Zaterdag 1 september op naar de verlaten wereld...
Mijn vakantie is al weer een week aan de gang.... of pas een week.... weet het niet. Het lijkt of ik er al weer tijden uit ben, maar als ik dan bedenk wat ik gedaan en gezien heb valt het allemaal wel weer mee. Gisteren heb ik mijn trip naar Jujuy afgeblazen. Het wordt allemaal wellicht wat veel en volgend jaar hoop ik hier toch weer te komen.... eigenlijk des te meer een reden om hier nog een keer te komen!
Na het wakker worden, douche ik me, kleed ik me aan, pak nog wat dingen in ontbijt en check uit. Het is nog wat vroeg en wil in de lobby gaan zitten, maar ik word nu al weer gek van de vragen of ik een taxi nodig heb en waarom dan niet, dus ga buiten wachten. Natuurlijk, als ik probeer mijn tas op te pakken rent iemand van het personeel al voor mij om die voor mij naar buiten te dragen.... ook prima natuurlijk.Maar als ik denk buiten veilig te zien, dan heb ik het mis. De jongen die de ramen aan het schoonmaken is (of wat ie dan ook precies aan het doen mag zijn) weet dat ie knap is en knoopt een praatje aan.... hallo, het is kwart voor negen, laat mij even rustig bijkomen. Al snel gaat het over in het engels en bijna nog sneller komt mijn vriend in Bs As weer naar boven.... niet dat het echt indruk maakt.
Anyway, ben blij als de 4x4 van Regi voor mijn neus stopt. Se jongen kijkt wat verbaasd als er een vrouw uit stapt als mijn pick up en dat er ook nog een kind in achterin ligt, maar herstelt zich snel en herpakt de auto.... nogmaals... ook goed! We rijden snel weg en maken onder het rijden kennis. Na ongeveer een uur rijden komen we in het laatste dorpje voordat we de dirtroad op gaan en we houden nog even een stop. Regi kan de baby voeden en ik kijk wat om mij heen. Haar boekhoudster stopt en komt er met haar dochter bij zitten. De dochter is 14 en is bezig met engels te leren, en toevallig zit ik hier. We kletsen een half uur en na dat half uur heb ik een emailadres (en een email ondertussen) en gaan we weer onderweg.
Al snel snap ik waarom we de 4x4 nodig hebben. Op sommige delen is de weg behoorlijk mul en komen we er nu zelfs lastig door. Onderweg zien we wat bakstenen liggen, waarvan Regi vreest dat zij daar voor betaald heeft (inderdaad, dat waren haar bakstenen). De bossen zijn ondertussen opgehouden met bestaan en de rode aarde is geel geworden. Hier en daar staat er al een paard of koe tot z´n knieen in de swamps.... ben benieuwd wat ik allemaal ga zien. Na ruim vier uur rijden zijn we er dan en wandel ik naar mijn kamer om even bij te komen....
Kaaimannen bij de vleet
Om vier uur ben ik weer up and running en stap ik met vijf Portenos in de boot om de swamps te gaan bekijken. Na vijf meter varen zien we onze eerste kaaiman en daarna vallen we er ongeveer over. Omdat het ook hier een koude winter is geweest komen we zelfs een dode (drijvende) tegen....ook de swamp deers, Federales (mooi snel vogeltje), screamers (dat is de direct vertaling van de argentijnse naam.....maar die weet ik ff niet meer, maar he is wel duidelijk waarom ze zo heten) capybara´s en weet ik wat zien we. Vlak voor zonsondergang gaan we aan land op een van de floating islands... en je voelt meteen waarom ze zo heten. Onder je golft de grond. Raar gevoel, ook wat engig, maar op de meeste stukken waar we staan is het een meter dik, dus redelijk veilig. We wandelen wat rond, bekijken wat vogels en stappen dan na de zonsondergang in.
Avondeten met de Portenos...
Na nog een kleine opknapbeurt is het tijd voor het eten. Als men ziet dat ik alleen aan mijn tafeltje wil gaan zitten, word ik er meteen achter vandaag getrokken en moet er met tafels geschoven worden en word ik aan het hoofd van de tafel gezet. En nu gaan we Spaans praten....ehm.... ik begrijp er weinig van en er komt ook weinig uit mij, dus mag ik het gedeeltelijk in het engels doen, zij in het Spaans en de rest doen we met handen en voeten. En zo gaat de maaltijd snel.
Als het zoontje van een van de stellen naar bed gaat krijg ik een goednachtzoen mee en niet veel later volg ik zijn voorbeeld.
Het is hier prachtig en ik ga een mooie tijd tegemoet!
No comments:
Post a Comment