Dag 80: In El Calafate

vervolg

Op het vliegveld aangekoen waaien we bijna weg... de wind heeft iets aangezet.... Gelukkig zitten we snel binnen achter een grote vruchtenshake. Even aan de vitaminen werken. Al redelijk snel daarna kunnen we inchecken en zitten we in de wachtruimte. Hier komt een zwaar bewapende politievrouw vragen of wij een wat russisch klinkende achternaam hebben.... Nee, dat zijn wij niet. Bij de de derde keer dat het ons gevraagd wordt herkend de man achter ons de naam De Knecht (oh, zei ze dat) en even later wordt er ook een tweede naam met Bergen erin genoemd. Wederom niet ons, maar we worden er wel bijzonder nieuwsgierig van.

Ondertussen mogen wij het vliegtuig niet in. Beetje jammer. Uiteindelijk worden we er toch in gelaten en niet veel later horen we achter ons wat gevloek.... de Nederlanders hadden wat snoep in hun koffer gelaten en men wilde die graag even zien.

De vlucht zelf verloopt ook wat vaag. We vliegen iets meer dan twee uur en na ongeveer anderhalf uur vliegen gaan ze opeens eten uitserveren.... terwijl we een half uur later gaan landen.... Het eten is dan ook maar net op...

In El Calafate nemen we een gedeelde bus naar het hostel.... maar ook dat loopt wat vaag. We blijven een beetje als enige over en we mogen er uit bij de terminal... Ehm, nee, graag bij ons hostel! En nu blijkt dat we wederom buiten de dorpsgrenzen zitten. Gelukkig is het een klein gehucht.

We leggen onze spullen neer, vragen of we met credit card kunnen betalen (het kost wat moeite maar het an) en wandelen het dorpje in. We boeken een tour om op de glacier te wandelen en we vallen daarna ergens neer om te eten.

Hierna is het al weer bedtijd.