vrijdag 30 september - Bijna klaar voor de vlucht van morgen

Zooo, even een rustpunt in het rondrennen in mijn huisje. Alles wat ik gister had ingepakt vanmorgen er om zeven uur weer uitgetrokken (toch vervelend zo'n ritme van om zes uur wakker worden) en wat spullen eruit gehaald en wat andere erin. Ik ben erg benieuwd hoe zwaar die tas is. Aangezien ik zelf geen weegschaal heb (in iedergeval niet eentje waar meer dan 2,5 kilo op kan) heb ik maar even mijn paps gebeld met de vraag of hij die vanavond even kan meenemen. Eerst zelf erop en dan zelf met rugtas. Ik heb hem al wel even op gepast en hij is zwaar. Nu nog wachten tot de laatste spijkerbroek droog is en dan kan ik weg.

Vanmorgen ook nog even extra geheugen gekocht voor mijn camera, en een hoesje voor mijn camera, wat dollars gehaald, mijn koelkast en vriezer ontdooid (was toch een keer tijd), nog wat dingen bij de drogisterij, de apotheek bezocht en nog wat dingen. ZO nog even wat eten scoren en een stofzuiger door het huis (niet dat er straks geen stof zal liggen na een verblijf van een maand elders) en dan ben ik klaar. Dan heb ik morgen alle tijd om drie uur lang te stressen, 30 keer te checken of mijn paspoort, pasjes en mijn tickets wel in mijn tas zitten en etc.

Dit voor nu, het volgende berichtje komt vanuit een redelijk zonnig Argentinie (dat zonnige hoop ik tenminste)

Donderdag 29 oktober; alles afronden op het werk

De dag begint een beetje chaotisch. Als ik in Amersfoort van het ene perron naar het andere ren word ik (en nog wat andere) nog net op tijd door een medereiziger gestopt. De treinen staan verkeerd om. Voor staat nu Schiphol en achter Amsterdam centraal. Oh. Ook goed. De komende 8 minuten wordt het ongeveer elke seconde omgeroepen en elke keer zie je mensen weer verschikt opspringen en naar buiten rennen (en dan nog veel hader naar voren rennen om de goede trein te halen) Met tien minuten vertraging kom ik aan in Amsterdam.

Op het werk gaat alles goed. Nou ja, ikzelf ben een beetje gestresst. Wil alles zo snel mogelijk doen en wil ook alles zo snel mogelijk zeggen. Dat gaat niet goed en erg vaak mag ik de zin opnieuw beginnen om twee totaal verschillende dingen uit elkaar tehalen.

Van Caroline had ik begin van de week al een survivalset meegekregen (altijd handig, vooral mezelf kennende, zo zonder schaar en etc op reis gaan), ban Afien krijg ik nog wat leesvoer en van Ellen dropjes tegen de heimwee. (die zitten dus onderop in de tas, anders zijn ze op voordat het vliegtuig vertrekt)

Rond kwart voor zeven is het werk grotendeels af en kan ik met een gerust hart naar huis. Thuis is de status ontploft huis. Overal liggen wast spullen, voornamelijk spullen die nog gechecked moeten worden, opgeruimd of juist ingepakt. Morgen wordt een heerlijk dagje. Tijdens het rondrennen (niet heel veel veel zinnigs gedaan geloof ik) zie ik dat twee Nederlandse ploegen het in het europese rondje voetbal het goed doen. Hopelijk zie ik over een week een Argentijnse ploeg voetballen. Of de Boca Juniors (toch het kleurrijkst) of de wat bekaktere River plates( of heette ze nou anders)

Dit voor nu. Weer verder met rondrennen!

Ajax - Arsenal...snel beslist en bloedig...

Voordat ik gisteren goed en wel op de bank zat, was mijn voetbalavond ook al wel eigenlijk weer afgelopen. Op het moment dat mijn billen de bank raakte scoorde Arsenal 1-0. Wat een blunder. Vervelend ook, want daarna kwam Ajax bijna niet meer op gang. Zelf had ik het al snel weer gehad en heb ik veel andere dingen gedaan (de was bv , klein beetje opruimen etc). Ergens halverwege de tweede helft heb ik nog wel ingeschakeld maar van die beelden werd ik neit vrolijk. Twee paar mensen die elkaar een hersenschudding koppen en een achterstand van 2-1.

Ik hoop echt dat als ik terugkom dat Ajax nog niet uitgeschakeld is en zal ik netjes voor ze op de banken gaan (thuis dan wel te verstaan)

Adios!

pilletjes en zo...

Gisteren bij de huisarts geweest. Mijn vader had mij de naam van een lichte slaappil gegeven die ik op recept kon vragen. Maar het was al wel een oud medicijn en lastig verkrijgbaar. Mijn huisarts in alle staten van geluk. Hoe ik daar toch aan kwam. Alle registers zijn opengetrokken, maar zo leuk zeg…Beetje vermoeiend. Toen zijn eerste vreugde een beetje gezakt was, kwam er een klein probleempje opzetten, want moest ie nou één of twee recepten uitschrijven? Eentje voor fenegran en een voor oxasepam(voor als ze nummer een bij mijn apotheek niet meer verstrekken) of alleen voor de laatste. Om nou niet meteen met een hele agenda vol recepten rond te wandelen heb ik maar voor de laatste optie gekozen, maar volgens mij had hij het graag anders gezien.

Voordat ik bij de huisarts naar binnen liep nog even aan de assistente gevraagd hoe het precies met de inentingen zit (heel handig). In principe zit ik goed met alle prikken die ik voor Cuba en Thailand al gehad heb, het enige wat kan gebeuren zijn Dengue muggen na een regenbui (dan ren ik de plaatselijke apotheker binnen) en rabiës als ik gebeten wordt door een hond. Dat laatste is wat minder, maar te overzien. En als ik vanaf november schuimbekkend rondloop weten jullie dat er toch iets fout is gegaan…….

Valverde wins silver

photo by ANP

Alejandro Valverde- Spain

Helaas (weer?) net geen wereldkampioen, maar wat was ie er dichtbij. Maar zo te zien is ie blij zat met zilver. Volgende keer graag voor Boonen over die meet! (want van hem ben ik nou niet echt fan)
www.anp.nl

Bravo Fernando Alonso!

Fernando Alonso is wereldkampioen

Alonso schreeuwt het uit na het binnenhalen van het kampioenschap. Raikonnen zal genoegen moeten nemen met een tweede plaats. Montoya laat zien wat hij waard is en verslaat zijn teamgenoot Raikonnen in het kampioenschap van Sao Paulo

Sao Paulo

Een weekje voordat ik Sao Paulo vluchtig zal aandoen is het formule 1 circuit hier neergestreken. Het weekend dat Fernando Alonso de jongste wereldkampioen kan worden. Helemaal naar mijn wens start Fernando Alonso op pole position en meteen na de start rijdt hij hard weg. Helaas is er meteen een enorme crash en komt er een safety car situatie. Das klote want nu komen Montoya en Raikonnen meteen bij. Fisichella is ondertussen al weer zoek gereden. Als ze weer weg mogen gaat Montoya er meteen voorbij. Hij remt simpelweg later. Stiekem ben ik ook wel een klein beetje voor Montoya. Ik bedoel, hij moet absoluut achter Alonso eindigen, begrijp me niet verkeerd, maar ik zie hem erg graag enkele plaatsen voor Raikonnen finishen! Terwijl Coulthard uitlegt wat er fout ging tijdens de start (niets), wil ik wel een keer kijken wat de Nederlanders doen. Op zich vind ik dat Doornbos de sympathiekste is. Hij praat het makkelijkst, terwijl als ik naar Albers kijk ik maar een ding kan denken: Laren. Maar ik denk dat Albers toch de meeste kansen heeft om volgend jaar weer in de formul een te rijden. Hij is toch wel de fanatiekste en hij rijdt an sich ook wel goed. Ben benieuwd wat hij in een betere auto kan.
Ze zijn ondertussen tien rondjes onderweg en er is al iemand in de pits geweest. Monteiro die na de kwalificatie helemaal de hemel werd ingeprezen wordt nu helemaal de grond in gepraat als blijkt dat ie na de opwarmronde meteen de pits in moet om te tanken. Zo zie je maar hoe snel je bij Olav Mol kan stijgen en hoe snel je weer kunt zakken…. Albers hangt een beetje in het niets en Doornbos heeft Villeneuve achter zich hangen die aan het drukken is. Op dit moment is er niets aan, en ik ga ff wat anders doen…..

Massa opent het bal van de eerste stops en de tweede Jordan volgt snel. Ook Albers komt binnen. Jammergenoeg komt ook Fernando Alonso ook relatief vroeg binnen. Het is wel apart dat de auto’s van McLaren zo lang door kunnen en zo veel harder kunnen dan de rest. Aan de andere kant, de auto’s van McLaren begeven het ook relatief snel en ook de banden hebben het vaak zwaarder dan de banden van de anderen… Ondertusen is er hevig SMS-verkeer met Annemarie. We balen allebei van de safety car situatie die de strategie van Alonso flink in de war heeft geschopt en ook het gekloot van Doornbos doet niet echt veel goed. Maar ja, desalniettemin komt Alonso ergens achterin het eerste deel van het veld en Montoya komt gewoon weer terug op plek twee.

Met nog 39 ronde te gaan wordt ik weer even uit mijn andere activiteiten gehaald door wat rook bij de auto van Doornbos, maar het blijkt al weer snel dat die Olav Mol te snel loopt te roepen. Drie ronden later komt er een extra brandblusser en komt Doornbos alsnog met veel rook binnen. Olav Mol kletst constant zijn mond voorbij. Hij laat zijn liefde voor Raikonnen weer merken door te zeggen dat eventuele rook bij Raikonnen vervelend zou zijn omdat hij daarmee het wereldkampioenschap verliest. Gelukkig herstelt ie zich nog wel, want dat is natuurlijk wel een boute uitspraak. Alonso heeft het wereldkampioenschap tot nu toe gewoon in eigen handen en als mensen roepen dat hij voorzichtig rijdt, is dat zijn goed recht. Je moet natuurlijk je wedstrijdjes pakken, maar overall de beste zijn is toch hetgeen wat iedereen zich het langst herinnert. Van Raikonnen weten we dat hij tot twee keer toe bijna wereldkampioen was maar het tot twee keer toe niet kon maken.

Met nog drie ronden te gaan geeft Olav Mol eindelijk toe; Fernando Alonso is het beste. Hij is in deze wedstrijd derde, maar overall wereldkampioen. En blij zijn over de constructeurtitel voor McLaren is prima (want Renault gaat dat niet meer goed maken), maar FERNANDO ALONSO is de enige wereldkampioen van 2005!

PS:Oh en meneer Mol, nu aan het einde van het seizoen roepen dat Alonso nog veel vaker wereldkampioen gaat worden maakt al dat geslijm in de richting van Kimi niet goed, alleen ongeloofwaardig!

Familiereunie deel 2

Zie net in de e-mail dat ik een fotootje van Eva heb gekregen. van Links naar rechts Anouk, Heike, Liselotte, San, Eva en Tess. Ik geloof dat dit poging nummer 5 was of zo en dat we ons best doen om niet te hard te lachen en er niet tussendoor te kletsen (ik)

De zenuwen (een beetje) voorbij.....

Iedereen die mij kent weet wat voor ontzettende zenuwpees ik kan zijn en dat ik alles altijd het liefst tot in de puntjes geregeld heb. Deze reis is niet helemaal tot in de puntjes geregeld en dat maakt mij lichtelijk zenuwachtig. In iedergeval tot voor kort. Ik heb namelijk besloten te proberen alles te nemen zoals het komt en mij druk te maken over “vrouwelijke”zaken. Zoals; Als ik in Buenos Aires ga shoppen, zou ik dan al mijn gekochte dingen tijdens de rondreis kunnen opslaan bij de bed and breakfast om die vervolgens de laatste dag gewoon weer mee naar huis te nemen? (notitie: extra geld overmaken voor het shoppen, terugstorten kan altijd nog) En: ok ik heb al wel vier keer gevraagd wanneer ze het cursusgeld gaan afschrijven, maar als ze het niet doen en ik kan niet met de cursus beginnen, dan vermaak ik mij vast wel in Buenos Aires en omgeving!
Natuurlijk blijf ik natuurlijk ik en kan ik ’s-morgens opeens wakker schieten met de gedachte”ik moet niet vergeten vochtig toiletpapier aan te schaffen…waar kan ik pen en papier vinden om dit op te schrijven” (hoezo niet vies van openbare ruimtes ). En het allervervelendst van jezelf een beetje kennen is weten dat ik vlak voor vertrek van die neurotische (of dwangmatig, vul het zelf maar in) trekjes krijg. Dan moet ik elk half uur mijn paspoort en creditcard controleren en dat houdt pas op als ik in het vliegtuig zit. Hoe irritant!! Ook zal ik zaterdag weinig eten door mijn strot krijgen en het liefst heel veel rondjes rennen, maar ja dat zal niet lukken. Arme mensen die met mij in de trein richting Schiphol zitten. Gelukkig ben ik het liefst “aardig” vroeg op Schiphol, dus kan ik daar weer lekker “bij”eten (de wetenschap dat ik mijn vliegtuig waarschijnlijk niet mis en dat ik ingechecked ben en dat ik bijna alles bij me heb, doet echt wonderen voor mijn zenuwengestel). Met andere woorden ik word nog steeds wel behoorlijk moe van mezelf en ben blij als het zo ver is. Dat wachten is echt niets voor mij. Zo en nu is het tijd om te bepalen wanneer ik welke was ga doen zodat alles op tijd droog en ingepakt is. Chao!

Reunyst (reunie der Nysten)

Gisteren was er na anderhalf jaar (toch?) weer een echte familiereünie. Ik zie de familie van mijn vaders kant niet zo heel vaak (die van mijn moederskant ook niet trouwens) maar als we allemaal bij elkaar zitten is het altijd weer erg gezellig. We (San en ik) hadden nog niet helemaal een tijd helder, maar besloten rond drieën weg te rijden. Natuurlijk wordt dat altijd wat later, maar op zich lagen we nog op schema. Voordat we de snelweg op draaide nog even getankt en vervolgens volle kracht richting de familie Pijls (mijn opa had ook dochters, maar we noemen het “onder ons” toch wel vaak een reunyst). Tijdens het tanken moest ik nog wel even de zelfgemaakte tiramisu van San proberen. Ze had er twee gemaakt. De eerste vond ik erg lekker, de tweede wat koffieachtig, maar allebei prima te eten (daar zit je dan met twee aangevreten tiramisutaarten). De in de haast en voor de zekerheid aangeschafte winkelversies konden dus eigenlijk in de achterbak en mee voor thuis. Eigenlijk zijn we in een keer naar de bestemming gereden. Nog wel even gelachen op de eerste rotonde waar ik meteen kon verspellen dat we links af moesten omdat die kant nou net was afgezet. Dat heeft ons wat rondjes om de rotonde gekost om te beslissen of we een stukje terugreden en dat andere weggetje namen of dat we countrylike ons gewoon tussen de afzetting heen wurmde. Mijn zus reed dus we deden haar ding, tussen de afzettingen door. (ach, het was ook wel de kortste route)

Een maal aangekomen was iedereen er eigenlijk al en dan komt het ergste. Jij moe iedereen af om iedereen gedag te zeggen. Deze keer dus maar anders aangepakt; beetje met de eerste kletsen en dan pas weer naar de volgende. Na beetje binnen hangen buiten bij Marleen en Heike neergevallen. Die had ik volgens mij echt al een tijd niet meer gezien. Na wat “broodnodige” foto’s maken (als ik weet dat er foto’s gemaakt worden zijn ze eigenlijk nooit leuk en als k het niet weet vaak ook niet, dus probeer ik over het algemeen gewoon te bukken of weg te rennen, maar dat lukt niet als je op een stoel in een kring zit). We zitten daar overigens helemaal goed want de nootjes, olijven en andere hapjes worden allemaal voor onze neus gezet. Nou ja, de olijven niet, die hebben we zelf even bij een andere tafel opgehaald. In de loop van de avond mogen we allemaal lekker eten opschepen en verdwijnt iedereen weer langzaam richting huis. Als ik per januari/februari weer richting Amsterdam vertrek wonen de meeste familieleden weer in Amsterdam, dus dan wordt met z’n alle afspreken weer een stuk makkelijker. Kijk er nu al weer naar uit.
Dit voor nu, tot later!

The shortest personality test.... daar klopt niets van...

Your Personality Is

Guardian (SJ) You are sensible, down to earth, and goal oriented.Bottom line, you are good at playing by the rules. You tend to be dominant - and you are a natural leader.You are interested in rules and order. Morals are important to you. A hard worker, you give your all at whatever you do.You're very serious, and people often tell you to lighten up. In love, you tend to take things carefully and slowly. At work, you are suited to almost any career - but you excel in leadership positions. With others, you tend to be polite and formal. As far as looks go, you are traditionally attractive. You take good care of yourself. On weekends, you tend to like to do organized activities. In fact, you often organize them!

The Three Question Personality Test

Zonder de "Significant Other"in de trein

Afgelopen woensdag was ik weer zo "slim" om de tijd niet goed in de gaten te houden. Omdat ik niet veel zin had om over te werken (niet te lang) en omdat ik mij niet zo lekker voelde ben ik maar richting de trein van half zes gegaan. Nadeel aan deze trein is dat ie niet rechtstreeks naar Apeldoorn rijdt en dat ik dan moet overstappen in Amersfoort. Op zich geen probleem, al loopt de trein vanuit Amsterdam de laatste tijd vaak vertraging op. Gelukkig heeft die vanuit Utrecht dat ook wel, dus meestal komt dat goed uit. Maar woensdag was het weer anders. En naast het feit dat we al laat binnenkwamen stond er aan de overkant ook nog eeens een korte trein. In de spits wordt de trein nl. te lang en dan rijdt ie in twee delen. Een deel vanuit Den haag en een deel vanuit Rotterdam en die rijden met ongeveer 7 minuten verschil. Dus de mensen van Amsterdam Centraal moeten dan als een gek sprinten naar de trein richting Enschede (de mensen vanuit Schiphol zitten dan al, want die trein komt eerder binnen en daar combineert mijn trein dan weer mee). Woensdag zal ik dus al veilig en wel in de trein (ik kan best wel hard rennen als het moet, zelfs met hakken aan ging het niet slecht) toen er gefloten werd en een hele berg mensen zich dus naar binnen moest gooien. En op het moment dat de deuren dichtgingen had een oude man zich naar binnengehezen, maar zijn vrouw dus niet. En de trein reed zonder pardon weg..... De arme man en de arme vrouw stonden nog even te gebaren naar elkaar en mensen op het perron riepen nog naar de condocteur, maar de trein ging echt weg. En het flauwe was, veel mensen in de trein lagen helemaal in een deuk. Het leek wel of ik de enige was die het echt heel zielig vond.....

Nou ja, dat moest ik nog ff kwijt. Iedereen werk ze vandaag en een goed weekend!

De optimale racestrategie: gelijk verdelen of hard starten?

De optimale racestrategie: gelijk verdelen of hard starten?
'Coaches worden halve wetenschappers'
AUTEUR: Marcel Luyckx

Wat is de optimale racestrategie? Die vraag houdt sporters, coaches en wetenschappers over de hele wereld al geruime tijd bezig. Tussen nu en pakweg drie jaar verwacht onderzoekster Floor Hettinga van de Vrije Universiteit Amsterdam een afdoende antwoord op die vraag te kunnen geven. Zij zal dit doen in het kader van een onderzoeksproject van TNO, NOC*NSF en VU.

Als een bezetene van start gaan en maar zien wanneer de pijp leeg is of behoudend beginnen zodat je in de slotfase nog kunt versnellen? Welke tactiek levert het meeste rendement op, of de snelste eindtijd? Kortom: wat is de ideale racestrategie? En van welke factoren is die afhankelijk?Een verkeerde tactiekkeuze kan in de topsport beslissen over alles of niets. Wie kent niet de voorbeelden van sporters die in het zicht van de streep sneuvelen? Of van atleten die aan de finish nog 'over' hebben en dus niet het maximale rendement eruit hebben gehaald?

Modeverschijnsel

De ideale opbouw van een sportwedstrijd is een actueel onderwerp binnen de wetenschap, merkte drs. Floor Hettinga onlangs nog eens op tijdens een internationaal congres in de Verenigde Staten. Haar copromotor, prof. dr. Hein Daanen, rept van een hot topic, een modeverschijnsel. 'Een jaar of vijf geleden probeerde de sport te ontdekken hoe je je optimaal kunt voorbereiden op een wedstrijd. Toen ging het allemaal over tapering. En nu zitten atleten en trainers met de vraag hoe ze een wedstrijd het beste kunnen indelen,' aldus Daanen, die aan het hoofd staat van de afdeling 'Prestatie en Comfort' van TNO Defensie en Veiligheid. Tevens is hij bijzonder hoogleraar thermofysiologie aan de faculteit Bewegingswetenschappen van de VU in Amsterdam.

Van kunst tot kunde

Volgens Daanen is het trainersvak zich in de loop van de jaren gaan ontwikkelen van kunst tot kunde. Natuurlijk kan een trainer individueel uittesten welke tactiek het beste uitpakt voor zijn of haar pupillen door alle mogelijkheden uit te proberen. Dit proces van trial and error beschouwt Daanen als kunst. 'Als je het hebt over kunde dan praat je over algemene wetmatigheden,' aldus Daanen. Bijvoorbeeld dat een sporter met een bepaald spiervezeltype het beste hard van start kan gaan. Ook aërobe en anäerobe kinetiek, dat wil zeggen het verloop van aërobe en anäerobe energieproductie over de tijd, zijn hierbij van belang.Daanen: 'Dat kun je proefondervindelijk uitproberen, maar je kunt ook op basis van wetenschappelijk onderzoek gericht adviseren en dán proberen. Coaches worden halve wetenschappers. Ik zie in de top van de trainerswereld steeds meer bewegingswetenschappers opduiken.'

Biomechanica

De ideale racestrategie is geen onontgonnen gebied voor wetenschappers. Vooral op het terrein van de biomechanica is intussen veel bekend, weet Hettinga. 'Er bestaan computermodellen waarmee je de effecten van allerlei variabelen kunt berekenen.'Hoogte is zo'n variabele. Andere factoren die van invloed kunnen zijn, betreffen luchtweerstand, ijswrijving (voor schaatsers) en het gegeven of de wedstrijd in de openlucht plaatsvindt of indoor.

Invloed van hoogte

Hettinga: 'Bekend is dat je in Salt Lake City relatief sneller schaatst. Vanwege de hoogte is er minder luchtweerstand. Hoogte heeft ook invloed op de maximale zuurstofopname, want er zit minder zuurstof in de lucht. Met de bestaande modellen kun je berekenen wat de invloed daarvan is.' 'Uitgaande van wat we nu weten, lijkt het voor een schaatser verstandig om op hoogte op de 1500 meter hard van start te gaan. Voor langere afstanden geldt biomechanisch gezien dat je je krachten beter evenwichtig kunt verdelen over de hele race. Voor de korte afstanden is het heel duidelijk. Als je dan langzaam van start gaat, heb je eenvoudigweg niet meer de kans om die achterstand nog goed te maken.''De 1500 meter ligt juist in het gebied waarvan je je kunt afvragen wat de optimale strategie is: gelijk verdelen of hard starten? Bedenk wel: om twee keer zo hard te fietsen, schaatsen of lopen moet je acht keer zoveel vermogen leveren.'

Open vragen

Tegenover de bekende invloed van biomechanische variabelen staan ook nog veel open vragen. Hettinga: 'Met name over fysiologische variabelen en het terrein van efficiëntie is minder bekend. Hoeveel energie komt ten goede aan de beweging? Bij fietsen is dat zo'n twintig procent, bij schaatsen nog minder.'

Per sporter verschillend

Bij het onderzoeksproject over de ideale racestrategie (ofwel pacing strategy) zijn behalve de faculteit Bewegingswetenschappen van de VU in Amsterdam ook TNO in Soesterberg en NOC*NSF betrokken. De uitkomsten zullen vooral van toepassing zijn op sporten waarbij het erom gaat de snelste tijd op de klok te zetten, zoals schaatsen, hardlopen, zwemmen en wielrennen (tijdrit en baanonderdelen).Projectleider dr. Jos de Koning van de VU heeft de verwachting al uitgesproken dat de ideale racestrategie per sporter verschillend kan zijn. Maar copromotor Daanen rekent erop dat de studie wel degelijk algemeen geldende wetmatigheden zal opleveren waarmee sporters en coaches in de toekomst uit de voeten kunnen.

Warmtehuishouding

Met haar onderzoek beoogt Hettinga de bestaande modellen als het gaat om de optimale racestrategie te verbeteren. 'Want er is meer onder de zon dan biomechanica. Andere variabelen moeten eerst goed in kaart worden gebracht. Zo wil ik ook bekijken wat de invloed van verschillende strategieën op het menselijke lichaam is. Kijken wat er met het lichaam gebeurt, in relatie tot de prestatie.'Thermofysioloog Daanen, dus deskundig op het gebied van de warmtehuishouding van het lichaam: 'Over de efficiëntie van anaërobe energielevering weten we nog heel weinig. Aëroob weten we dat wel.'

Temperatuur ín spieren

Het moge duidelijk zijn waarop de studie van de Vrije Universiteit zich richt. In het kader van het onderzoek is zelfs de temperatuur van spieren gemeten tijdens inspanning. Daanen: 'We willen niet alleen weten hoeveel van de energie ten goede komt aan de beweging, maar ook hoeveel er verloren gaat aan warmte. Daartoe hebben we de kern- en de huidtemperatuur gemeten alsook de temperatuur ín de spieren.' Overigens wijzen de eerste onderzoeksresultaten er volgens Hettinga op dat de temperatuur nauwelijks van invloed is op de efficiëntie van de beweging. 'Maar daarnaar moeten we nog verder kijken.'

De ideale situatie

Het mooiste zou zijn, erkent Hettinga, als atleten of coaches in de toekomst alleen maar wat gegevens hoeven in te voeren om te bepalen wat op dat moment de beste strategie is voor een individuele sporter.Te denken valt daarbij aan onder meer lengte, gewicht, frontale oppervlaktewrijving (luchtweerstand) en aërobe en anäerobe kinetiek. Een andere factor is bewegingsefficiëntie, die per atleet kan verschillen.

Computermodel perfectioneren

Het streven is dus om het bestaande computermodel dusdanig te perfectioneren dat per sporter kan worden bepaald hoe tijdens een race de energie wordt geproduceerd in relatie tot de individuele techniek en fysiologische eigenschappen van de atleet, zoals het ontstaan van vermoeidheid.Op basis hiervan zou dan ook de optimale racestrategie kunnen worden uitgestippeld. Zaken als mentale spankracht en ploegentactiek (zoals bij het wielrennen op de weg) zullen nog niet kunnen worden opgenomen in het computermodel.

Fietsers en schaatsers

Hettinga werkt het meest met fietsers ('op de ergometer kun je gemakkelijk meten') en met schaatsers ('ik schaats zelf ook'). Aan de tests die zij intussen in het kader van haar promotieonderzoek aan de VU heeft uitgevoerd, hebben nog geen toppers deelgenomen.Daanen: 'Die zijn daarvoor moeilijk te krijgen. Topsporters hebben maar één doel: optimaal presteren. Wetenschappelijk onderzoek gaat vaak niet samen met die doelstelling. De discipline om alles bij te houden vind je ook weinig terug bij topsporters. Zij zijn wel vaak de eersten om de uitkomsten van wetenschappelijk onderzoek toe te passen.'

Argusogen

Hettinga tot slot: 'Zo gauw de modellen vervolmaakt zijn, hopen we met de beste atleten van Nederland te gaan werken om op die manier de racestrategie van onze toppers in samenwerking met de coaches te optimaliseren.'Coaches zijn dus nog niet direct betrokken bij deze wetenschappelijke studie, maar zullen de bevindingen met argusogen volgen.

www.sport.nl, of lees meer

Tour de Argentina

Roddelen over de baas op je weblog? Ontslag!

DOOR MIRJAM VAN IMMERZEEL:

Leuk al die weblogs op internet. Maar werknemers lopen het risico op ontslag. Als ze bijvoorbeeld uit de school klappen over hun werkgever, of zich uitleven in beledigingen aan het adres van collega's.

Het blijft een lul, die baas van mij', kopt ene Daphne uit Rotterdam boven de zoveelste klaagzang over haar leidinggevende in haar weblog. Meer dan dat haar werkgever een zakelijke dienstverlener is met vestigingen in Maastricht en Rotterdam en dat Daphne in een commerciele functie werkt, komen we niet te weten. Alleen een toevallig voorbijsurfende baas of collega zou de ontevreden blogger kunnen herkennen van de actiefoto's van haar eerste parachutesprong. Naief? Deze Daphne maakt het niets meer uit; haar arbeidscontract liep onlangs af en ze heeft zich toch mooi anoniem kunnen afreageren, en publique.

Klagen over de baas was al een nationale sport voor werknemers, vooral nu velen daadwerkelijk wat te klagen hebben. Reorganisaties, ontslagronden, irritante collega's en incompetente bazen genoeg om mensen een mopperexcuus te geven. Een beetje moderne werknemer haalt tegenwoordig zelf zijn gram, door bijvoorbeeld eens flink uit te halen over misstanden in de krant, op internetfora of nog beter: op zijn eigen weblog.

Sinds de opkomst van deze digitale dagboeken op internet kan een klacht sneller en anoniem een groter publiek bereiken. Naar schatting zou Nederland inmiddels 600 duizend weblogs tellen. Hoewel een flink deel van deze logs nauwelijks wordt onderhouden en bezocht, hebben de mensen erachter een ding gemeen: ze willen gehoord worden.

Het is emancipatie ten top, iedereen kan publiceren', zegt advocaat Caspar Wenckebach. Voor freelancers, politici en topmannen is een weblog een leuke manier om zich te profileren en om zichzelf een sympathiek en professioneel aura te geven. Maar als werknemer loop je grote risico's zodra je over je werk blogt.'

Wenckebach staat op dit moment internetprovider Lycos bij in een zaak voor de Hoge Raad waarin het allemaal draait om de persoonlijke gegevens van iemand die op zijn site een postzegelhandelaar anoniem beschuldigt van oplichterij. Als de postzegelhandelaar wint en die gegevens krijgt, kan dat ook gevolgen hebben voor webloggers die hun werkgevers anoniem afbranden. Werkgevers willen natuurlijk graag weten wie erachter zit. Smaad, bedreiging of schending van de geheimhoudingsplicht zijn allemaal redenen voor ontslag', aldus Wenckebach.

Tot dusver zijn in Nederland nog weinig webloggende werknemers ontslagen. De oogst van dit jaar is een gedetacheerde IT'er die mocht vertrekken toen uitkwam dat hij zich op zijn log had uitgeleefd met een bloederig fantasieverhaal over een moordpartij onder collega's. In de Verenigde Staten en Groot-Brittannie zijn al veel spraakmakende ontslagzaken geweest. Het is volgens Wenckebach een kwestie van tijd alvorens zich meer zaken zullen voordoen in Nederland. Het is zo gemakkelijk geworden om na een rotdag thuis achter de computer te kruipen om je met een stukje eens flink af te reageren', zegt hij. Schoot je vroeger misschien uit je slof op een verjaardag na een borrel te veel, nu stuur je met een klik je frustraties de hele wereld in. Chatten is nog linker: het is directer dan een weblog en onbedoeld kan een werknemer zelfs makkelijk bedrijfsgeheimen lekken via een chatbox. Een productontwikkelaar die bijvoorbeeld in een chatroom meldt dat hij baalt van zijn nieuwe project kan op die manier wel eens onbedoeld een nieuwsbericht de wereld insturen met alle nare gevolgen van dien.

'Bedrijven hebben nog amper regels voor webloggende werknemers, zegt Mieke Kreunen. Zij onderhoudt zelf een weblog en doet voor haar doctoraalscriptie onderzoek naar webloggend personeel, als eerste in Nederland.

Uit haar peiling onder ruim vijfhonderd webloggende werknemers tot dusver, blijkt dat driekwart soms tot vaak over het werk of over collega's schrijft en dat de meesten aan zelfcensuur doen. Velen vertellen niet op hun werk dat ze een weblog bijhouden. Kreunen: Maar er zijn ook nog zat werknemers die ronduit naief zijn en het wel rondbazuinen. Ze wanen zich anoniem, net als mensen die in hun auto in de file hun neus zitten te peuteren. Een kleine groep web-loggers vindt dat je altijd alles moet kunnen opschrijven. Blijkt vervolgens dat dit negatieve gevolgen heeft, dan zien ze dat als een beperking van hun vrijheid van meningsuiting.

'Tot voor kort schreef Barbara de Zoete veel over haar werk op haar weblog. Geen moordfantasieen, zoals de ontslagen IT'er, en ook niet over bedrijfsgeheimen. Ze wist wel beter, ze werkte immers sinds jaar en dag bij het ministerie van Defensie. De logs gingen over wat ze zoal meemaakte met collega's en bazen. Ze gebruikte alleen voornamen en de toon en de inhoud kwamen overeen met een doorsnee gesprek bij de koffieautomaat.

Een leuke uitlaatklep, vond De Zoete. Eigenlijk ook niets bijzonders, dacht ze. Maar toen steeds meer collega's gingen meelezen, ontstond er een felle discussie. De kwestie escaleerde en de weblogster kreeg zelfs de militaire inlichtingendienst aan haar bureau. Ik werd onderwerp van een uitgebreid intern onderzoek. Dat was heel ingrijpend. Ik werd bijvoorbeeld verzocht om niet op mijn werkplek te komen. Ze zoeken alles over je uit, ook prive. Omdat ik geen militaire geheimen had gelekt en niet de privacy van mensen had geschonden, was de conclusie dat ik niets fout had gedaan. Ze konden mij in ieder geval niet ontslaan.

'Er waren wel vervelende gevolgen. De Zoete kreeg een verbod te bloggen over haar werk en ze werd overgeplaatst naar een andere plek. Via haar gekuiste blog kijkt ze inmiddels om naar een andere functie. Het nare is dat ik nog steeds niet weet welke collega's over mijn weblog hebben geklaagd bij de leiding. Maar misschien was ik ook naief. Nu denk ik vaker: wat zal die persoon ervan vinden, of zijn vrouw, voordat ik iets op internet zet.'

www. volkskrant.nl Artikel geplubliceerd in de Volkskrant op 16 september 2005

Davids weer in oranje tricot?

Het Nederlands elftal maakt zo te zien weer aardig wat veranderingen door. Voor komende interland zijn voorgeselecteerd (onder andere dan) Edgar Davids (ben wel fan van zijn vechterskwaliteiten. Als ik moet kiezen tussen echter Davids of doordouwer Vennegoor of Hesselink kies ik Davids) Emanuelson (deed het afgelopen jaar op het WK best lekker), Affellay (moet nog wat meer massa krijgen, maar lijkt me voor de toekomst een vaste oranjekracht) en Greene (van Feyenoord, nog nooit van gehoord, maar dat kan ook komen door selectief luisteren). Verder is Vlaar weer terug (ik vroeg me al af waar ie gebleven was).
Heitinga is deze keer niet opgeroepen, maari n mijn ogen is dat geheel geen ramp. Als je toch wat bij Ajax wilt weghalen, dan loopt daar wel iets beters dan Heitinga rond (Emanuelson bv)
Dit voor nu, later meer.

Argentina here I come!

Yesterday it hit me, I am really getting close to getting my ass over to Argentina! And I haven't arranged everything yet. And anyone who knows me just a little bit knows that that can make me really nervous! I really have problems with letting go and let thinks just come over me.... But I guess there is no way back from here! But as far as I know I have a place to sleep in Buenos Aires and I have almost arranged all my inland flights... so what can go wrong? Well, and if anything goes wrong, you guys can read all my horrorstories right here.

At work most things go pretty well. I think I will leave the place pretty organised and I hope I will have a lot of energy when I get back to pick things up as soon as possible!

Oh and for all the people who think I will stay in Argentina because the men overthere are so nice...I will come back home! Stop saying that I don't need my returnticket!

The Language I should Learn

You Should Learn Spanish

For you, learning a language is about career advancement and communication.Knowing Spanish will bring you tons of possiblities for jobs and travel. Bárbaro!

What Language Should You Learn?

Bed and Breakfast in Buenos Aires

Nieuwe poging, mijn onderkomen in Buenos Aires wordt waarschijnlijk dit: http://www.laacacia.com.ar/ . Het ziet er een beetje vaag uit, maar ja iets is beter dan niets, toch? Zodra ik het zeker weet laat ik het jullie horen.

European Soccer: Treurmars van Nederlandse ploegen

Eindelijk wordt Kalou een keer afgezeken in de krant (ik geloof Spits of Metro) en wordt Van der Vaart weer de hemel in geprezen. Komt alles dan toch weer op zijn pootjes terecht? Verder veel treurnis over het Nederlandse voetbal. Ook Vlaar is weer gevonden, maar het lijkt alsof hij zijn flair die hij onder Adriaansen vond onder Van Gaal weer kwijt is.

Niet dat ik er iets over mag zeggen, want ik had gister even geen zin in voetbal en heb ik alle CSI's en de Gilmore girls en Desperatre housewifes van afgelopen week bekeken.....

Ajax gelijkspel in Champoins League

Opluchting na het doelpunt van Sneijder. www.ajax.nl

Casa jardin- Buenos Aires

Voor iedereen die wil zien wat mijn verblijfplaats in Buenos Aires zal zijn (zoals het er nu naar uitziet in iedergeval).

For anyone who want to know where I will stay while visiting Buenos Aires.

http://www.casajardinba.com.ar/english.html

Tired, but not sleepy.... or sleepy but not tired?

Sometimes you have those moments that you can not sit still, but that you are also too tired to really do something. I am in that mood already for some days. I would love to sleep all day, but even when that would be possible, I would probably walk around all time, or lay down and be awake…. And the thing is that I want to write something, but there is not much to write about….Well, lets “talk” about last weekend.

Saturday. Waking up pretty early. Not - we are going swimming – early, but still early enough to go skate and have the park for ourselves. After running through the bathroom I really start to wake up and think that it would be pretty smart to look at the streets around the apartment first before getting ready…. And the streets are all wet. So no skating for us today. So I call my sister and we decide to go skate tomorrow and visit the market early today. After some shoppings it is time to hang around. I did some cleaning, some shopping, went to the library and that is about it (I believe) Also in the evening nothing spectacular.

Sunday. Again an early morning and today the street are dry (at least dry enough) so we are skating at nine o’clock sharp. We do not really have time to make a lot of metres, because it is Anneke’s birthday, and my dad is expecting us around ten thirty. Before we go to Emst (where my dad lives) we first change clothes and clean up ourselves a bit. At eleven it is time for brunch. It is really killing to see a table filled with food. Luckily I did already something sportive, so I can eat all I want. After brunch, everybody start doing his or her thing. I start doing some computer stuff, but soon I can not stand up to the sounds the tv is making…..The Grand Prix Formula One has started! Soon my dad, my brother and I are hanging in front of the tv. I really don’t like the way the people on tv talk about Raikonnen and Alonso. And when I watch the press conference (at home, we went home in the middle of the race) I have a feeling that Alonso isn’t to fond of Raikonnen either. When he is up there with – for example – Trulli they talk and joke all the time and the same goes (although less) for Montoya, but with Raikonnen at the table it is like they have bad news to share.
Wendy, who’s backpack I will take to Argentina, is planning to make a quick visit a about five o ‘clock. When she calls that she is getting close to my place (really lovely living in the middle of the centre, no parking spot is to be found close by) I walk towards her and on the way back we pick up our pizza. After dinner she has to go again (a green wheel car) and I decide to hang around a bit and go early to bed….

Well, this is what my weekend was about… In the meantime PSV is playing very well (and as I write this down Vennegoor of Hesseling is scoring 1-0) and I have to decide weather I am going to keep watching PSV or watch CSI Miami…. (guess it is gonna be CSI)
Chao!

PS: heard that I made the right desicion, second halve of PSV -Schalke wasn't too good..... CSI was ok

Cruising through New York City

I "discovered"the programme already before, but my brother showed me some extra tools.... now we can walk through New York city, and fligh from Buenos Aires to Santiago de Chile. You really should download this programm and "walk around"in your favourite city (cities like New York and Rome work best, Amsterdam sucks a bit)

http://earth.google.com/

don't forget to zoom in and work with the 3Dbutton!

grommende honden bijten niet....

Vorige week bij mijn opa en oma in Baarn gaan eten. Ik kom elke werkdag per trein al langs hun huis, maar over het algemeen ben ik zo in een boek verdiept (of lig ik te pitten) dat het ongemerkt aan mij voorbij trekt. Vorige week dinsdag heb ik dus maar weer een keer de trein richting Hilversum gepakt. Omdat het druk was op de weg, en omdat het voor San redelijk omrijden is via Hilversum naar Baarn heb ik ook maar zelf de bus 136 gepakt naar Baarn. Helaas had ik het briefje met de naam van de halte op mijn bureau laten liggen dus toen ik instapte moest ik even improviseren… Ik wil graag naar de halte net buiten Hilversum, net na het viaduct (snelweg)…het was even wat raden naar de halte, maar uiteindelijk ware we (de halve bus, de buschauffeur en ik ) eruit waar ik eruit wilde. Mooi, dat betekende dat de bus kon vertrekken. Binnen tien minuten kon ik er al weer uitspringen en voordat ik in mijn eentje het grote donkere bos in moest lopen, stond het rode monster van mijn zus al op mijn weg. Wat hadden we dat weer goed getimed. Gezamenlijk kwamen we dus bij opa en oma aan. Allereerst werden we verwelkomt door de honden. Barry is een goede ouwe lobbes (herdershond) en die wil alleen geknuffeld worden. De ander, ik geloof bibi, is iets minder vriendelijk en gromt de hele tijd. Volgens mijn opa komt dat door het wolvenbloed dat erin zit, maar volgens mij is ze voordat ze bij mijn opa terecht kwam ook mishandeld. Heel vermoeiend, want een hond die zijn lippen optilt om zijn tanden te laten zien en zijn oren plat in zijn nek legt, aai ik liever niet, maar terwijl ze dat doet, laat ze zich ook op je voeten vallen om aangehaald te worden… Dan maar aanhalen, dan zijn mijn vingers ten minste uit de buurt van haar tanden.

Na wat bijkletsen gaan we aan tafel. Eigenlijk krijgen we altijd hetzelfde, zij het dat deze keer de bloemkool niet goed was en het nu dus boterzachte boontjes, met koude tuttifrutti, droge kruimelige aardappeltjes (heerlijk met heeeeeel veeeeel jus), biefstuk (en al was ie volgens mijn opa niet de fijnste die ie ooit gegeten heeft, ik vond ‘m weer erg lekker), komkommersalade en gewone salade. Heerlijk. Misschien nog wel lekkerder dan ergens uit eten gaan en ik heb me dan ook weer tonnetje rond gegeten. Letterlijk. Ik heb gegeten tot ik er misselijk van werd. Maar dat komt misschien ook doordat ik niet kan kiezen. De salade is altijd lekker, de boontjes waren ook heerlijk, maar die aardappeltjes met jus…daar zou ik alleen ook al voldoende aan hebben… (de biefstuk was natuurlijk ook heerlijk, maar dat was een standaard op het bord) Daarna moest er ook nog een toetje bij en of dat alles nog niet voldoende was, was er geen ontkomen aan.Er moest ook nog een chocolaatje bij de koffie (wijze levensles; niet drie of vier keer opscheppen bij het avondeten, want dan krijg je het echt heel lastig bij het kopje koffie na). Om half elf hebben we ons hebben en houwen weer ingepakt en zijn we weer richting Apeldoorn vertrokken. Deze keer heb ik ook alle negatieven meegenomen die mijn moeder daar voor mij heeft achtergelaten. Ik moet deze maar een keer op cd of zo laten zetten, want allemaal afdrukken gaat echt een godsvermogen kosten. Het is een hele tas vol!(mijn moeder heeft iets van 10 fotoalbums thuis staan, dus je kunt je ongeveer voorstellen hoeveel fotorolletjes dat zijn geweest) Maar ja, dat zijn zorgen voor na de verhuizing. Nu eerst maar concentreren op andere zaken!

Chao!

United States International University San Diego

Ik word hier helemaal blij achter het compje bij mijn ouders...zomaar door Argentinie gecruised en nu ook nog ff herinneringen opgehaald in San Diego.....zucht... als je goed kijkt zie je rechtsboven twee keer een zwembad. Het eerste deel zat ik bij de upperpool, het tweede deel lowerpool...

USIU, SAn Diego

"mijn"universiteitje in San Diego.....wat eeen herinneringen....

Loba, de "waakhond" van mijn ouders

Loba, een van de twee honden, heeft het de afgelopen paar maanden zwaar gehad. Ze had het telkens erg warm. Nu heeft mijn vader haar helemaal bijgeknipt. De lange zwarte manen zijn verdwenen, maar ze heeft het wel wat minder warm gehad de laatste paar warme weken. Jammergenoeg wordt de lucht die ze bij zich graagt er niet heelveel minder op. Voordeel hiervan is dat je het wel doorhebt als ze je besluipt....dan kun je op aan een douche ontsnappen....

Nieuwe kantoorruimte

Zo, nu heeft iedereen ook mijn kantoorruimte gezien. Het lijkt wat donkertjes, maar dat komt omdat in de ochtend de zon vol op het raam staat en omdat ik te lui was om alle lichtknopjes te vinden. Eerder stonden er 6 stoelen aan mijn ei (tafel) maar dat vond ik net iets teveel. Ik meot de kamer nog wel een beetje opleuken met wat aan de muur. De plant wordt al geregeld door iemand anders.... Maar het is wel een luxe kamertje of niet?

For all the non Dutch speakers who are curious what this pictures are about....this is my office. Pretty cool, or not? It needs to be decorated a bit more, but that will be something for after my Argentina trip.

Drie keer uitzicht vanuit mijn raam (werk)

Eeeh ja, de ramen zijn niet heel schoon....maar toch een klein beetje een beeld van het "achterland"van Amsterdam. Als ik vanaf het balkon richting het werk kijk, dan zie ik dit allemaal vande andere kant, maar dite foto's komen hier vast ook wel een keer te staan.....

When I am at work and I look out of the window this is what I see. Little detail, when I move in my new house, I will see the same things, but then seen from the opposite....

Geruchtenmolen rondom Sylvie Meis op volle toeren

Gisteren voor de wedstrijd draaiden de geruchten molen rondom La Meis volop. Zo zou haar moeder per ongeluk gelekt hebben dat ze zwanger is. Vanmorgen werd dat door Raffie himself ontkracht op radio 538. Hij zou het wel heel graag willen, en ze zijn hard aan het oefenen, maar het is nog niet zover. Tweede gerucht is dat er bij het contract van manlief een Meis clausule is opgenomen. Een deel van het salaris van Raffie wordt betaald door Das Bild (of hoe dat blad ook heet). Dit willen zij doen omdat de komst van Sylvie Meis groot nieuws voor hen zal zijn en de oplage zou kunnen doen stijgen. Voor hen betekend de komst van La Meis big business. Als zij dus weg zou gaan, zou die big business verdwijnen. Zodra het echtpaar Van der Vaart- Meis uit elkaar zou gaan, dan verliest Raffie door de clausule een groot deel van zijn salaris, want dan trekt geldschieter Das Bild zich terug…. Vaag hoor, maar het schijnt dat de hele Van der Vaart aanhang over de zeik is. Nu zagen ze er wel erg gelukkig uit, dus zal die scheiding er op korte termijn niet aan zitten komen, maar het is bijzonder interessant. Wie weet nog een keer vervolg.

Van Nistelrooy stijgt in mijn achting

Wat een achterlijke wedstrijd gister. De wedstrijd tegen Armenie was geheel langs mij heen gegaan door een verjaardag, maar deze dreigde geheel langs mij heen te gaan door het hoge saaiheidsgehalte. Je zag wel wat maaiende blauwe sokken, wat vallende blauwe shirts, wat gefrustreerde voetballers in oranje shirtjes en een bijna opstijgende bondscoach.... maar echt boeiend was het niet. Ik heb zelden de reclamefolders zo goed doorgenomen en de recepten uit de Allerhande ken ik ook bijna by heart..... Maar uiteindelijk kreeg Van der Vaart een briljant idee en de bal goed voor de voeten en was het 1-0. Niet veel later hielp Andorra een handje en daar was 2-0 en vervolgens werd de wedstrijd 10 minuten lang leuk door wat schermutselingen. Van der Vaart werd gemeen op de knie getikt cq geschopt (had voor mij rood geweest) en vervolgens moffelde Cocu (ter bescherming van de jonge jongens zoals ie zelf zegt) iemand van Andorra tegen de grond. Zelf vond ie het nog eigenlijk geen geel waard, maar het is en blijft een wraakactie. Of het nou wel of niet met de elleboog werd gedaan. Gelukkig heeft Nederland Van der Sar, want een redelijk brede en engkijkend blauw shirt begon meteen te schreeuwen, maar de boomlange Van de Sar kon ook een boos gezich opzetten. Op dat moment leek het ook de lijnrechter een goed idee om zich er in te werpen en was de scheids het volgens mij helemaal kwijt. Nederland was op dat moment lekker opgefokt en ik vond dat wel ten goede komen van het spel. Misschien niet qua mooiheid, maar wel qua gedrevenheid. Bij Van Nistelrooy ging weer het bekende lichtje uit en die werd wat stuurloos, maar moffelde er uit frustratie wel eentje in.

De tweede helft is ook terug te brengen tot een moment ( wat grove, onbestrafte, momenten van die blauwe uit Andorra daargelaten en wat gelijk terugbetalende weel bestrafte momenten van mannen in oranje shirtjes ook daar gelaten). Het moment dat Van Nistelrooy een panelty mist (ok, niet echt snugger) en de gekke bek die een ventje van Andorra trekt. Heel knap overigens dat ie hem niet meteen knock out heeft geslagen, want dat had ik wel gedaan (en als ik Anna zo over de telefoon hoorde had ie dat ook wel gedaan, inclusief nog wat doodsschoppen ervoor...dus Van Basten, als je nog wat aso's voor op het veld nosig hebt, wij zijn je vrouwen) Vervolgens moffeld ie de bal er wel in en zoekt meteen dat ventje met die gekke bek op en doet het terug. GEWELDIG! ik stond te springen in de woonkamer. Ik vind het een geniepig kereltje, maar dit was een superactie! Dat geel was te voorzien en moet maar geincasseerd worden, want dit was net goed. Verder droop de wedstrijd weer voort.
We mogen hopen dat die scheidsrechter de eerst komende tien internationale wedstrijden makkelijke wedstrijden mag fluiten om het te leren, want hij heeft er mede voor gezorgd dat Nederland groffer ging spelen en er nu een rood en twee geel bij is (meer kaarten dan Andorra heeft gekregen, terwijl ik daar toch echt eer grove acties heb gezien) en er meer spelers op scherp staan voor Tsjechie - Nederland.

Dit voor nu, straks nog wat Silvie roddels....

foto:ANP

Mannen preferen brunettes

Mannen prefereren brunettes
AMSTERDAM - Lange blonde lokken waren decennialang het schoonheidsideaal maar de moderne man heeft het nu gehad met blondines. Brunettes genieten nu de voorkeur.

Blond haar werd altijd gezien als symbool van jeugdigheid, maar mannen stellen tegenwoordig andere eisen, zo concluderen onderzoekers van de universiteit van Londen. Ze legden 1500 mannen een drietal foto's voor van dezelfde vrouw, met drie verschillende haarkleuren. De deelnemers werd vervolgens gevraagd om puur op basis van uiterlijk een profielschets van de vrouw te geven. De brunette werd door iets meer dan de helft van de mannen het aantrekkelijkst gevonden, en werd daarbij door 81 procent als onafhankelijk en intelligent omschreven. De blondine werd door de mannen betiteld als vriendelijk, maar afhankelijk. Een roodharige vrouw komt volgens de ondervraagden intelligent over, maar ze wordt daarnaast afgeschilderd als een zenuwpees.

Dat het ideaalbeeld van de blondine wordt verdrongen, merken ook leveranciers van haarkleurproducten. "We zien een lichte tendens dat vrouwen bij haarkleuring steeds meer neigen naar bruintinten. Ook in onze collectie neemt het bruin toe", zegt een woordvoerster van l'Oreal Nederland.
www.nu.nl

Goh, blondjes zijn dus uit... Maar het is in iedergeval fijn dat mijn haarkleur onafhankelijkheid en intelligentie uitstraalt. En dan te bedenken dat ik ook nog een bril heb!

Metroman

De bestuurder van de metro richting Amstelveen heft er deze week wel zin in. Gisteren stapte ik de metro in en toen begon ie al een babbeltje over dat we welkom waren en dat we van Amsterdam Centraal richting Amstelveen Westwijk gingen, maar vandaag was ie echt op dreef. Op de een of andere manier hebben de twee metro’s voor hem al twee dagen een vertraging en staat het dus zwart van de wachtende mensen. Als de metro binnenkomt sprint iedereen dan ook massaal de metro binnen. Vlak voor we weggaan roept hij dan om”deuren gaan sluiten” waarna ie vandaag begin met aftellen 4….3…2…1…pingpong deuren dicht. Waarna hij heel vrolijk begon te kleppen met welkom in deze overvolle metro van Amsterdam Centraal naar Amstelveen Westwijk, wij zullen stoppen op alle tussengelegen station. Ik wens u een prettige reis en vergeet bij het uitstappen uw spullen niet.
Kijk, an sich hoeft hij het van mij niet, maar sommige mensen reageerden een beetje morrig en dat is flauw. Wees blij dat er tenminste nog iemand blij is met een rondje om de kerk, gedeeltelijk onder de grond. Die man heeft ten slotte of plezier, of staat op de afgrond van een burn out/overspannenheid.

Pruimtomaten en zo...

ZOndag was het dan eindelijk z over, San en ik zouden weer aan het koken slaan. Zaterdagochtend snel alle boodschappen gedaan.Eerst de AH bij mij om de hoek geplunderd en vervolgens de markt op. Mijn zus haalt bij kraam een wat fruit voor zichzelf en twee citroenen voor het eten. Vervolgens halen we bij een ander kraampje de groenten en kruiden. Voor het voorgerecht hadden we onder andere pruimtomaten nodig, maar de groenteman had geen flauw idee wat dat waren. Toen we het gerecht noemde zei hij dat trostomaten ook wel konden. Prima, dan nemen we die toch? San zou de weg naar huis nog wat dingetjes bij de Turk halen (wat nootjes en zo) en dan zouden we zondag na het zonnen bij paps in de tuin aan het koken slaan.

Zondag netjes alle spullen die bij mij lagen ingepakt en naar Emst vertrokken. Vandaar ook weer netjes alle ingredienten weer richting Apeldoorn meegenomen (San was natuurlijk met de auto en ik moest nog wel terug om de fiets op te halen, maar dan waren alle spullen al op de plek) San was er ondertussen al wel achter gekomen dat de citroenen gewoon kiwi’s waren, maar toen ik bij haar aankwam was ze er ook achter dat de tomaten er niet bij zaten. Of die toevalligerwijs nog bij mij lagen. Eh, nee. Dit had natuurlijk al een voorbode moeten zijn, maar dat drong toen nog niet echt door.

Als eerste zijn we begonnen met het maken van Auberginerolletjes met tomaten Antiboise. Op zich ging het allemaal wel goed, al was het wat jammer dat we maar 1 tomaat hadden. Halverwege het maken van de marinade kwam San erachter dat we vergeten waren dat ik ook nog ff de maizena had moeten pakken. Terwijl de aubergineplakjes lagen te marineren ben ik dus weer op de fiets geklommen en ging San verder met de voorbereidingen voor het nagerecht. Toen ik na een half uur terug kwam lagen de aubergine rolletjes (aubergine plakjes met daarin geitenkaas en olijven met marinade) al in de oven. San had bij de eerste vergeten dat ze als een kruis gevouwen moesten worden, dus het zag er wat vaagjes uit, maar an sich best smakelijk. Het was wel goed dat we er een druipbakje onder hadden gezet, want de marinade lag in zijn geheel in het druipbakje.(toch al snel 250 ml olie) Behalve dan dat deel van de marinade die we misschien nog even van de aubergines hadden moeten deppen…. Maar ik blijf erbij, ff het recept een klein beetje aanpassen (afdeppen!) en het kan aan de familie voorgeschoteld worden… Ondertussen schoof San het eerste deel van het toetje de oven in….

Toetje:Schuimgebak met Karamelsaus….. Helaas was ze er toen al achter gekomen dat ze iets op het boodschappenlijstje was vergeten te plaatsen; de bosvruchten…. Terwijl we nog niet d eerste happen van ons voorgerecht hadden genomen, was het nagerecht al lichtelijk verknald, de schuimtaart was aan een kant aangebrand…Oven ff opnieuw ingedeeld, temperatuur stukje lager dan de aangeraden stand en weer verder eten. Tijdens de eerste voorbereidingen van het hoofdgerecht (rode wijn pasta met paddestoelen) ging het echt fout met het toetje. Ik had net nog even gegrapt dat het schuim aan het openbreken was (waarschijnlijk het punt dat het klaar is) toen ik een brandlucht rook….De schuimdingen er snel uitgetrokken, maar fout was het al gegaan. Ondertussen snel verder met de pasta. Deze was lekker. Niet heel bijzonder, maar prima te eten. De film die we aan het kijken waren (the Manchurian candidate) was wat vaag, maar dat kon de lol niet drukken toen we met het toetje verdergingen. Tijdens het uitbikken van het schuim (goh, volgens mij hebben we dat al een paar keer eerder gedaan toen we tot een nervous breakdown toe geprobeerd hebben schuimkoekjes te maken en ongeveer alle bakplaten en blikken verminkt hebben) hebben we nog wel wat stukjes gevonden die niet heel erg verbrand waren….Tijdens het maken van de andere onderdelen van de taart ging het van kwaad naar erger…. De lobbige room (wat is dat? We hebben aangenomen dat slagroom ook ok is) was door diverse ingrediënten (een citroen) wat zurig geworden en leverde komische gezichten aan de kant van mijn zussenhelft op. Met bosvruchten vast wel lekker, maar de vraag is of het zonder bosvruchten wel goed gaat komen…. Vervolgens moest er alleen nog karamel gemaakt worden. Na tien minuten na wat suiker gestaard te hebben, draaien we het gas geheel open (het zou binnen vijf minuten moeten karameliseren). Niet heel slim, want nadat w e wat gelachen hebben dat het wel lava lijkt (het borrelt onder de witte suiker naar boven) kunnen we tijdens het toevoegen van de room (hmm, volgens mij zijn we dat ooit in een vorige poging vergeten) het pannetje aan de hand van de spatel omhoog houden. Gelukkig is een deel van de suiker nog wel bezig met karameliseren anders zou het wel een erg sneue bedoeling zijn geweest….

Als we onze tanden in het toetje zetten, vallen bij San al snel de historische woorden: gatver, ik heb nog nooit zo vies gegeten! Al grinnikend eten we het toetje toch maar op. Hoe vaak krijg je kans om twee soorten aangebrand te proeven (schuimtaart en karamel)?
Nee, voordat we een voor een eventuele schoonfamilie gaan koken, moeten we nog eventjes oefenen….. Ook voordat ik voor vrienden of zo ga koken trouwens, maar volgens mij hebben jullie die wens ondertussen ook niet meer echt, of wel dan?

De film bleef trouwens vaag, we hadden de uitleg nog wel ff nodig om erachter te komen waarom de zaken op het eind zo liepen als ze liepen. Niet echt een aanrader dus.

Shady on the move

Shady (aka Shitty) mocht er vandaag weer eens bij komen "zitten" Ben nu namelijk bij mijn ouders en ondanks dat officieel alle paarden het huis uit zijn, hebben we Shady (ooit als gezelschap voor Ikke erbij gekomen) nog wel. Shady is een apaloosa, maar dan zonder vlekjes en volgens mij nog geen meter hoog. Maar wel heel erg op mensen gericht. DUs als wij te lang in de tuin zitten zonder haar erbij te halen laat ze van zich horen. Ik "breek" dan altijd en haal haar erbij. ALs eerste gaat ze dan altijd alle appels af die van de appelboom zijn gevallen. Vervolgens snoeit ze de kantjes bij en daarna gaat ze ons lastig vallen. Vandaag was mijn zus aan de beurt. We hadden eerst spoorzoekertje gespeeld met druiven (die vond ze overigens snel) en dat was ze blijkbaar niet vergeten, want all of a sudden hoorde mijn zus wat geknapper naast zich. Shady had de voorraad druiven ontdekt, en was ze in rap tempo aan het opeten. Vervolgens ontdekte ze ook het leerboek van mijn zus. Die had daar wat pepermuntjes en wat drop in gelegd. Voordat ze het boek uit de tanden van Shady had kunnen redden waren die allemaal al handig tussen de multomap uitgepulkt. Daarna zijn de tassen, de waterflesjes, Zonnemelk, handdoeken en wij uitgebreidt getest. Na drie uur buik inhouden om Shady overal tussendoor, overheen en onderdoor te laten crossen was ze zo dik als een pad en moest ze weer terug naar haar eigen inloopstal/weiland. Daar is ze het nooit helemaal mee eens, dus dan moet je haar bijna wegdragen en begint ze ook nog zachtjes te hinneken....Beetje zielig vind ik dat altijd, maar ze is er in iedergeval altijd even gezellig bij geweest...

Heerlijk weertje

Net als je denkt dat de zomer echt over is, dan begint pas echt. Temperaturen tot dertig graden zullen vandaag, morgen en overmorgen bereikt worden. Over vandaag en morgen ben ik natuurlijk lyrisch. Over overmorgen ben ik net wat minder blij. Blijft toch vervelend als jij probeert hard te werken en de zon straalt zijn laatste zonnestralen over Nederland uit... Aan de andere kant, ik kan er nog twee dagen van genieten. Wat andere, niet geheel onbelangrijke zaken, moeten dan ook maar even wachten. Hierdoor besef ik ook dat de Argentinietrip steeds dichterbij komt. Sommige afspraken plan ik al over oktober is. En het is wel heel raar om nu al afspraken voor november te maken!

Gisterenochtend na het zwemmen (het viel reuze mee om er weer vroeg uit te stappen om op die manier weer fris en fruitig om half acht in het water te spartelen) nog even de stad in geweest en een leuke rok gescoord. Is eigenlijk en najaar, winter, voorjaar model, maar kan naar mijn mening nog mooi de tas in voor Argentinie...beetje netjes en een beetje hip. Nu de muiltjes en een leuk shirt ernaast gooien en ik kom in elk net eettentje binnen!
nou, nog even wat mailtjes uittypen en dan is het weer tijd voor het zonnetje. Monza en Alonso moeten het vandaag even zonder mij doen (maar ik hoorde al het verheugende nieuws dat Raikonnen zijn motor weer eens heeft opgeblazen, dus wie weet komt het nog goed!) Alonso voor ZEVEN (en Olav Mol door het stof!)

Top Gun

Just heard one of the Top un songs on the radio, and as my mood is still killing I decided to concentrate on something different. Finding a picture of the Top Gun movie for example....

Seen the movie a thousend times, especialy at my time in San Diego, where we stayed really close to the Top Gun base. If we walked to the hill we could see the fighters take off and touch down. For that reason I bought the CD and I just recognised one of the songs.....

offday

Soms heb je van die dagen dat je echt onwijs baalt dat je ooit zo stom bent geweest om naar de wekker te luisteren en op tijd je bed uit bent gerend. Echt waar, vandaag had ik beter kunnen blijven liggen! Voor HBO Rechten was alles redelijk smooth georganiseerd, maar voor SJD nog niet helemaal. Die opleiding is net wat rommeliger en dat werkt dan tegen op die dagen dat er een strakke planning vereist is. Ik heb dus al een paar dagen geïrriteerde studenten aan de lijn, er lopen stagedocenten met vraagtekens rond en tot overmaat van ramp werd ik vanmorgen door een medewerker van een van onze stageorganisaties uitgescholden. Om 08.40 trek ik dat nog niet. Dan heb ik per acuut een ochtendhumeur. Dan denk ik echt dat ik een andere baan moet vinden waarbij ik geen of in iedergeval minder administratieve dingen doe, waardoor ik minder van anderen afhankelijk ben. Aan de andere kant weet ik ook wel dat ik dit alleen denk omdat ik nu een uitgelopen ochtendhumeur heb, want ik heb heerlijk veel vrijheden en dit soort dingen heb je nou eenmaal overal. En problemen zijn er om aan te werken en om zaken te verbeteren….(blugh wat een optimisme)

Ga nu weer ff mijn bakens verzetten en hard aan de slag, er moeten even wat dingen rechtgezet worden!

Waar staat 1979 om bekend in Amerika...

• Jimmy Carter is president of the USA
• major accident occurs at a nuclear reactor on Three Mile Island near Middletown, PA
• An American Airlines DC-10 loses its engine and crashes seconds after takeoff, killing 275 people
• Hurricane David kills over 1200 in the US and the Dominican Republic
• Some 90 people, including 63 Americans, are taken hostage at the American Embassy in Tehran, Iran
• The Soviet Union invades Afghanistan
• ESPN starts broadcasting
• Aaliyah, Jennifer Love Hewitt, Norah Jones, Heath Ledger, and Kate Hudson are born
• Pittsburgh Pirates win the World SeriesPittsburgh Steelers win Superbowl XIII
• Montreal Canadiens win the Stanley Cup
• Kramer vs. Kramer is the top grossing film
• Sophie's Choice by William Styron is published
• "My Sharona" by The Knack spends the most time at the top of the US charts

Zo dat was er eentje uit de oude doos....

Skaten in het Mheenpark; een groot avontuur!

Gisteren weer eens wezen skaten in het Mheenpark in Apeldoorn. Hier hebben ze een skatebaan aangelegd van 1.6 km. Een deel is gedeeld met een “gewoon”fietspad. De fietsers rijden de ene kant op en de skaters de andere, kan bijna niet mis gaan, vooral omdat er om de 200m afbeeldingen van een skate op een fiets staan. Door het park is dit ook zo, maar daar blijkt het heel wat lastiger om de juiste plek te vinden. Zo verhuizen mijn zus en ik redelijk vaak naar het fietspad om een fietser te ontwijken, die dan ook nog eens de neiging krijgt om te gaan schelden. Hallo!? Kijk eens op de plaatjes. De bochten zijkn van elkaar gescheiden en absoluut verboden voor fietsers, maar dat hebben sommige niet door. Er moet dus soms wel eens aan de noodhandel getrokken worden om dat de fietsers dus de verkeerde route nemen en dan recht op de skaters inrijden (heel vervelend als je niet kan remmen, zoals moi) Gisteren waren er trouwens nog drie “probleemgevallen”. Eerste ware n de zwermen vliegjes, cq mugjes. Ik hoorde aan een stuk door pokpokpokpok als ze tegen mijn hoofd en bril te pletter vlogen, en regelmatig moesten er ook een paar uit het decolleté en haar bevrijd worden. Daarnaast waren er ook een stel omaatjes die gewoon een weg overstaken (en het skatepad) zonder te kijken, dat was heel close! Stelletje kippen! En als laatste een stel jochies (buitenlanders, kan er niets aan doen) die het nodig vonden elke keer als we langskwamen te roepen dat ze aan hun kruis moesten krabben (en dat ook vol overgave deden) Na vier rondjes hadden we dat wel weer gehad en begon ik ook als gewoonlijk weer paars aan te lopen. Tijd om te stoppen, wat water te drinken en weer met de auto richting huis te gaan!