werd verbeterd..... maar eignelijk verwachtte we ook een Canada 2 (JR Belanger en Brock Miron hihi) en Nederland 2 (met Mark Tuitert) hierna pakten we onze spullen in en verdwenen richting de auto om de terugreis te starten. De uitslag teampersuit vrouwen zouden we wel over de sms horen.....

Terug in de auto ging het even fout (oeps, deuk in het nummerbord), maar daarna ging alles redelijk goed. We (nou ja, ik moest playbacken want had geen stem meer, zucht) hebben vrolijk allemaal nummers meegezongen en wilde plannen voor de rest van het seizoen, volgend seizoen en een gehele cd collectie gemaakt... voor elke schaatser/schaatster is er wel een toepasselijk nummer .... een overzichtje verschijnt vast nog wel een keer online. Bijvoorbeeld na een lange nacht, of belabberd vroege ochtend schaatsenkijken.... en msn overleg....

Anyway, on half twaalf werd ik door Eef bij mijn zus afgezet (te moe om verder te reizen) en ben ik in bed geploft. Maandag verder richting Amsterdam gegaan, met wat tegenwerking van de NS door gladde sporen en extreem lange wachttijden voor de kaartjesmachine (waardoor het wel weer fijn was dat er gladde sporen waren, want 15 minuiten om een kaartje te krijgen was neit echt genoeg......)

Anyway, genoeg schaatsen voor vandaag.... wellicht ooit nog meer over de mogelijke fraude bij het schaatsen in Berlijn.....

Heb je even voor mij?

Even Wetten voor de start bij de World Cup Heerenveen

Worldcup Berlijn - Zaterdag in het cafe

Helaas kan ik natuurlijk niet te veel in detail treden over wat bepaalde schaatsers en coaches allemaal hebben verteld, ze zitten daar natuurlijk voor hun plezier en dat soort dingen behoren onder hen te blijven, maar een klein stukje kan wellicht geen kwaad ....

Als allereerste kwam coach Mueller om de hoek zetten. Wij hadden ondertussen nog geen idee hoe laat het geheel op zondag zou beginnen dus we hielden al lurpend aan ons cocktailtje de binnenkomende mensen in de gaten. Niet veel later kwamen Tucker en een Japanner binnen en Anna ging op een gegeven moment maar aan Tucker vragen hoe laat het geheel morgen zou beginnen. Omdat hij het niet wist ging hij even verder vragen en kwam met het antwoord...elf uur... omdat het nogal afweek van de wat een official diezelfde middag had gezegd geloofden we het nog niet helemaal en zochten we naar een mogelijkheid van bevestiging.

Op een gegeven moment ging Mer naar de wc en bleef ze lang weg...we zagen haar bij Mueller staan en niet veel later kwam zij met de bevestiging... het begon inderdaad om elf uur... Uiteindelijk bleek Mueller aanspreken niet het beste idee, want niet veel later zat ie ongeveer op schoot om gezellig te kletsen, mijn bril af te pakken en te vertellen dat ie morgenochtend Even Wetten wel langs zou sturen ... heel fijn...vooral met de aanvulling dat die vent enorm spettert als ie dronken praat ... Maar ik ga veels te snel, want ondertussen waren ook de Finnen binnengekomen en Homofin deed ontzettend zijn best om Janne Hanninen aan het tafeltje naast ons te krijgen.... ik geloof dat ie daar een ruim een uur mee bezig geweest. Ook een groot deel van de noorse delegatie begon zich vol te gieten en aan het tafeltje naast ons vielen Chad en Mark Tuitert neer (volgens mij heeft z'n vriendin hem netjes onder controle, alleen kijken niet aanzitten was het motto, met grote nadruk op kijken....) en even later ook Kato (ja, dat was de japanner) en Tucker. Ook Svenny (later svenny from the block) kwam om de hoek zetten en poseerde zichzelf aan de bar met een vriend om wat bier te drinken...ook die is besmet met een schaatsers meest favo bezigheid...staren

Toen er aan ons tafeltje een fysio aanschoof die veel te serieus bezig was over de bekkenproblemen van Even Wetten en een ander problematisch lichaamsdeel van Mikael Flygind Larsen zijn Anna en ik een tafeltje opgeschoven naar Chad, Tucker en Kato (Georg.....) (Tuitert was ondertussen toch maar naar zijn bed verkast, alle indrukken (blonde noorse vrouw dansend op de tafel) verwerken :-) ) en hebben gezellig gekletst. Meteen dan ook het deel waar ik dan maar niet al te diep op inga (dingen als redlight district, films, geliefde en minder geliefde schaatsers, huizen aan golfbaan, underage drinking etc etc) maar waarvan ik wel kan zeggen dat kato/Georg misschien nog niet heel veel engels spreekt, maar dat ie wel humor heeft.... en dat Tucker nooit iets vergeet..... zelfs niet als het een aantal jaren geleden is... hahahaha... nou ja, tegen sluitingstijd zijn we naar huis gegaan en niet meer doorgegaan naar de afterparty op een van de slaapkamers... niet alleen de schaatsers hebben rust nodig, wij als fanatiek supporter ook....

Morgen meer over zondag...

Kato en Smeekens wensen elkaar succes - WC Berlijn

World cup schaatsen Berlijn - Zaterdag

Zo, na een nachtje slapen op een prima matras (op een beetje vaag groot kussen, maar dat heb ik aan de kant gelegd voor een propje handdoek) en een bijzonder fijn en uitgebreid ontbijt ziet de wereld er weer zonnig en vrolijk uit. Het is nog wat vroeg voor in het weekend, maar dat deert niet,want we mogen weer naar schaatsen en schaatsers kijken.... Joepie, ben weer zo blij als een kind en zestienjarige acties schieten door het hoofd....Joepie opnieuw. Het hotel is op loopafstand van de schaatsbaan en na tien minuten lopen zijn we er. We hebben alle tijd om onze spandoeken op te hangen en rustig naar de B groep te staren en af en toe wat te klappen. Aan het het einde van de B-groep en tijdens het warmrijden van de A-groep rijders kwam Brock Miron even bij ons zitten om bij te kletsen. Precies op tijd, want we waren net aan het overleggen waar en wanneer we zijn spandoek ritueel zouden verbranden omdat er niet eens een glimlach vanaf kon.....

Niet dat we er op dat moment heel hard over konden denken, want we hadden voornamelijk een rode kleur doordat alle schaatsers onze spandoeken aan het checken waren en er eentje een doordenker is (Mike op de Ierse vlag maakt mike ireland, maar niet iedereen leek dat te begrijpen) en de ander wellicht wat kinderachtig maar erk leuk (Heb je EVEN voor mij - Even Wetten red.) en de laatste Brock you rock was (op zich niet iets om je nek om te verdraaien, maar toch)... Dus de afleiding van Brock bij ons was op zich welkom (niet dat ie anders neit welkom is) Na alle verhalen over kwaaltjes en schaatsproblemen en wat verhalen over het Canadese kamp ging ie terug naar het hotel voor een massage (aaaaaahhhh, dat wilden wij ook wel.... onze arme schouders en ruggen) en richten wij onze blik op de A-groep.

Vrijdag onderweg een aantal sms'jes gekregen met toptijden en uitslagen, dus de verwachtingen waren groot... en we werden ook niet teleurgesteld, er waren veel leuke en snelle races en we hebben ons fijn uit kunnen leven met kletsen, lachen en roepen. Helaas waren onze favouieten niet de besten en won een van onze antihelden een belangrijke race... (ik heb nog nooit vier meiden op een rijtje heel hard ja,ja,ja,ja,ja horen roepen een eerste 800 meter van een race en vervolgens nee, nee, nee, nee, nee, Godver, shit etc etc tijdens de laatste 200 m van een race) Enig nadeel was de luidsprekeer in het stadion... Een niet te stoppen spraakwaterval met veel muziek die steeds harder ging als er een Duitser/ Duitse op het ijs kwam...ook als die persoon een twaalfde tijd reed werd er gedaan of er goud op de Olympische Spelen werd gewonnen... bijzonder irritant en slecht voor mijn stem, want ik moest daar weer bovenuit schreeuwen om aan te moedigen of om met de anderen te kletsen .....

Na het schaatsen hebben we nog even een aanvulling op een spandoek gemaakt en zijn we daarna met z'n allen plus een Berlijnse vriendin van Eef gaan eten. Een tentje vinden was redelijk lastig, dus zijn we maar neergevallen bij een of ander vaag barretje slash eetgelegenheid. Er was niet veel keuze en de kok moest even gebeld worden (bijzonder vaag) maar iets is beter dan niets. Vervolgens zijn we de sportbar ingerold om nog een drankje voor het slapen te doen.

World Cup Schaatsen Berlijn - Vrijdag

Na een half dagje werken was het vrijdagmiddag zo ver. Ik pakte de trein naar Sloterdijk om daar bij Merdeka in de auto te stappen.... niet lang nadat ik arriveerde arriveerde Merdeka en Annemarie ook en konden we richting het oosten des lands om Evelien op te pikken. Na een korte stop in Apeldoorn gingen we bij Enschede de grens over. Wij hadden de hoop met een vartje van 140 door Duitsland in een uurtje of even naar Berlijn te scheuren.... Die hoop werd redelijk snel grond ingeboord door slecht wegdek en wegwerkzaamheden... niet heel veel later verdween de hoop geheel door files....

Op een gegeven moment werd het zelfs zo erg dat toen we even door een dorpje moesten (snelweg hield even op.... heel vaag) en we daar ongeveer 45 minuten over gedaan hebben..... Na nog veel meer files en wegwerzaamheden en een tour door half Berlijn kwamen we om half tien in Berlijn Oost aan, in hotel Alte Feuerwache. Ik had aan de hand van de foto's heel wat verwacht, maar dat viel toch wel een beetje tegen. Onze kamer was voornamelijk hal met een bed aan het einde van de hal en dan een uitstulpinkje voor bed twee en wat kastruimte en een deur in de hal naar de badkamer (met wc zonder bril) ...... dus dit alles viel een klein beetje tegen. Na een korte inspectie van de kamer van Mer en Eef snel in bed gedoken om bij te komen van de reis .....

Achterwerken

Zo, aangezien ik helemaal in de shaatsmood ben, en afgelopen weekend weer eens wat mannen en achterkanten van mannen heb lopen analyseren even een klein vraagje.....
Hoe komt het toch dat de Noren zo ontzettend breed zijn van achter...zo'n enorm achterwerk hebben en van die bovenbenen die met het jaar groter lijken te worden... (naast Lobkov heeft niemand van die enorme bovenbenen...om over de achterwerken maar niet te praten....) Zit het bij hen in de genen?

Anyway....let er dit weekend ff op... :-)

We are going to Berlin!!!

Het is nu wel zo'n beetje officieel...we gaan naar Berlijn om nog een weekendje van de schaatsers en schaatsers te genieten.

Omdat we nu allemaal werkenden zijn (zucht) kunnen we niet op donderdag vertrekken, maar op vrijdagmiddag. Natuurlijk zijn we nog niet lang aan het werk en skippen we dus een halve dag op het werk om dan nog rond etenstijd in Berlijn te zijn.....

We missen dan wedstrijddag een, maar gaan er op dag twee en drie flink tegen aan....we beginnen bij de B-groep en gaan vervolgens over naar de A groep. In de avond zullen we ons vermaken met een drankje....waarna we het bed in duiken...aaaaahhhhh heb er zxin in....weer lekker een weekendje als zestienjarige gedragen..hmmmmmmm

over een ruime week dus meer schaatsnieuws, maar dan vanuit Berlijn....

Ice strikers en andere ijzige dingen....

Zaterdag was het dan zo ver.... Vrijdag was het voorbereidende werk al gedaan. Pompoenen opgezocht, spandoeken ingepakt en wat kleding en eten in de tas gegooid en na het werk in de trein op weg naar Apeldoorn gestapt.... In Amersfoort stapte ik bij Anna in de trein en gingen we verder.

Zaterdagochtend belachelijk vroeg opgestaan, nog even rustig gedouched, brood gesmeerd en al het eten en drinken ingepakt. Daarna door de regen gerend en in de autogestapt en richting Thialf Heerenveen gereden (nou ja, zuslief reed en Anna en ik zaten erbij en kijken er naar....). Eenmaal in Heerenveen aangekomen regende het nog steeds (surprise surprise) en moesten we flink doorlopen om niet doorweekt te raken. Meteen na binnenkomst konden we doorlopen naar het hart van Thialf. De ijsbaan . Fijn detail, we konden via de hoofdingang, dus geen kougekleum buiten, maar meteen lekker binnen.

Nou ja, geen gekoukleum, ik had het meteen redelijk koud. Zo'n dag aan de ijsbaan is toch altijd weer even slikken, vooral als je er van half negen tot kwart over zeven bent. De dag ging zonder al te veel bijzonderheden voorbij. Veel onbekenden in de B-groep (Tyler Goff, Igor Nevediev) en natuurlijk ook heel wat bekenden .... die we daar niet direct verwachtte.... Maar het werd eigenlijk pas leuk tijdens het losrijden (altijd fijn, strakke mannen in te strakke pakjes....check check dubbelcheck) Het blijft altijd fijn om te kijken naar Gerard van Velde, Mart Tuitert, Jan Bos etc etc. Even Wetten was ff slikken, die wordt met het jaar breder....vooral in de benen en billen. Ben benieuwd welke broekmaat die ondertussen heeft.. .hebben Noren een speciaal gen wat maakt dat ze enorm opzwellen?

Anyway, vervolgens werd het pas leuk tijdens de 5 kilometer...Eerst met Schneider (eeeh ja, een duitser) die het verrassend goed deed..... jammergenoeg met en redelijk goed rijdende bob...(Bob jij of Bob ik...nou in dit geval bob ik niet!!!) en een geweldige Sven Kramer. Het was wel raar om te zien dat ie 29.6 reed en Gerard Kemkers stond te gebaren dat ie harder moest en dat het net leek of ie rondjes 31.8 aan het rijden was in plaats van deze supersnelle rondjes ... heel vaag, maar heel enerverend...heb Thialf nog nooit zo uit z'n dak zien gaan, alle mensen die op de zitplekken zaten stonden op en de rest stond te springen van gekheid...wat een adrealine....wat ontzettend stoer.....wat lekker...wat heb ik die gekheid en dat schreeuwen en zo...heerlijk!!!

Na het einde vande schaatsdag verplaatste we ons, na een hereniging met Merdeka, naar pizzaria Paolo.... reuze gezellig en met z'n zessen kom je op lumineuze ideeen....zoals het inzetten van een vrouwelijke striker...zou dat niet een enorme grap zijn!! Mochten jullie er ooit meer over horen, wij waren degene met het idee!

Na het eten jammergenoeg geen drankje in de stad...had er stiekem beetje op gehoopt, want eindelijk was ik een keer niet zwak, ziek en misselijk... maar toen ik eenmaal in Groningen in bed lag (Anna en ik bleven bij Jolanda slapen)... vond ik dat ook wel weer erg prettig..... en zowas een lange dag weer ten einde.....op naar zondag!

foto: http://www.wcheerenveen.org/live-2007/wc/langebaan/index_nl.asp

Insluiper.....

Gisterennacht schrok ik om half twee ineens wakker.... ik had oordopjes in (feestje onder mij) maar hoorde toch wat... Oordopjes uit en ik hoorde iemand praten en het leek uit de badkamer te komen.... Ik verstijfd in bed...wat te doen? Na 10 minuten de stoute schoenen aangetrokken en in een beweging uit bed gesprongen en zacht de badkamerdeur opengetrokken...niemand daar, maar begreep wel waar het geluid vandaan kwam... Want hoorde het hier, via het luchtrooster, erg duidelijk.

Dus ik terug naar de slaapkamer, snel wat extra kleding aangetrokken en via een keertje in de gordijnen naar buiten gekeken....en daar was ie.... Een man die probeerde op het muurtje te klimmen (daar telkens al vloekend en om zich heem maaiend vanaf viel) en probeerde op het dak te komen...

Dilemma...wat nu? Had ie zich buitengesloten, wilde ie inbreken (niet echt een optie want dan maak je niet zo veel herrie en zwabber je waarschijnlijk niet zo dronken heen en weer) of was ie gewoon dronken en verdwaald.... Wat ook het geval was, mijn raam openen en vragen leek mij niet echt handig (voor je het weet zit ie binnen en heb je een nog groter probleem), 112 of 0900-tuig ook niet, want dan maak je geluid en slaat ie misschien wel ruitje in en afwachten ook niet, want stel dat ie over het dak komt en dan opeens aan de voorkant naar binnen komt....

Uitkomst...heel stil in bed blijven liggen met mobiel bij de hand en hopen dat ie snel oprot...deed ie ook en al snel bleek dat ie zich waarschijlijk niet zo had buitengesloten, want het half uur daarna bleef ie bij de buurvrouw aanbellen....ruzietje?

Zou overigens niet heel verkeerd zijn, want hun bed staat tegen mijn muur aan...meer hoef ik denk ik niet te zeggen :)

Schaatsen in het weekend....

Zo even heel kort nog stukje over het eerste schaatsevent van dit jaar. Rest van het weekend ging redelijk goed. Beorn en Van Velden deden het niet heel lekker, Tuitert was extreem lekker bezig, maar viel op de 1500m uit met een blessure..... extreem irritante Kleinsman haalde het gelukkig ook niet. Timmer viel wat tegen... en Gretha deed de 3000m slecht en de 5000m al weer een stuk beter....

Vrijdag ga ik richting het Apeldoornse om vervolgens zaterdag door te gaan naar Heerenveen en daar weer wat mannen (tja, de vrouwen zijn alleen daarom al een stuk minder interessant.....) in te strakke pakjes te bekijken. Daarna wellicht wat meer schaatsnieuws....

Het schaatsseizoen is weer begonnen!

Natuurlijk is het schaatsseizoen voor de schaatsers enige tijd geleden al weer begonnen, maar voor mij en vele andere liefhebbers was dit weekend weer het eerste weekend van aan de buis gekluisterd zittten.

Na een dagje werken en wat kookkunsten viel ik voor de tv neer om net de laatste rit van de tweede omloop van de mannen voorbij te zien flitsen. Tijdens het blokje nabesprekingen kwam er meteen flink wat nieuws langs. Romme die gestopt is en met Friesinger aan het trainen is geslagen (en zelf nog wat marathons schaatst), de valpartijen van Kuipers en Nijenhuis (jammer dat er maar een aanwijsplek is.... neem aan dat men Kuipers toch wel laat schaatsen...dus laat hem de rest van het weekend even op de been blijven) de eerste slechte omloop van Bos, de goede ritten van Smeekens en de mwah vorm van een van de leukste sprinters Van Velde....

Daarna viel ik in de volgende verbazing door te zien dat Timmer niet aan kop ging in het klassement bij de 500m vrouwen... Hoe was dat mogelijk. Ook jammer te zien dat van der Star het zo slecht deed. Tijdens de tweede omloop vrouwen ging Timmer al wel weer wat beter, maar ging Gerritsen redelijk door het ijs (ik bedoel...hopelijk gaat het op de 1000m beter anders wordt dat een martelgang), ging Wust verbazingwekkend goed mee en werd Boer Neerlands beste (ook wel verbazend, dat had ik van te voren toch nooit gedacht)

Dan als afsluiter de 5000m mannen. Op zich een hele leuke afstand, maar dan op grote wedstrijden. Al moet ik er eerlijk bij zetten, het was wel een ontzettend spannende strijd want veel onverwachte mensen deden het toch redelijk goed. Degene die het meest pijn leed was Ritsma....jammer dat het zo ging. Hopelijk wordt hem de martelgang van Veldkamp (al zal die het niet zo zien) bespaard en stopt ie nog een beetje op tijd, ging een kwijlende Uytdehaage niet eens zo heel slecht en liep Verheijen toch wat boos van het ijs vandaan toen Kramer weer met een nieuw baanrecord van het ijs stapte.... Maar hoe je het ook went of keert, mijn grootste schaatsergenis bevindt zich nog steeds op de Nederlandse ijsbaan.... Bob de Jong. Hij gaat altijd als een dwijl over het ijs en het gaat niet slecht, maar er spreekt helemaal niets uit die stijl en uit die man. Iemand die graag populair is en daardoor voor mij al door het ijs zakt.... Hierna was het voor vrijdag gedaan en mochten een verkleumde Ria, Bart en Dionne naar huis.

Nou ja, nu echt snel aan het huishouden en dan over een paar uurtjes dag twee van het schaatsevent dat de NK afstanden heet.....

Derde dag....Mijn roostervrije dag geregeld

Zo, gisteren op mijn derde werkdag even mijn roostervrije dag tot het einde van 2006 geregeld (en zoals het er uit ziet kan dat in 2007 grotendeels, behalve vakantieperiodes, wel zo blijven). Ik was ingepland op een roostervrije donderdag. Daar word ik niet echt gelukkig van, dus gisteren er geregeld dat maandag mijn roostervrije dag wordt. Dit met de belofte dat als het nodig is, ik dit eventueel een keer verschuif om in te springen. Nou ja, met mijn huidige kennis valt er weinig in te springen. Ik zit tussen allemaal mensen (voornamelijk mannen) die er allemaal al een flink aantal jaren zitten. Ik heb al kreten van vijf en van tien jaar gehoord.

Uberhaupt zitten er niet heel veel vrouwen. Ik geloof dat binnen mijn afdeling een mannetje of 20-25 werkt en ik geloof dat ik iets van zes vrouwen heb gezien. Niet dat het mij allemaal al geheel duidelijk is, want mijn afdeling is weer in drieën opgedeeld, en het deeltje waar ik zit is weer in tweeën gedeeld.... en de deeltjes waar ik zit werken Merel (werkt drie dagen en net nieuw), Esther (maar gaat per 1 januari weg) en ik om de groep vrouwen te vertegenwoordigen .... Verder de mannen Sander, Lesley, Raymon, Fred, Peter ehm en ik geloof nog eentje.... Nou ja, het blijft toch wel een beetje een mannenafdeling.

Zo, dit voor nu. Ik ga nu ff wat doen zodat ik zo lekker naar 't schaatsen kan kijken.

Tweede dag....Iets meer duidelijkheid

Maak je maar geen zorgen, ik ben niet van plan een dagelijkse update over mijn werk te schrijven. Ik werk ten slotte op een bank. Niet altijd even interessant en de interessante dingen zijn een bankgeheim (ja, idd das jammer, want er zitten leuke weetjes bij). Vanmorgen had ik er enigszins een hard hoofd in. Kwam vroeg binnen, was mijn leidinggevende er nog niet... en toen er opeens iemand op mij afsprong (die ik gister nog echt niet had gezien) begreep ik al snel dat die er voorlopig ook nog niet zou zijn... In de middag, er kwam even wat tussendoor. Tsja, ik ben lekker belangrijk :-) .

Na een uitgebreidere uitleg over mijn mailbox (leeg um maar gewoon, staat nu ff niets belangrijks in). Na dit gezellig kwebbelen (uur) kwam Leley binnen, mijn redder in nood, de man bij wie ik vandaag een dagje mag meelopen. Arme ziel. Even later denk ik daar iets anders over. Ben ik de arme ziel, want ik krijg te horen dat ik wellicht de wat lastigere inwerkroute heb gekregen (hallo, ik heb nog geen enkele bancaire kennis, en jullie weten al drie maanden dat ik kom....) de andere tafel heeft wel meer soorten werk, maar minder diep en complex (Oh mijn god, make my day). Maar daar was al net iemand geplaatst en je kunt er niet twee mensen tegelijkertijd plaatsen, vandaar dat ik op de plek ben geplaatst waar ik zet....

Vervolgens wordt Lesley wel weer redder in nood, want hij kan ontzettend rustig dingen uitleggen, al is het wel frustrerend dat ie na elke drie zinnen uit het verhaal wordt getrokken om een vraag te beantwoorden .... het gehele ochtendritueel is mij ook nog niet duidelijk. Morgen wellicht beter (maar wel weer uitleg van die ene flip, die van gister waardoor ik vandaag bijna in bed wilde blijven). Mijn eerste "boekingen"gingen overigens nog langzamer.... de eerste duurde door alle onderbrekingen twee uur, waarna ik er nog 5 in 30 minuten doorheen heb gehaald. Enig nadeel, op het einde was ik zo confuus van al het nieuws dat ik het opeens even niet meer wist.

nou, morgen dus weer een nieuwe dag. Kijken hoe ik het er dan vanaf breng. Ben alleen al benieuwd of ik al mijn programma's (okay, degene waar ik toegang tot heb en geen cursus voor nodig heb) morgen weer op de juiste manier geopend krijg.

Wellicht morgen nog een nieuwe update om de eerste drie dagen van mijn nieuwe carriere te belichten... Slaap lekker

Eerste dag .....

Zo... ben thuis, heb gegeten en ga nog heel lang bijkomen van mijn eerste dag op mijn nieuwe baan...

Eerste deel, het algemene kennismakingsdeel met de bank was goed te doen. Snapte ik, wist al heel wat dingen.... appeltje, eitje. Kennismaking met directielid was ook goed. Goed te weten dat de hoge piefen ook heel normaal zijn (hahahahahah).

Lunch met de nieuwe medewerkers en het afdelingshoofd ook heel gezellig (het afdelingshoofd begint al om zes uur... mijn hemel!!) en daarna werd ik losgelaten op mijn nieuwe afdeling.

Ik heb nog een paar namen van mijn nieuwe collega's in mijn hoofd maar voor de rest..... Ik snapte geen enkele zin van wat er verteld werd, zoveel nieuwe termen en afkortingen...pffff...dat gaat nog wel even duren.

Morgen begint het echte werk.... dan moet ik mee gaan werken en maandag de eerste cursus... maar tot die tijd wordt het, vrees ik, toch wel een beetje worstelen. Alleen al met het hoofdprogramma, wat een beetje op DOS lijkt... zwart scherm met witte letterjes en doorklikken met f1 etc etc.

Oh, en niemand heeft een vaste plek, wie als eerste binnenkomt heeft de beste plek. Ik denk dat ik voorlopig maar op de K**plek neerstort en hoop dat ik snel autorisatie krijg om zelf de afdeling op te kunnen. Wish me luck!!

PS: een carriereswitch is nog niet zo heel erg makkelijk....

Zon, zee, zwembad en cultuur op Cyprus

A bittersweet goodbye

Vandaag, of gezien het tijdstip gisteren, was mijn laatste werkdag bij het Instituut voor Hoger Juridisch Onderwijs. Al enkele dagen liep ik met een brok in mijn keel rond. En ik moet zeggen dat ik door alle cadeaus en bedankjes ik mij nog nooit in professioneel als in persoonlijk opzicht mij zo gewaardeerd heb gevoeld als vandaag. Wat een mooi afscheid!

De dag begon nog even door heel hard te werken en alles af te ronden (en een ontzettend lieve kaart per e-mail van Anna, dank je!!). Al snel kwam Caroline (coordinator Stage en afstuderen HBO-Rechten) mij een prachtige kaart brengen met een ontzettend lieve tekst waadoor de brok nog iets hoger schoot. Ook Corrien (coordinator Alumni SJD) kwam daarna afscheid van mij nemen met een prachtige cyclaam met roze en fuchsiakleurige bloemen. Daarna, tijdens de pauze, kreeg ik van Linda sushi voorgeschoteld, iets wat ik altijd erg lekker vind. Na de pauze kwam Imane, mijn opvolgster aka de nieuwe BEB, met een sleutelhanger. Heel lief, met mijn sterrenbeeld als afbeelding. Symboliserend voor mijn brekende hart en de moeite die het afscheid mij toen al koste. Een blijvend aandenken.

Niet veel later kwam Julia met een enorme bonbon en thee aanzetten...wat wordt er toch goed voor mij gezorgd... en wat lastig om afscheid te nemen van al deze mensen!

Ook het wervingsteam van HBO-Rechten stond niet veel later op mijn stoep met een zeer toepasselijk cadeau en goede plannning (afscheid nemen in groepen is al helemaal brokvergrotend, dus een klein groepje was zeer welkom). Een Lonely Planet over Cyprus, mijn volgende vakantiebestemming. Ik had bijna geen tijd om het te verwerken want hierna stond Diana al op de stoep met een prachtige sjaal...groen wat mooi bij mijn ogen past. Hier ga ik nog de loef mee afsteken!

Niet veel later was het tijd voor het echte afscheid...de afscheidsborrel. Het eerste wat opviel was dat de beamer en de computer aanstonden. Niet veel later dan mijn aankomst begonnen ook de andere mensen binnen te druppelen. Na een tijdje kletsen klonk er het bekende fluitje van Afien (mijn leidinggevende) en werd ik naar voren geroepen. Met mijn angst voor poespas en in de picture staan werd volledig rekening gehouden. Ik mocht op een stoel gaan zitten en er werd een toespraak gehouden met als achtergrond een PPP. Geweldig! Niet alleen omdat hier de tijd voor werd genomen om het te maken maar ook de reden (aandacht afleiden van de anderen van mij) En de brok groeide.... Hierna kreeg ik het instituutscadeau (Irisbonnen voor nieuwe kleding of stoelen en een prachtige bos bloemen) en een persoonlijk cadeau van Afien ...een servethouder van Cabanaz...(ik maak er nog een foto van). Afien wist niet zeker of de kleur (roze) goed was.... maar naast het zeeblauw (of groen) van mijn woning voeren roze en bruin toch de boventoon. Goed gegokt en zeer goed op z'n plaats!

Na een zeer kort afscheidswoord van mijn kant....-ik dacht dat ik het kon maar zodra ik alle mensen zag schoten de tranen omhoog en heb ik het compleet afgeraffeld..zonde...- kreeg ik daarna nog meer cadeaus. Van Marijke en van Susanne van het BB kreeg ik een cappuccinoset (mooi voor naast mijn senseo en heerlijk voor de grijp) en van Ellen (mijn oude coordinator stage en afstuderen van HBOR) een heel leuk kookboekje met mogelijkheid tot eigen aanvulllingen (oe..met mijn lelijke handschrift!) Natuurlijk hangt hier voor haar de verplichting aan vast dat ze een keer moet komen eten. Geheel op eigen risico! Natuurlijk was dit al geweldig, maar ook alle ontzettende aardige woorden (tot ideale schoondochter aan toe) waren verpletterend, indrukwekkend, vertederend en tranentrekkend... Maar de tranen kwamen -gelukkig voor mij -niet. Ik hoop dat iedereen weet en heeft gezien hoe zeer ik dit waardeerde... en wat een opkomst om mij gedag te zeggen en mij succes te wensen. Je zou toch bijna spijt krijgen dat je weg bent gegaan.

Hierna met Linda, Sander H en Ivar nog even de kroeg in gedoken (zwak excuus Govert!! :-)) en om twaalf uur op de fiets naar huis gestapt, compleet natgeregend...en nu nog compleet verpletterd achter mijn computer. Nog geen rust om te slapen.

En al leest geen van mijn inmiddels oud collega's dit...ONTZETTEND BEDANKT!!!!!.... wat voel ik mij ontzettend gewaardeerd. En dat is heel veel waard.

Shoppen voor nieuwe werkkleding

Langzaamaan moet ik er echt aan geloven. De spijkerbroek uit de kledingcollectie (qua werk dan) en vanalles anders er nieuw in. Om daar een beginnetje mee te maken gisteren met mijn zus in het Amsterdamse afgesproken. Allereerst kopje koffie in de Bijenkorf (waar het ondanks de dolle dwaze dagen helemaal niet druk was en waar die Connie Breukhoven door de speaker liep te bleren..iedere keer als er werd omgeroepen dat het de laatste vijf minuten waren werd je blij maar vervolgens stond ze er nog minimaal 15 minuten) en na het kopje koffie op naar de kalverstraat in Amsterdam.

Allereerst Zara, Mexx, Esprit en Steps. Zara twee eenvoudige truitjes gekocht, altijd goed. Moet er binnenkort nog een keer heen om er nog twee te kopen en dan is de basis voor de winter weer gelegd. Dan Esprit, niet echt iets (kwam ook omdat de rij veel te lang was), in steps heb ik alle broeken gepast en liep uiteindelijk met de zwartwit versie van bovenstaande jurk weg (deze leek een soort ochtendjas toen ik 'm aan had) en vervolgens Mexx. Daar echt het meest stoere pak gezien....en aangehad maar helaas...broek 34 net iets te klein, broek 36 veel en veel te groot!

Heel hard gebaald en de irritatie weggegeten bij Lust (www.lustamsterdam.nl). Heerlijke clubsandwich met gerookte kip, bacon en guacamole gegeten en een vers geperst glasje juice.

Hierna naar het tweedehands winkeltje "het Spiegelbeeld" in de huidstraat (negen straatjes). Hier hebben ze voornamelijk nieuwe merkkleding maar wel een stuk goedkoper en een klein beetje tweedehands. En hier vond ik eindelijk waarvoor we in eerste instantie van huis waren gegaan...een nette broek/pantelon. Van het Italiaanse merk Rinascemento heb ik een bruin effen eenvoudig pak gekocht en eenzelfde broek in het zwart. Ik krijg nog te horen of het zwarte colbertje nog te bestellen is. Zou wel fijn zijn, want dan heb ik twee pakken waarvan ik de broeken ook los aan kan.

Hierna zijn we uit gaan puffen (na kort bezoekje aan Kitsch Kitchen) op een terrasje en daarna zijn we (San naar Apeldoorn) naar huis gegaan. Missie geslaagd!!

Laatste week!

Zo, the final countdown has started! Laatste weekje bij de Hogeschool van Amsterdam, Hoger Juridisch Onderwijs.

Wel raar hoor, over een week mijn spulletjes pakken en dan voor de laatste keer door de deur te lopen....... Maar ja....Cyprus en De Nederlandsche Bank wachten op mij....en dat is toch ook wel een prettig vooruitzicht!

Ik bij 't polo

thanks to Anna...ik bij het polo evenement van afgelopen weekend.

Last but not least....Aki van Andel & Luis Saenz

Strafschop, ride off, line of the ball..... it's polotime

Polo: Amsterdam Polo Trophy 2006

Yesterday was the second try to see some polo (and poloplayers) in the Netherlands. A vew months ago I visited Anna with the intention to visit horses by the sea, but that event was canceled due weather conditions. So yesterday some poloplayers visited Amsterdam (Amsterdamse Bos) and Anna and I were there to watch them.

The moning started sticky and cloudy and with some raindrops. After I picked up Anna of Muiderpoort trainstation and we dressed up to the dress code we left for the train to Amsterdam Amstel to get the bus over there to the Amsterdamse Bos (the woods of Amsterdam...) As soon as we got out of the bus, it started to rain (yeps you can start laughing, always when it should be nice weather it starts to rain) and as soon as we got on the pologround it started to rain even harder. Luckily we could sit dry, but we had to pray for better weather conditions....

With a delay of 45 minutes the tournament started and although there were still lots of clouds there was no rain anymore. First match was Al Metejon Polo Ranch (red shirts) against Porsche Centrum Amsterdam (yellow shirts). A quick introduction:

El Metejon Polo Ranch = Harry van Andel (0), Martin Hartman (-1), Julio Bouchon (4) and Armand van Eken.

Porsche Centrum Amsterdam = Brenda de Boer (0), Edward de Kroes (2), Nicky Grooss (2), Carlitos Ortiz Centenno(1).

Probalby due to the slippery underground the game started very soft. No quick actions and all together at a square meter. Not a lot of excitement, but as the chukka's past by (four instead of the normal six, at least I believe there are six) the game got better.

After the first match all the people had to entere the polo zone (treading in) and put some grass back in place. As we had the perfect spots we decided to eat some food and watch the people and think who that hot guy could be we saw passing by before the first match (...we though it must be a number two...and it was a number two, but it was one of the umpires... who was already in the match at the first match...must be the helmets that makes them unrecognizable)

After repreparing the grass, the Veuve Clicquot Ladies Race (pretty obvious I am not moving around this people, did not know thatVeuve Clicquot = champagne brand ) and some more waiting match number. As there were already tons of kids around at the first match, I am still surprised were they were coming from at the start of the second match... Their number was increasing steadily and the noise they were making tripled. And on top of that, a mother was screaming at them over my head.... and it took here a while before she realised it.. If you want to take your kids with you get there in time and keep an eye on them or leave them with the au pair (they really where there, the au pairs).

Anyway, second match. Scapa Sports (blue shirts) against Rolex (green shirts).

Scapa sports: Michael Redding (2), Gerry de Cloedt (1), Luis Saenz (3), Kiki Grooss (-1)

Rolex: Jim Souren(0), Peter Holsbeek(0), Aki van Andel (3), Niels van Baasbeek (2).

At first I was thinking about cheering for the blue shirts.... because who the hell goes for green (and one had yellow bandages....) but soon (after I told some kids to sit still and shut up...which helped for three seconds) I changed sides and starting to cheer for green. They played with way more attitude. I wasn't jumping around, but it game close! Great match...want to see more of this ones... made me think of the ones I saw in Argentina..... Just great!

The green team- Rolex - won the match in the last minute. It was tight, but it was so great, a perfect ending of the day. To put some cream on top of it, we stayed to watch the ceremony. Watch the umpire and all the polo players, what a treat (well, at least some of them hahahaha).

And what about the public? I would be suprised if everybody has seen some polo, guess there was a lot of networking going on. Maybe I should do some next time (yeh right, nice try).

PS: best player of the day, just through my eyes, was Aki (Alexander) van Andel. Strangest player the guy with the snowboard on wheels. How desperate for attention can you be (or how much free time can you have??).....

Amsterdam Polo Trophy 23 september 2006

Alvast een korte sneak preview van de actie tijdens de Amsterdam Polo Trophy. Anna en ik waren het er allebei roerend over eens...volgens jaar meerdere gaan we naar meerdere toernooien..... Wedstrijd een kom het qua spannening niet halen bij de wedstrijden bekenen in Pilar (Tortugas Country Club ), maar de tweede was erg spannend!

morgen een uitgebreid verhaal met alle ins and outs en wat meidenpraat!

Mijn klimmende winde

De truc rondom push ups

Het heeft een aantal maanden geduurd, maar nu weet ik eindelijk wat de truc is rondom de push up. Namelijk niet alleen de buikspieren flink aanspannen, maar ook de billen en benen ... en waar ik normaal niet verder kom dan 5 kan ik er nu gewoon 20 en meer doen.... heel fijn. Natuurlijk nog wel op mijn knietjes, niet netjes op mijn teentjes.

En toen kwam de loodgieter...

Vorige week was eerst kort de inspecteur langs geweest om te checken hoe het met mijn huisje staat..... die was snel klaar, de loodgieter moest langskomen om een oordeel te vellen. De inspecteur keek mee hoe er een afspraak werd gemaakt voor donderdag tussen negen en een. Woensdag om negen uur werd ik gebeld, of er een hoogwerker nodig was om boven te komen ... Nee dat was er niet, morgen zou ik ze zoals afgesproken de deur open doen... Oh, de afspraak was morgen, nou tot morgen dan....

Donderdag was ik bijtijds opgestaan, ook al had ik het idee dat ik wel kon uitslapen. Nou gelukkig heb ik dat niet gedaan want nog voor kwart voor acht ging de deurbel en kwam de loodgieter. Die had het allemaal snel gezien. Er had nooit lood gebruikt moeten worden (dat werkt niet lekker mee), gaten waren slecht gevuld etc etc...en als klap op de vuurpijl, als men het goed wilde oplossen moest men de hele pui er af halen, het lood weghalen en een andere goot inzetten.... En vijf voor acht was ie weer weg..... ik zou wel iets van de woningbouw horen....

Ehm...hallo...pui er uit?????? Nou ja, ik hoor het allemaal nog wel. Binnenkort weer meer....

IZGUVDV-dag

Normaal houd ik er niet zo van, maar om deze kettingbrief heb ik erg moeten lachen. Dus voor degene die hem nog niet gelezen hebbeb:

Vandaag is het de Internationale Zeer Goed Uitziende, Verdomd Slimme vrouwendag, dus stuur dit bericht naar iemand op wie dit slaat.

Stuur het niet terug naar mij want ik heb het al gekregen van een zeer goed uitziende, verdomd slimme vrouw.

En onthoudt het volgende levensmotto:

Het leven is een reis naar het graf maar vergeet de intentie daar veilig aan te komen in een aantrekkelijk en goed geconserveerd lichaam. Streef ernaar aan te komen met chocola in je ene en een glas wijn in je andere hand, met een totaal opgebruikt lichaam, helemaal
versleten en gillend: "Whoa, wat een trip! Heb het heerlijk gehad!
Aan de meiden:

1. In elk oud iemand zit een jong iemand - die zich afvraagt wat er in godsnaam is gebeurd.
- Cora Harvey Armstrong -

2. In mij leeft een slank iemand. Maar ik kan haar gemakkelijk de baas met koekjes en chocola.
- Ester Warlicht -

3. De oude dag is geen plaats voor watjes.

- Bette Davis -

4. Een man moet doen wat een man moet doen. Een vrouw moet doen wat hij niet kan.
- Rhonda Hansome-

5. De zin 'werkende moeder' is overbodig.
- Jane Sellman -

6. Een vrouw moet twee keer zo goed zijn als een man, om
half zo goed gevonden te worden. Gelukkig is dit niet moeilijk.
- Charlotte Whitton -

7. Vijfendertig is de leeftijd waarop je je hoofd op orde krijgt en je lichaam begint in te storten
- Caryn Leschen -

8. Wanneer vrouwen gedeprimeerd zijn gaan ze of eten of winkelen. Mannen vallen een ander land binnen.
- Elayne Boosler -

9. Achter elke succesvolle man staat een verraste vrouw

- Maryon Pearson -

10. Wanneer je in de politiek iets gezegd wil hebben, vraag je het een man. Wanneer er iets gedaan moet worden, vraag je het een vrouw.
- Margaret Thatcher -

11. Ik heb nog nooit een man advies horen vragen over hoe hij zijn carriere en zijn huwelijk moet combineren.
- Gloria Steinem -

12. Ik ben een geweldige huidhoudster; elke keer als ik
eenman verlaat,houd ik zijn huis.
- Zsa Zsa Gabor -

13. Niemand kan je minderwaardig doen voelen zonder je toestemming-
- Eleanor Roosevelt -

Schumi verlaat de Formule 1

Het is definitief, het tijdperk Schumacher is bijna ten einde. Aan de ene kant heerlijk, aan de andere kant ook best jammer. Ik denk dat hij veel heeft gedaan voor sport en voor de medemens. Vooral het laatste. Nu blijft hij natuurlijk nog wel even de beste coureur ooit, maar hij mist toch een beetje de personality om in de picture te blijven. Maar wellicht heb ik dat fout en blijven de benefietwedstrijden en de grote donaties in het nieuws...

Anyway, het allerslechtste nieuws van vandaag was de uitschakeling van Alonso. Hij was zo ontzettend lekker van start gegaan na een onterechte terugzetting naar plaats tien. Reed ie eindelijk weer op een podiumplaats, valt alles weg en is de afstand tussen Alonso en Schmacher nog maar 2.

PS: Waarom heeft Ferrari er niet alles aan gedaan om Alonso binnen te halen. Ik denk toch dat ie over all een betere coureur dan Raikonnen is.....

Elf dagen Cyprus

Zo, hierbij de accomodatie die San en ik geboekt hebben op Cyprus: Mariandy)Hotel. We vertrekken de 10e van oktober aan het einde van de middag die kant op en komen 21 oktober heel vroeg in de ochtend weer thuis (1.30u slik).

Waarschijnlijk na de vakantie nog veel meer foto's van het hotel, want ik verwacht dat we wel een beetje aan de wandel gaan, maar niet ernstig op pad gaan.

Ligging

Na een zeer ingrijpende renovatie heeft het kleine, slechts 20 kamers tellende, Mariandy Hotel haar deuren weer geopend. Het hotel ligt aan de landzijde van Dhekalia Road, de langs de kust lopende voormalige verbindingsweg tussen Larnaca en Ayia Napa. Op loopafstand van het hotel bevinden zich restaurants, tavernes, winkeltjes, bank met pinautomaat en div. barretjes. Openbaar zandstrand op ca. 200 m. Centrum Larnaca ca. 5 km, luchthaven ca. 7 km.

Faciliteiten

Receptie met lift, lobby met bar, la carte restaurant met overdekt terras (vanaf 1 mei 2006), zoetwaterzwembad met apart kinderbad en ruim zonneterras met gratis gebruik van ligbedden en parasols. Poolbar (vanaf 1 mei 2006). Healthclub met jacuzzi, sauna, stoombad en fitnesstoestellen.

2 pers.kamer

Standaard en verzorgd ingerichte airconditioned kamer voorzien van balkon met zitje, TV, telefoon en huurkluisje. Badkamer met bad/douche en toilet (sommige kamers met alleen douche en toilet).

VerzorgingLO, HP
OpmerkingenU verblijft op basis van logies en ontbijt.

Leuk feest (The beginning -Escape de Luxe) minder leuke foto