Wonderwand ...

Zoals wel bekend heb ik het met regelmaat gehad met mijn kleine hokje in Amsterdam. Toch denk ik nog steeds dat het grote potentie heeft om iets hotelachtigs te worden, al zal het keukendeel in het woongedeelte altijd een beetje een gammel punt blijven. Een idee is om iets te doen met bovenstaande plaatje, welke je als wanddecoratie kunt bestellen ... lijkt mij wel wat, maar dan gewoon voor op een paneel of zo .... Mocht je het liever van je eigen dorp of stand hebben dan kan dat ook. Ga voor meer info naar de website: http://www.wonderwand.nl/

Pepperspray

Het duikt weer steeds vaker op. Het onderwerp pepperspray. In Nederland verboden, maar veel vrouwen duiken een grens over om er toch eentje aan te schaffen. Laatst werd er zelfs verbaasd aan mij gevraagd of ik er nog geen een had. Was toch handig als je in Amsterdam woont. En ook al voel ik mij hier compleet veilig in Amsterdam, na sommige horrorverhalen vraag ik mij wel eens af of ik het niet moet kopen.

Voor de mensen die het graag willen hebben: bestellen kan via www.pepperface.com

Trouble at work...

Volgens mij had ik er een tijdje geleden wel over geschreven; een mannelijke collega die verteld hoe slecht z'n huwelijk is, dat er bepaalde dingen niet meer gebeuren, de gehele tijd aan mijn bureau dingen staat te sorteren of op te bergen terwijl zijn eigen bureau net zo groot is, telkens mijn stoel beetpakt als ie iets op de computer achter mij moet bekijken, die telkens op mijn scherm mee zat te lezen (zo erg dat ik moest zeggen dat ik nu echt een privemail aan het schrijven was) en ene keer geirriteerd zei dat ie nog niet alles gelezen had .... terwijl ik even op nu.nl een artikel achter mijn computer zat te lezen .....en als klap op de vuurpijl mijn telefoonnummer op internet had opgezocht om mij tijdens het EK schaatsen thuis op te bellen (ik moest heel hard nadenken wie ik aan de telefoon had.... had nooit gedacht dat een collega dat zou doen).

Sindsdien heb ik een soort scherm opgetrokken en niets meer tegen hem gezegd, en overal geirriteerd op gereageerd, maar regelmatig voel ik nog dat er iemand naar mij kijkt en hij zat nog telkens aan mijn bureau dingen te sorteren en achter die computer achter mij te hangen. Ik merkte dat ik fouten ging maken en mij slecht kon concentreren, dus afgelopen week maar even naar mijn baas gegaan.

Aan hem heb ik uitgelegd dat ik (nog niet) een melding ervan wil maken, maar dat het mij wel ontzettend beintvloed. Ik zit aan het einde van de week een weekend met stresshoofdpijn thuis en ben aan het einde van de dag dood. Ik kijk er elke dag tegenop om naar het werk te gaan en nog meer om met hem samen te meoten werken ..... Daarop hebben we besloten dat ik ergens anders ga zitten (onder mom om dichter bij een printer te zitten en omdat ik daar beter zit voor deel 3 van het inwerkproces) en dat alle nieuwe werkzaamheden door andere collega's worden uitgelegd.

Dit ging vrijdag goed, totdat mensen van de technische dienst langskwamen om de printers te verplaatsen... want toen zij die betreffende collega meteen: Oh, dan kun je maandag dus weer naast mij komen zitten ....

Echt waar, wat voor ontzettend bord heb jij voor je kop! Hoe blind kun je zijn! En nu ga ik dus morgen weer met een knoop in mijn maag naar het werk.... Zucht, nog maar 20 maanden ....

Cafe Cuba!!!

En nog een keer met oud collega's op de foto! vlnr Linda, Susanne, ik en Marijke!

OXL - het oksel(maand)verbandje

Weg klotsende oksels
[20 februari 2007] Tekst Aimée Kiene

Er zat geen geld in de drankenhandel, dus investeerden Lodewijk Hoes en Erik van den Boogaard in inlegkruisjes – voor onder je oksels. ‘Ik dacht eerst: You’re kidding me, Wat een gefriemel.’ Inmiddels liggen hun OXL PADS bij de Etos.

Erik van den Boogaard en Lodewijk Hoes dachten lange tijd dat het grote geld te halen was in de drankenindustrie. Ze waren in de weer met smoothies en gekoelde theedranken. Ze bedachten zelfs een nieuwe drankje op basis van sojamelk: SoYou.
Maar het ging moeizaam. Een drankje in de schappen krijgen bleek een kostbare onderneming. Zoveel kapitaal hadden de mannen niet. Hoes herinnert zich een moment in de afgelopen zomer waarop hij dacht: ‘Het gaat niet lukken.’
Op dat moment rinkelde zijn telefoon. Compagnon Van den Boogaard aan de lijn: ‘Ik heb een idee.’ Het gesprek dat volgde, ging ongeveer zo:
Van den Boogaard: ‘Ik wil iets maken tegen zweetplekken. Iets dat absorbeert en dat je in je trui plakt.’
Hoes: ‘You’re kidding me. Een lapje voor onder je arm? Wat een gefriemel. Daar heb ik geen gevoel bij.’
Van den Boogaard: ‘Maak je geen zorgen. Dit gaat werken.’
Hoes: ‘Als je mij er maar niet mee lastig valt.’

Toch is het idee inmiddels uitgevoerd – en een redelijk succes. De ‘OXL-pad’ (‘Een inlegkruisje voor onder de oksels’) ligt in de winkel; Etos heeft een paar duizend doosjes besteld.
En dat allemaal omdat Van den Boogaard op die warme dag in Amsterdam langs een tramhokje reed, waar hij een meisje zag hannesen met een deodorant. ‘Ze spoot deodorant in haar truitje. Ik dacht: dat moet toch anders kunnen. Als je iets in je kleding stopt dat het zweet opvangt, heb je geen vlekken meer én je gaat minder stinken.’

Vertrouwelijk
Dit idee had nog lang in het hoofd van Van den Boogaard kunnen blijven zitten als hij met Hoes niet toevallig op een beurs tegen een Italiaanse fabrikant voor dameshygiëne (maandverband, tampons, inlegkruisjes) was opgebotst.

Hoes: ‘Ik heb Erik echt naar die jongens toe geduwd. Als ze verstand van maandverband hebben, kunnen ze jouw plannetje ook uitvoeren, zei ik.’ Van den Boogaard, bang om zijn uitvinding kwijt te raken, deed in alle omzichtigheid zijn plannen uit de doeken. Er kwam zelfs een non-disclosure overeenkomst aan te pas; een afspraak om de informatie vertrouwelijk te houden.

Na dit eerste bezoek verscheurden de Italiaanse fabrikanten de visitekaartjes van Hoes en Van den Boogaard. ‘Ze vonden het een raar idee, vertelden ze ons later’, zegt Van den Boogaard. ‘Maar wij bleven aandringen en toen gingen ze toch iets voor ons maken.’
Inmiddels verkochten de heren de naam SoYou (van de sojadrank) aan een Engels bedrijf. Met dit geld konden de ontwikkelingskosten van het nieuwe product worden betaald. Ook hadden ze een investeerder achter zich, die hen een bedrijfsruimte aanbood in een stal.

Borstvoeding
De Italiaanse fabrikant baseerde het eerste ontwerp van de oksel- pads op hun zogenaamde zoogcompressen: katoenen rondjes, die gebruikt worden door vrouwen die borstvoeding geven. De oksel-inlegkruisjes zijn van hetzelfde materiaal gemaakt als deze rondjes.

Van den Boogaard maakte het ontwerp. Hij knipte en tekende naar eigen inzicht. ‘Ik ben een amateur. Kijkend naar mijn eigen oksel kwam ik op de ideale vorm. Niet te lomp, niet te klein.’
Het resultaat: twee ovaalgevormde delen die dubbel geklapt kunnen worden. Het lijkt inderdaad op een maandverbandje, maar dan breder, gemaakt van drie laagjes katoen met een flink absorptievermogen. Het okseldoekje moet een glas water kunnen verwerken.

Het eerste prototype had een smalle kleefstrip in het midden. Dat bleek te weinig. Hoes: ‘We hebben die dingen zelf uitgebreid getest. Aan het eind van de dag vonden we ze terug in onze boxershorts. Dat kon natuurlijk niet.’ In een tweede versie werd daarom de hele achterkant van de oksel-pad klevend gemaakt.’

De naam voor het product was een volgend vraagstuk. Axil , bedacht Van den Boogaard. En Dupp, (Disposible Underarm Perisperation Pad). Uiteindelijk viel de keus op OXL pad. ‘Dat betekent in het buitenland natuurlijk niks, maar het is makkelijk uit te spreken en als beeldmerk werkt het grappig.’

De Etos was meteen geïnteresseerd, nadat er een proefpakketje was opgestuurd. Niet zo gek, zeggen Van den Boogaard en Hoes. Zij ontdekten tijdens het ontwerpen van de OXL pads dat ongeveer honderdduizend Nederlanders lijden aan oksel-hyperhidrosis, een aandoening waarbij de zweetklieren overuren maken en de transpiratie daardoor excessieve vormen aanneemt. Vandaar dat de groothandel voor apotheken ook interesse toont.

En de heren blijven aan de slag met absorberend materiaal. Een volgend project is maandverband, tampons en inlegkruisjes van puur katoen, bedoeld voor vrouwen die allergisch zijn voor verband met synthetisch bewerkte materialen erin. Hoes: ‘We hadden niet gedacht dat we ooit nog eens met vrouwen in de kroeg bloedserieus over maandverband zouden staan praten.’

Stuk uit de Volkskrantbanenkrant - http://volkskrantbanen.volkskrant.nl

Aan de cocktails in Cuba ...

Aan de cocktail met oud-collega's ..... helaas maakt linda de foto, dus die moeten we nog even missen ...

PS: ja ik zit op mijn knietjes, terwijl iedereen op een stoel zit, vandaar dat ik wat klein ben uitgevallen ...

Gratis douche

Afgelopen donderdag was ik na een paar dagen ziek thuiszitten weer aan het werk. Er was nog wat achterstallig werk te doen in het huis. Dus even een wasje in de wasmachine gegooid en even wat andere dingen gedaan.

De kraan bij de wasmachine is al wat gammel, vandaar dat ik de slang er altijd afhaal. Als ie dan gaat druppelen dan loopt het water in iedergeval niet in de wasmachine. Dus ik draai de kraan dicht en wil de slang erafhalen en in de volgende drie seconden ben ik zeikende nat! Godver. Dus wat doe je dan? Een paar lagen kleding uittrekken tot je in een tshirtje en broek staat en de kraan de andere kant op draaien. Wellicht had ik de verkeerde kant op gedraaid.... en walla, weer zeikende nat! Die kant was het dus ook niet.

Druipend en compleet gefrustreerd kan ik maar tot een conclusie komen... er moet een loodgieter komen. Maar voor de zekerheid probeer ik het vrijdagochtend nog een keertje ..... weer druipend nat spring ik onder de douche ...Morgen dus even een loodgieter bellen!

Irritaties...

Ik irriteer me momenteel aan best wel veel. Dus tijd om even te lozen....

Ik irriteer mij aan mijn griepje. Vandaag dacht ik fit te zijn, maar hoestte op het werk mijn longen uit mijn lijf, had het warm en wilde alleen maar slapen. Eenmaal thuis bleek ik weer verhoging te hebben. Geen sportzaal dus om mij even uit te leven...

Ik irriteer mij aan mijn collega. Ik geloof dat mijn nummer op internet opzoeken en mij vervolgens in het weekend thuis bellen om even gezellig te kletsen toch een ongewenste intimiteit is en ik wil die vent uit mijn buurt! Ik wil niet met hem samenwerken! Ik zou er bijna ontslag door nemen!

Ik irriteer mij aan drie bepaalde schaatsfans. Blij dat de wedstrijden in de buurt afgelopen zijn zodat we die hoofden niet meer op tv hoeven te zien.....

Dat gezegd, ik irriteer mij ook aan Jibba Vakanties. Zie je ze niet alleen na elke tvserie die er maar wordt uitgezonden op tv, staan ze ook nog op de schaatspakken. Hoe irritant! Bij die lui boek ik NOOIT mijn vakantie!

Ik irriteer me aan mij, omdat ik niet lekker voor een jaartje naar Zuid-Amerika ben gegaan om lekker te genieten en vrij te zijn ...

Zo, dat lucht op.. voor nu. Ongetwijfeld binnenkort meer....

Ik neem mee....

Vandaag even achter de computer gezeten en ben weer een aantal leuke sites tegen gekomen... Zoals de site Ik neem mee... vol met vakantieverhalen en paklijsten ... of de site Zuuz, met de decoratiestickers... persoonlijk vind ik de zilveren stickers voor op borden wel leuk, maar hoe blijven die zitten? Was je dat er op een gegeven moment af of niet? Nou ja, wellicht probeer ik het binnenkort. Nou ja, voor meer hippe en reissites, zie hiernaast.....

PS: nog niet vermeld, maar de reis Mystiek IJsland ziet er wel bijzonder stoer uit... gegadigden?

Ziek thuis: tijd om na te denken over de vakantie

Na een kleintal dagen (ongeveer vier) ziek te zijn geweest, kom ik nu weer aardig bij mijn positieven. Ik bedoel, mijn oren zitten nog dicht en ik zou zo nog twee dagen kunnen slapen, maar het is allemaal niet meer mistig, hoofdpijnerig en spierpijnerig om mij heen en het groene goedje is ook van de een op andere nacht vertrokken. Ik zeg: iedereen moet die 1000mg vitamine C pillen aanschaffen, wonderpillen. Zo nu ik die dingen (en de vapo stoomdingetjes) geprezen heb, de rest van het verhaal.

Ben, nu ik weer kan nadenken, aan het bedenken hoe ik mijn komende vakantie in augustus (1 week) en september (2 weken) ga invullen. En ik denk het al een klein beetje te weten. Een dag heen vliegen, twee dagen terug vliegen, 2 dagen bijkomen en dan 4 dagen Iguazu (watervallen), 4 dagen Salinas Grandes (zoutvlaktes in argentinie, heen en weer reizen even meegenomen), 6 dagen paardrijden rond Tucuman en 1 dag Tucuman en dan nog ongeveer 3 dagen iets anders.

Ik zou natuurlijk eigenlijk naar Colombia gaan. Maar dit gaat niet door omdat ik niet de gehele maand september weg kan en ik aan het einde van september een of andere rondreis (die door locals geonrganiseerd wordt) dus niet kan doen en echt een hele maand reizen organiseren in dat toch een beetje gevaarlijke land en dan meteen terugkomen in een eventueel superzware introductie van een nieuw programma, lijkt me niet verstandig. Daarom val ik terug op oud en vertrouwd Argentinie. Helaas niet Pategonie, maar dat is in augustus en september veels te koud.... en daarbij wil ik die watervallen en de zoutvlaktes heel graag zien en past het dus mooi in mijn planning... krijg er al weer helemaal zin in....

nou ja, later meer!

De wereld is van Ireen en Sven!

Wilde ik gisteren hele verhalen vertellen en vandaag eigenlijk ook wel, komt daar nu helemaal niets van omdat ik belachelijk ziek in mijn bedje cq op de bank lig.

Gisteren was het natuurlijk genieten van Ireen Wust en een beetje pijnleiden met Anni Friesinger en natuurlijk de kleine terugval van Sven Kramer op de 1500m (ach wat heet terugval, hij bleef vooraan staan). Ook zag ik 's-morgens het bericht dat alles met Tobias Schneider okay was.

Helaas heb ik vandaag niet heel veel meegekregen. Zo zag ik wel de rit van Vis, maar niet de rit van Van Deutekom en de rit van Ireen Wust (beetje jammer). Gelukkig heb ik we lalle ritten van de Nederlandse mannen meegekregen. Mooie race tussen Bokko en Olde Heuvel, wat een spanning tijdens de race van Erben Wennemars en vonden jullie ook niet dat het leek of Sven wachtte op Carl om hem mee te slepen naar die tweede plek? Dat lukte helaas niet,m aar men wat een mooie race.

Morgen plak ik er nog even een mooi fotootje bij (zal die lekker vloeken met het roze van het blog)(de dag erna, foto erbijgeplakt). Ik ga naar de ereronde kijken en ga dan lekker naar mijn nest! Ajuus!

foto: www.meijco.nl

WK Allround schaatsen in Heerenveen

Ik had gehoopt vroeg naar huis te gaan van het werk, maar dat zat er niet in. Een andere collega die eerst nog 1,5 uur naar huis toe moet fietsen ging snel om drie uur weg en toen moest ik dus blijven. Vervolgens werd het nog druk op het werk.... Gelukkig was er iemand die mij wilde aflossen om half zes, dus kon ik richting huis. Maar niet voordat ik Linda had opgehaald en wat boodschappen had gedaan. Gezellig hebben we samen even wat eten gemaakt en hebben we zitten kletsen met schaatsen op de achtergrond.

De 500m mannen en de 500m vrouwen heb ik ondertussen gemist. Wel hoor ik dat de race tussen Kramer en Wennemars super spannend was, en dat een van mijn persoonlijke favourieten, Tobias Schneider, onderuit ging. Beetje jammer. Helaas was Davis ook weer snel, al dan niet zo snel als misschien wel verwacht was (gelukkig).

Dan de 500m vrouwen, ook gemist.... Maar in de samenvatting was een geweldige rit van Anni Friesinger te zien en een superrit van Ireen Wust die Cindy Klassen in een direct gevecht versloeg. Heerlijk!

Dan de 5km met een goede rit van Erben, een goede rit van Wouter Olde Heuvel, een matige rit van Fabris (jippie) en een slechte rit van Chad (jammer). Dan de fabuleuze rit van Sven Kramer en goede rit van Carl Verheijen en gelukkig een slechte rit van Davis....

PS: Tobias Schneider na de 5km naar het ziekenhuis voor foto's en check up .... das niet goed.... ik hoop dat ie zich nog hersteld, want hij maakt een superseizoen mee. Gezien z'n einduitslag (veertiende) ziet het er slecht uit...

PS2: Way to go Ria!!!! netjes Davis op z'n punt zetten, het was een stomme wissel. Carl zou er toch maar eens van geschrokken zijn, of z'n arm niet "in" hebben gehouden... Davis had er gewoon uit kunnen liggen!

Een beetje een teleurstelling

Er was helemaal een weeralarm afgegeven en bij het werk waren er slaapplekken ingericht, maar uiteindelijk viel het hier allemaal wel mee... Amsterdam is wel mooi wit en is er sneeuw gevallen, maar alle wegen zijn goed begaanbaar... Wel heb ik het sporten maar even achterwege gelaten. Want als het opeens begint te vriezen ben je alsnog het bokje... Tot het volgende weeralarm dan maar!

Weeralarm: 5 tot 10 cm sneeuw

Gisteren mailde een oplettende collega het al, nu ook op het nieuws.... een weer alarm. Vanaochtend in het zuiden in de middag in het midden van Nederland en daarna het noorden van Nederland.

Ben benieuwd. Hoop dat het niet waar is, zodat ik wel lekker kan gaan sporten.

later waarschijnlijk meer!

Zo ontzettend boos!

Zo, ik zit hier nog te trillen van woede en dat terwijl ik al een half uur heb staan rennen op de loopband. Zo ontzettend boos!

Wat er is gebeurd? De coordinator kwam vandaag naar mij toe. "Liselotte, heb jij jouw vakantie al geboekt?"Ehm, nee, ik ben aan het plannen.... Oh mooi, je vakantie is ingetrokken, het kan niet...."

WAT!?!?!?!?!?!?!?!?!?!?!?

Dat meen je niet? Nou, toch wel. Ze waren vergeten dat er een belangrijk programma live gaat op 7 oktober, en liever eerder, dus dan moet iedereen minimaal twee weken van te voren en twee weken erna aanwezig zijn. Dus van half september tot eind oktober mag er niemand weg. Oh, en jullie wisten twee maanden geleden nog niet dat dit dat dan live zou gaan? Eh, jawel....

Ze hebben verdorie goedkeuring gegeven, dan kunnen ze het toch niet opeens intrekken? Ik moet de gehele zomer extra werken zodat iedereen op vakantie kan en ik mag niet.... Of ik dan niet in november kon.... Nee, regenzeizoen, december dan..... betalen jullie dan de 700 euro die het ticket extra kost?

Als ze willen dat ik mijn vakantie intrek, prima, maar dan wil ik volgend jaar zes weken achter elkaar weg kan.... Nou dat kon niet zomaar....

Nu gaan we dus donderdag met de grote baas praten, om te kijken wat er geregeld kan worden.... zucht, ik baal hier zo van, ik had mij er zo op verheugd en nu kan het dus opeens niet meer. Ik hoop dat er een uitzondering wordt gemaakt, maar waarschijnlijk niet, want alle hens moeten aan dek zijn. Dus zometeen mag ik voor iedereen werken zodat zij een maand op vakantie kunnen en ik kan twee weken naar de Costa omdat ik niet langer weg mag...

Pffff, ik kan er nog even niet over uit, maar wellicht is mijn reactie een beetje overdreven....

De man op het balkon

Vandaag was de dag dat er weer mannetjes voor de lekkage langs kwamen. Deze keer om de tegels te verwijderen, alles schoon te maken en op nieuw een laagje isolatie aan te brengen (deze keer ietsje hoger) en om een paneel ergens af te schoeven om te kijken of daar iets nat was.

Groot was mijn verbazing toen er een soort Jochem Uytdehaage look alike binnen stapte. Niet alleen qua uiterlijk, maar ook nog eens qua praten... ik heb mij daar gewoon 6 uur over kunnen verbazen.

Na een uurtje ging ie pauze houden (tien uur, rare tijd) en een collega ophalen, want z'n maatje was ziek en hij moest nu dus met iemand anders samen werken. Terwijl die twee buiten bezig waren, zat ik lekker binnen achter mijn computer om te kijken of er nog leuke tips voor Colombia te vinden zijn (zucht, gaat lastig project worden om daar heen op vakantie te gaan.... ik en mijn plannen). Na verloop van tijd maar wat huishoudelijke dingen gaan uitspoken. Om twee uur waren ze klaar en hoopten ze dat de lekkage opgelost was, want ze hadden nergens een scheur of iets dergelijk kunnen vinden. Dus laat het vannacht (maar dan ook alleen vannacht, neit morgenochtend of avond) maar lekker hozen!

Op het terras in Zandvoort aan Zee

Gisteren moest ik redelijk vroeg m'n lekkere warme bedje uit, want ik had een druk programma... Allereerst op housewarming bij m'n broertje en z'n vriendin. Die wonen sinds een maandje in Den haag en natuurlijk moesten we het nieuwe stulpje bekijken. En het was erg leuk! Een beetje kleine slaapkamer en een beetje vage wc, maar een heelrijk grote woonkamer met een openhaard (ja, daar ben ik wel een beetje jaloers op, zo'n ding lijkt mij ook nog wel wat).

Nou was het zo dat ik geheel niet fit uit bed was gestapt, dus ik hoopte eigenlijk de rest van het programma te kunnen skippen, maar uiteindelijk is het daar niet van gekomen. Want het volgende onderdeel was een strandwandeling met familie. Verzamelplaats was station Zandvoort om drie uur. Maar om drie uur waren wij pas in de buurt van Schiphol omdat Ado Den Haag speelde en de halve stad was afgezet (god, blij in Amsterdam te wonen waar Aja het voor het zeggen heeft. Is toch veel minder chatoisch en geweldadig). Om vervolgens in de volgende file te belanden omdat we niet over de gewone weg naar Zandvoort mochten.... heel leuk alle rijke plaatsjes rondom Haarlem en zo gezien, maar uiteindelijk waren we dus 45 minuten te laat. Gelukkig niet de enige die zo te laat waren, want Floris was nog later. De rest stond al op het strand... maar op de een of andere manier ging ons dat net iets te ver. Dus we hebben een aantal passen op het strand gezet en hebben ons toen verplaatst naar het terras om daar lekker warme chocomelk met slagroom en tosti te eten (ik weet het, de meest ranzige combi, maar heel wat mensen volgde ... en trouwens, ze brachten toch eerst de choco en pas veel later de tosti). Was trouwens ongelofelijk lekker weer op het terras. Beetje onverwacht maar echt heerlijk in het zonnetje gezeten (met jas aan, sjaal om en later ook handschoenne aan, maar okay).

Aangezien we het station niet gepasseerd waren, hier geen mogelijkheid tot ontsnappen gehad. Ook hierna werd het lastig, want iedereen sprong in de auto om vervolgens naar Haarlem te karren om daar in de pizzaria neer te vallen om een lekker maaltje te eten (pizza, spaghetti (ik), maaltijdsalade, stoofpotje of lasagna). Dus maar iets gegeten. Rond een uurtje of acht heb ik toch echt afgezwaaid en ben ik samen met Gijs (broertje) en Michelle (vriendin van broertje) richting het station gewandeld en ben ik lekker op de trein naar 't Amsterdamse gestapt, waar ik om negen uur aankwam en lekker m'n bedje in kon duiken.

Helaas dus ook niets gezien van het schaatsen en dat is volgens mij erg jammer, want zo te zine heeft Wust goed geschaatst en hebben ook Fabris, Sven en Carl lekker rondjes lopen rijden en mijn nieuwste ontdekking Tobias Schneider was ook op de goede toer! Nou ja, volgende week maar voor de buis!

Ik ga trouwen!

Enige tijd geleden had ik het idee dat een collega iets van mij wilde. En dan niet een leuke collega... heb er nog steeds geen goed gevoel over en deze week had ik er genoeg van.... dus heb ik er even een roddel in gegooid...

Dat ik single ben wil niet zeggen dat ik niet iemand zie, of helemaal niets uitspook...... sloeg niet in als een bom, maar mensen werden erg nieuwsgierig ... vooral na een avondje stappen in een cafe waar ook schaatsers rondliepen... Alhoewel ik gezegd heb niets met schaatsers, trainers of iets dergelijks uitgespookt te hebben niemand geloofde het (hihi, mijn collega leek ook iets minder goedgehumeurd te worden). En in dit geval niet een heel slecht uitgangspunt. Dus aan het begin van de ochtend wilde men een groter tipje van de sluier, en in de loop van de dag werd dit een tip van de sluier en aan het einde van de dag, toen mijn baas bij ons zat, was de tip van de sluier opeens een trouwplan geworden.....

En dat ging heel snel, want iemand die een heel stuk verderop zat vroeg opeens wanneer ik ging trouwen en of ie rijk was (en toen ik zei niet direct rijk, was het meteen echte liefde)...

Anyway, het maakte het hele gezeik wel weer grappig, al werd ik wel gek van de spullen die mijn collega elke keer met een klap verzette (nietmachine, gooiende bril, pakken papier, en nog wat materialen die we gebruiken en de gehele tijd geroffel met de vuisten op de tafel) ....

dus voor iedereen die het wil weten.... na dit weekend ben ik onofficieel getrouwd. Ik laat het weten zodra de kinderen komen!

Messenger op het werk

Vandaag was eindelijk het moment dat ik messenger op het werk heb geinstalleerd. Helaas niet de msn messenger, want hoewel dat heel gezellig zou zijn, zou dat ook wellicht een eerste stap richting uitgang zijn. Nee we hebben een pilot te pakken en mijn afdeling heeft samen met een andere afdeling de primeur... we hebben messenger om met elkaar informatie uit te wisselen of snel vraagjes te stellen, bijvoorbeeld als we aan de telefoon hangen en we moeten snel wat extra info hebben van een collega van een andere afdeling. Ben heel benieuwd, maar al wel gezellig met wat naaste collega's gekletst, zonder dat de anderen een idee hadden waar het over ging...