Woensdag 12 september... op naar Buenos Aires....

Laatste dag in Tucuman.... en ik denk wel de laatste dag ooit in Tucuman.... Alhoewel ik meer dan genoeg tijd heb om nog een poging op een excursie te wagen, doe ik het niet. Ik heb het er hier wel mee gehad. Ik ga een rustig dagje doen. Mijn lichaam lijkt alleen maar zwakker dan sterker te worden, dus in dat opzicht kan het geen kwaad.

Na het douchen, inpakken en ontbijt wandel ik richting de stad om geld te pinnen. Op de een of andere vage reden zitten alle banken, en dus alle pinautomaten hier in een straat (ze zitten in ieder geval niet in barrio norte waar ik zit) op zo´n 7 blokken lopen. Eenmaal op San Martin heb ik het dan ook wel voor het kiezen.... en natuurlijk pak ik de dichtsbijzijnde. Beetje lui zal ik toch altijd blijven...... en wandel dan weer rustig terug.... om uit te checken en mijn spullen achter de balie te dumpen. Tien uur .... nog acht uur te ganan voor vertrek richting buenos Aires....

Allereerst maar even mail checken en in de mail goed nieuws. Ik kan terecht bij Bernarda house. Heb er nog even over gedacht om Tito te bellen of ik daar kan pitten, maar lijkt me geen goed plan. Back in time terwijl je toch in het heden zit en alles anders is..... Dus het is goed dat ik hier terecht kan.

Daarna wandel ik de stad in. Allereerst weer even ergens een bananenshake scoren en dan weer aan de wandel. ik check de winkelstraten van alle kanten en koop nog twee armbandjes. Kleding kan wel, maar niet echt zin in..... er hangt hier namelijk volop zomerkleding en wat shirtjes is altijd leuk voor de winter, maar dat moet ik de volgende keer dan maar doen (ik geloof dat ik dat de vorige keer ook al zei, maar okay).... de wat betere winkels zitten vaag genoeg toch bijna op het nederlandse prijspeil.

Parilla

Tegen lunchtijd vind ik dat het tijd is voor een stevige maaltijd en loop een parilla in. Gespecialiseerd in goed vlees..... helemaal goed. Ik ga voor een bife de chorizo (beste kwaliteit) en krijg een stuk dat minimaal zo groot is als mijn hand (natuurlijk even gecheckt) en ruim drie centimeter dik.... dit is echt het land voor vleeseters.... en de pizzaliefhebber, want van die tenten zie je er ook steeds meer..... (ze zijn ook vaak erg lekker moet ik zeggen).

Na dit maaltje vlees zit ik bomvol en kijk nog even wat ik nog moet zien.... eigenlijk mag ik hier in Tucuman het huis waar men de afzondering van Spanje heeft getekend niet missen. Dus met het kaartje in de hand (en ik ben echt een enorm goede kaartlezer, ahum) vind ik het redelijk snel. Het authentieke centrum zoals ze het zelf nomen (jaja, dat ene huis waar men dat getekend heeft, de rest echt niet!). Maar het levert wat plaatje op en ik wandel door het huis. Prettig tijdsverdrijf!

Hierna is het bijna tijd om te gaan. Ik koop nog even twee worsten voor onderweg en wat water en zo en ga dan op zoek naar het hotel.

On the road again.....

Bij het hotel haal ik mijn spullen op en houd buiten een taxi aan (verdorie weer zo´n hobbelding, het lijkt me niet heel erg te lukken de betere te pakken te krijgen). Niet dat het heel veel uitmaakt, want binnen tien minuten sta ik op het busstation. Klein stukje. Dit is echt een enorm station, mede doordat er een heel winkelcentrum aan zit. Hier tik ik snel nog even een shake achterover (weer mijn melk en bananen binnen....die komen me straks ook de neus uit) en ga dan op zoek naar het platform waar mijn bus binnen gaat komen.

Ik moet zijn op 24 en 25, maar er zijn hier 62 platforms, het is echt enorm. Maar neits vergeleken bij Retiro, waar ik straks heen ga.

Eenmaal in de bus merk ik dat de leren stoelen er wellicht wat chiquer uitzien, maar niet daadwerkelijk zo zitten.... wellicht dat de stoel in ligstand toch nog wat stijler is of dat de stof minder tegenhoudt, ik weet het niet, waar die andere bus lag toch lekkerder. Na het afgeve van de bagage vraag ik aan de chauffeur hoeveel stops we gan maken.... twee.... eentje in Thermas del Rio Hondo en eentje in Santiago del Estero.... (daar doen we drie uur over) en dan om negen uur cruisen we rechtstreeks richting Buenos Aires....

Avondeten

Het avondeten bestaat wederom uit de meest ranzige sandwiches (maar dat is meer omdat ik niet zo van de combinatie ham en kaas houd, en dat keer vier is te veel van het goede), een pakje appelsap (he, das ook voor het eerst) en een stukje cake (lust ik wel) en twee koekjes (lust ik ook). Hierna komt er een film die weer te flauw voor woorden is, dus ik staar in de duisternis tot ik wat onrustig in slaap val......