Life and Cooking - Part Three

simON TOP
Spandoek twee, gemaakt door Mer en Eef (en volgens mij was Jolanda beetje vliegende keep, al hield ze zich wel veel met Even bezig) droeg de tekst Simon Top. Ik weet niet wie dat zo ingenieus bedacht heeft, maar ik vind dit ook een goede. De kleuren werden een beetje een rommeltje, maar ja we wilde niet steeds in het rood en zwart blijven hangen en we gunde Simon wel meer dan zilver….dus gingen we aan de slag met ….. goud! Ja, inderdaad, misschien een beetje bont, vooral gezien het feit dat de spandoeken voor de Olympische Spelen niet groter mogen zijn dan 1x1. Maar ja dat zijn details….


LUNCH
Na wat opnames… (aaarrrrgggghhh, wat doet die camera in mijn gezicht als ik zwaar ingespannen probeer binnen de lijntjes te schilderen!) en nog wat snel geraffel van onze kant is het tijd voor lunch. Jeetje, de tijd vliegt!. Margriet (de redacteur) heeft bij de plaatselijke bakker snel wat broodjes gehaald en al snel zit iedereen aan de pistolet kip kerrie; filet American, broodje gezond (waar de ham door velen fanatiek onder vandaan wordt gepield) en croissant kaas (al heb ik die geloof ik niet gezien). Tijdens het eten worden de laatste penseelstreken gezet en kunnen de spandoeken drogen. De tafel die de keuken in was gemoffeld, mag weer terug en wordt aangekleed voor wat opnames voor de tip: een stevige maaltijd (of wat het ook was).

Alleen als ie ijs en ijs koud is….
Na de broodjes moeten we er weer aan geloven. Er moeten nog wat tips “geschoten”worden. Ik ben echt heeeeel erg blij dat ik die yell had. Ik word waarschijnlijk door Irene compleet voor gek gezet, maar ik hoefde maar een woordje of 8 te doen, en geen heel verhaal wat er met kleding of spandoeken aan de hand is.
Als het onderdeel kleed je warm aan onthuld wordt, kan Eef niet geloven dat ze echt bedacht hebben dat zij met haar hoofd de vriezer of koelkast in moet en daarbij handschoenen en muts op moet. Die muts doet echt de das om (haha, grappig, die hoefde net niet) maar uiteindelijk gaat ze toch overstag en gaan de handschoenen aan en de muts op. De Jagermeister wordt even uit de vriezer gehaald en in de koelkast gezet en de opname kan beginnen. De opname wordt verrassend leuk, maar omdat er nog een aantal niet Unilever zaken te goed in beeld komen, moet de scène over. Maar eerst moeten wel even alle tranen weggewist worden en moet iedereen weer op normale kleur komen. Absoluut het beste shot van de dag!

Lunch nummer twee!
Aangezien het item gesponsord wordt door Unox en het over schaatsen gaat komen niet onderuit…de blikken snert gaan open en in de pan. Eef is weer het bokje, en mag in de pan roeren… Ik ben de gelukkige die even over haar schouder mag meekijken of alles goed gaat…heel interessant om in de soep te kijken. Ik wist niet of ik nou moest blijven staan of weer weg moest lopen, dus na wat hangen toch maar weer naar de veilige tafel gelopen.
Het roggebrood met spek is ondertussen ook op tafel gezet een Eef mag de pan soep naar de tafel tillen. Vervolgens schep ik op (zonder knoeien). Binnen de kortste keren maakt Anna (die niet eens een hap heeft genomen)een vlek op het tafelkleed. Zo snel als ze haar kopje soep weg kan schuiven doet ze dat en om het net te laten lijken alsof ze het op heeft, krijgt ze nog wat. Dus je zult zien dat degene die het absoluut niet lust het commentaar krijgt dat ze er wel koek van lust…. Terwijl wij verder happen worden er nog wat beleden geschoten. Erg vervelend, want ik heb normaal al zo’n moeite met eten, maar met een camera op 30 cm van mijn mond gaat het helemaal niet meer… hoop ECHT dat ze dat eruit knippen…

Deel vier met meer over een bezoek aan de schaatsbaan en vijf Irene en Carlo's angels volgt morgen